Po zakończeniu II wojny światowej granice państwowe uległy zmianie. Na Dolny Śląsk zaczęli przybywać Polacy wysiedleni z Kresów Wschodnich. To właśnie nasi pradziadkowie, którzy – zmuszeni decyzjami wielkiej polityki – opuścili swoje domy, rodziny i znajomych, aby rozpocząć nowe życie w nieznanej im krainie.
W sierpniu 1945 roku do Jelcza przybył Władysław Kossowski, emerytowany nauczyciel z Trembowli. Wkrótce po osiedleniu się podjął się niezwykle ważnego zadania – organizacji polskiej szkoły. Dzięki niemu już 1 września 1945 roku zabrzmiał pierwszy szkolny dzwonek, a w murach dawnej niemieckiej szkoły przy ul. Szkolnej (dziś ul. Prusa) rozpoczęła działalność Szkoła Powszechna w Jelczu.
Pierwszymi nauczycielami byli sam Władysław Kossowski, jego żona Maria oraz córka Stefania. W budynku przygotowano mieszkanie dla rodziny Kossowskich i trzy izby lekcyjne, w których naukę podjęło trzydziestu uczniów – w większości dzieci przesiedleńców ze Wschodu. Początki były niezwykle trudne: brakowało nauczycieli, podręczników, pomocy dydaktycznych i sprzętu. Wspominała o tym Stefania Rozmus, córka założyciela szkoły: „Brak kadry pedagogicznej, zniszczone budynki, brak sprzętu, pomocy naukowych, podręczników i bibliotek, a uczniowie – najczęściej analfabeci w różnym wieku. Wszyscy jednak bardzo pragnęli, aby istniała polska szkoła.”
W kolejnych latach nauczyciele podejmowali się nie tylko pracy z dziećmi, ale także z dorosłymi. W jednostce wojskowej w Jelczu prowadzono lekcje dla stacjonujących tam żołnierzy – wśród nauczycielek były m.in. Zofia Bukieda i Barbara Łomnicka.
22 czerwca 1961 roku zmarł Władysław Kossowski, pierwszy kierownik i twórca szkoły. W jego pogrzebie uczestniczyła cała społeczność szkolna. Kierownictwo objął Tadeusz Gąsior. Były to nadal czasy wielu niedogodności – brak kanalizacji, wody bieżącej, ogrzewania. Uczniowie i nauczyciele sami musieli palić w piecach kaflowych.
Liczba uczniów stopniowo rosła. W roku szkolnym 1971/72 w szkole pracowało już ośmiu nauczycieli, a mury szkoły opuściło 28 absolwentów klas ósmych.
W połowie lat 80. rozpoczęto rozbudowę placówki. Nowy dyrektor, Julian Jadam, podjął się dzieła modernizacji szkoły. Dzięki ofiarnej pomocy rodziców i mieszkańców Jelcza w 1987 roku oddano do użytku część nowego, dwukondygnacyjnego budynku, który docelowo został wyposażony w salę gimnastyczną, świetlicę, bibliotekę, stołówkę i jasne sale lekcyjne. Był to przełomowy moment w historii szkoły.
Tego samego roku Jelcz stał się częścią nowo powstałego miasta Jelcz-Laskowice. Szkoła otrzymała nową nazwę – Publiczna Szkoła Podstawowa nr 3 w Jelczu-Laskowicach – i stała się miejską placówką oświatową.
Kolejny ważny rozdział otworzył się w styczniu 1997 roku, gdy cała społeczność szkolna w drodze głosowania wybrała patrona. Uczniowie i nauczyciele zdecydowali, że będzie nim Bolesław Prus – wybitny pisarz i pozytywista. 24 maja 1997 roku odbyła się uroczystość nadania imienia, podczas której odsłonięto tablicę pamiątkową. Z okazji tego wydarzenia powstał hymn szkoły, którego autorami byli nauczyciele Tadeusz Kobielarz i Witold Mariowski.
W 2007 roku, w dziesiątą rocznicę nadania imienia, szkoła otrzymała sztandar – symbol tradycji i tożsamości, znak jednoczący całą społeczność szkolną.
Reformy systemu oświaty również kształtowały losy placówki. Po zmianach z 1999 roku szkoła stała się sześcioklasową podstawówką, by od roku szkolnego 2017/2018 ponownie funkcjonować jako szkoła ośmioklasowa.
Historia szkoły to również otwartość na wyzwania współczesności. Po wybuchu wojny w Ukrainie w lutym 2023 roku do „Trójki” dołączyli uczniowie z tego kraju. W 2024 roku szkoła znalazła się wśród placówek w Polsce z najwyższym odsetkiem dzieci pochodzących z Ukrainy, co stało się świadectwem jej gościnności i integracyjnej roli.
Dziś Publiczna Szkoła Podstawowa nr 3 im. Bolesława Prusa w Jelczu-Laskowicach działa w dwóch budynkach – przy ul. Prusa i ul. Hirszfelda. Jest miejscem, w którym tradycja łączy się z nowoczesnością, a kolejne pokolenia uczniów kontynuują dzieło rozpoczęte 80 lat temu przez Władysława Kossowskiego.