Афарызмы Эдзі Агняцвет

Б

Будаўнік

Усё дазвання людзям аддаваць – //Такое іх  нязменнае прызванне (“ І дом здаецца новаю планетай…”) [1, с.134]

Бульба

Так ужо спрадвеку павялося://Лепей нашай бульбы беларускай//Анідзе на свеце не было! (“Бульба ў кажушку”) [1, с.70]

Ж

Жыццё

 Колькі трэба нам часу, //Колькі сіл і жаданняў,//Колькі веры нязгаснай//І якога змагання,//Каб жыццё на планеце//Для жыцця існавала! (“Апельсіны”) [1, с.146]

К

Краса

Я – за красу і душы, і адзення,//Толькі не слепа за модай ісці.//Хай парыкі застануцца на сцэне,//Будзьце самімі сабою ў жыцці! (“Самае светлае”) [2, с.15]

Красавік

Закруціў красавік!//Ён – падманшчык вядомы,//Ён пачуцці і даты//Заўжды пераблытаць гатоў! (“Мілы мой! Выбачай…”) [1, с.94]

Л

Лекі

Самыя лепшыя лекі//Ад болю, ад лютай хваробы –//Гай, сенажаці, і рэкі,//І лівень сярэбраны, добры. (“Самыя лепшыя лекі…”) [1, с.157]

Любоў

Не думайце, што час кіруе намі//І пачуццё змяняецца ў людзей.//Не верце датам! Не, любоў з гадамі//У сэрцы разгараецца ярчэй. (“Не думайце”) [1, с.117]

М

Маладосць

Доўга будзе маладой жанчына://Толькі закаханымі вачыма//Трэба на яе глядзець! (“Кажуць, што для доўгай маладосці…”) [1, с.168]

Зноў жыццё ідзе да чалавека,//І нябыту не было нібыта!//Ці не лепей найсучасных лекаў//Промні маладосці незабытай? (“Я – Зямля!”) [2, с.22]

Я ж па-ранейшаму думаю, веру:// Самае  лепшае – быць маладой! (“Самае светлае”) [2, с.15]

Маці

Адна ёсць Маці,//Як адна Радзіма! (“Маці”) [1, с.104]

Месяц

Кожны чым-небудзь нагадвае//Месяц свайго нараджэння… (“Месяц твайго нараджэння”) [1, с.67]

Музыка

Вось якая добрая//Сіла ёсць у музыцы!//Музыка, ты – шчодрая//Радасці саюзніца! (“Як перкладаецца музыка”/ “Узбекскія матывы”) [1, с.82]

Калі ўласнае гора цябе//На хаду падкасіла, -//Дасць адвагу табе ў барацьбе//Гэтай музыкі сіла. (“Апасіяната”) [1, с.99]

Н

Ноч

Чуеце, //Усё на свеце адбываецца гэтай ноччу! (“Накцюрн”) [1, с.143]

П

Паэт і паэзія

Выпадае паэту ў пошуках трапнае рыфмы,//Як падводніку ў моры,//Натрапіць на вострыя рыфы.//Хай здаецца камусьці паэзія быстрай гарэзай!//Апякаеш ты сэрца аб сонца, мароз і жалеза. (“Свайго лепшага верша”) [1, с.122]

У век наш атамны, ракетны//Яшчэ на свеце ёсць любоў.//Яна чакае ад паэтаў//Нясцёртых, першародных слоў.  (“Самым маладым”) [1, с.35]

Як разведчыку нетраў //Нельга жыць без неба,//Як астранаўту-рамантыку//Нельга жыць без зямлі, -//Так немагчыма паэту//Жыць без жыцця народа://Гэта – і сэрца, і розум,//Неба тваё і зямля! (“Сумна было б на свеце…”) [1, с.66]

Позірк

Сутрэнецца вам часам чалавек://І хмурны, і зусім ён нечароўны,//А вас сагрэе позіркам раптоўна,//Калі праменні бліснуць з-пад павек. (“Даўно на поўдзень лета адплыло…”) [1, с.109]

Праца

Дажывём//Да лепшай часіны, да светлых палацаў – //Багацце ў жыцці не даецца без працы! (“Дарога ў будучыню”) [1, с.33]

Каму здаецца лёгкім шчасце,//Хто хоча трутнем быць – //Таму ў маім рабочым Мінску//Няма чаго рабіць. (“Ты бачыў Мінск, калі дыміўся…”) [1, с.52-53]

Прыгажосць

Амаль у кожным чалавекау ёсць//Схаваная ад вока прыгажосць.//Ты разгадай яе і зразумей – //І станеш ты намнога багацей. (“Прыгажосць”) [1, с.167]

Р

Радасць

Сумна было б на свеце//Без высокага неба,//Музыкі, і паэзіі,//І хараства карцін!//Пэўна, аглухлі б вушы//І скамянелі сэрцы,//Не навучыліся б людзі//Радавацца жыццю.  (“Сумна было б на свеце…”) [1, с.66]

С

Святы

Толькі вастрэй адчуваюцца ў святы//І перамогі, і горкія страты. (“Дзе вы цяпер, мае хлопцы мілыя?”) [1, с.132]

Словы

А ёсць раўнадушнае//Слова “нічога” – //Хоць тлее, а мае //Чамусьці правы! (“Ёсць розныя словы…”) [1, с.61]

Сціпласць

І гэта – сціплае – мілей//За ўсе багацці ў свеце. (“Маладажоны”) [1, с.50]

Ю

Юнацтва

Самае светлае – гэта юнацтва://Сонцу не трэба ніякіх прыкрас! (“Самае светлае”) [1, с.15]