verblijvend in Mexico-stad die erg speels werk maakt en ook voor de biënale van Venetië België vertegenwoordigde met een video over spelende kinderen van over de hele wereld zie https://www.vlaanderen.be/cjm/nl/nieuws/francis-alys-op-de-biennale-van-venetie
De Dag van de Academies op zaterdag 22 februari 2025 kiest Play als thema. Een speels thema waar de domeinen muziek, woord, dans en beeld zich artistiek in kunnen uitleven.
Homo ludens
De spelende mens. Onze hele cultuur komt voort uit spel. De spelende mens ligt aan de basis van culturele vernieuwing en ontwikkeling en de manier waarop we de samenleving vormgeven.
Inspirerende en nog altijd actuele woorden van historicus Johan Huizinga.
Spel en verbinding over generaties heen
Een instrument of voorstelling spelen, dat doe je in de academie vaak samen. In de academie ben je een teamplayer. Samen werken geeft positieve energie en een goed gevoel. Je ontmoet mensen van verschillende leeftijden en achtergrond, en samen werk je een project uit dat je vervolgens op de planken brengt of toont. In de academie ervaar je de warmte van menselijk contact in het spel.
Spelen met woorden, beelden, noten, klanken en bewegingen
Kunst ontstaat niet uit vaste regels, maar uit verwondering. De nodige kennis en vaardigheden verwerf je in de academie door vallen en opstaan. Vaak is het de leraar die voorspeelt of toont, waarop de leerlingen naspelen. Fouten maken mag,want daarvan leer je bij. Als je de skills eenmaal hebt, kan je vrijer omgaan met het materiaal en zelf creëren. Je kunt spelen met de spelregels en zo iets nieuws doen ontstaan. Spelenderwijs verken je je artistieke mogelijkheden; je voelt dat je groeit in je talent.
Spel en plezier
In de academie voert de zin voor experiment de boventoon. ‘There’s no win and no fail, there’s only make’, zingt Nick Cave. In een veilige omgeving ervaar je het plezier om te leren, te ontdekken en te maken. Het is bijzonder om iets te creëren dat er voordien niet was. Dat spel- en maak plezier beleef je in de academie.
Haal het kind in jezelf (opnieuw) naar boven
Stap in een wereld van verbeelding en verwondering! In de academie stellen we open vragen, we zetten je aan het denken zonder eenduidige antwoorden te zoeken. Leren ontstaat uit spelen met noten, klanken, woorden en beweging en vanuit een constante verwondering voor materialen, kleuren en vormen. Er is geen winst of verlies, iedereen loopt een eigen parcours.
Er is alleen: spel!
Let’s Play
op 22 februari 2025!
Overgenomen inhoud van https://www.dagvandeacademies.be/
‘Any way the wind blows’: zo heet het nieuwe kunstenparcours in C-mine in Genk. Met speels en kleurrijk werk van meer dan 40 kunstenaars uit binnen- en buitenland rond het thema ‘lucht’.
Kristien Bonneure
Windmachines, vliegers, opblaasbare constructies waar je soms wel, soms niet in kan springen: de verbeelding is deze zomer aan de macht in C-mine in Genk. Je ontdekt de kunstwerken in een groot aantal monumentale ruimtes van de oude mijngebouwen, zelfs op het dak.
“We zijn gefascineerd geraakt door iets dat ontastbaar en onzichtbaar is en tegelijk zoveel kunstenaars, architecten, designers en makers inspireert, vroeger en nu” zegt Louise Osieka, directeur van C-mine. Denk aan Leonardo da Vinci met zijn 'vliegende' uitvindingen of aan de knotsgekke 'vliegende' tuigen van Panamarenko.
C-mine heeft werk verzameld (en ook vaak nieuw werk besteld) bij meer dan 40 hedendaagse kunstenaars, “zowel internationale artiesten die al op de Biënnale van Venetië hebben gestaan als Genkse kunstenaars uit de cité,” zegt curator Laurens Mariën.
Bekijk: 13 headbangende skydancers van kunstenaar Dennis Tyfus op het dak van C-mine
Een windcaroussel van de Brusselaar Haseeb Ahmed laat je de mistral of de sirocco voelen en horen, met behulp van aeolifoons, dat zijn toestellen die vroeger in het theater werden gebruikt om stormwind na te bootsen.
Ook kunstenaar Dennis Tyfus speelt met wind en zet 13 zogenoemde 'skydancers' op het dak, buisvormige opblaasfiguren die je wel eens aan een benzinestation ziet staan. Hier krijgen ze een gezicht en een T-shirt van hun favoriete band. “Tyfus is thuis in de wereld van de noise-muziek. Het lawaai hier is de soundtrack van een grote moshpit,” zegt Laurens Mariën.
Indrukwekkend zijn de met lucht gevulde constructies van het Berlijnse duo Plastique Fantastique. Helemaal toegesneden op de oude mijngebouwen. Een luchtbel stijgt en daalt organisch als een gigantische, ademende machine. In de zaal ernaast trekt een luchtzak zich vacuüm rond een van de oude mijnmachines.
'The resonance of the invisible' van Plastique Fantastique Foto Annika Wallis
Vliegeren, dat is pas spelen met lucht. Maar liefst 31 kunstenaars hebben hun versie van de vlieger gemaakt, soms echt luchtwaardig, soms puur poëtisch. Je kan ze ontdekken doorheen C-mine. ‘Let’s go fly kite’ is een initiatief van Winnie Claessens. Op 21 september worden de vliegers ook echt opgelaten.
Nog eenvoudiger dan een vlieger is een papieren vliegtuigje. In de theaterzaal van C-mine worden jong en oud uitgedaagd om een aerodynamisch vliegertje te vouwen en in de richting van allerlei kunstwerken te mikken.
Wie weet zelfs tot op het podium, waar maar liefst drie kunstzinnige springkastelen staan. Een ervan is een hoge, zwarte totem van Sharon Van Overmeiren, die vooral bekend is van haar werk in keramiek, onder meer in het Steen in Antwerpen en voor Horst in Vilvoorde.
Inzakken en weer opblazen: een werk van Kamiel De Waal Foto Liva Visual Storytelling
Wij willen het spel cultiveren als een mentaliteit, elke dag
Louise Osieka, directeur C-mine
In C-mine kun je springen, gooien en spelen en dat geldt voor alle leeftijden. ‘Wij nemen spelen heel serieus,” lacht Louise Osieka. “Spelen is niet enkel voor kinderen, of om eens af en toe zot te doen op een zondagnamiddag. Nee, wij willen elke dag spel als een mentaliteit cultiveren.” De tentoonstelling is een uitnodiging om mee te spelen, en "te kijken wat het met je doet. Want spelen, dat doet iets met je.”
Praktische info: 'Any way the wind blows' tot 15 september in C-mine in Genk. Ook te zien: de foto-expo 'As it (n)ever was van Athos Burez. Hij inspireerde zich op oude ansichtkaarten van een idyllisch Genk, met een 'Hotel des Artistes'. Burez maakt een fantasierijke fotografische hervertelling van de geschiedenis in eigen decors.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/06/20/c-mine-expo-genk-any-way-the-wind-blows/
Over de relatie tussen kunst en spel: Stefan Beyst