Footwear

ความเป็นมา รองเท้าแตะเป็นรองเท้าที่ใช้กันมากที่สุดในอารยธรรมยุคแรก ๆ แต่อย่างไรก็ตามวัฒนธรรมในช่วงต้น ๆ มีรองเท้า ในเมโสโปเตเมีย(พ.ศ. ค.ศ. 1600-1200 ก่อนคริสต์ศักราช) รองเท้าภูเขาชนิดหนึ่งสวมใส่โดยคนภูเขาที่อาศัยอยู่ที่ชายแดนของอิหร่าน รองเท้านุ่มทำจากหนังหุ้มหนังที่คล้ายกับรองเท้าคัทชูล ปลายปี พ.ศ. 2393 รองเท้าส่วนใหญ่ทำจากหนังแท้อย่างตรงไปตรงมาโดยไม่มีความแตกต่างระหว่างรองเท้าด้านซ้ายและขวา

ประวัติเครื่องจักรทำรองเท้า

Jan Ernst Matzeliger พัฒนาวิธีการอัตโนมัติสำหรับรองเท้าที่ยาวนานและทำให้การผลิตรองเท้าราคาไม่แพงเป็นไปได้

Lyman Reed Blake เป็นนักประดิษฐ์ชาวอเมริกันผู้คิดค้นจักรเย็บผ้าสำหรับเย็บรองเท้ารองเท้าให้กับส่วนบนของรองเท้า

ในปี 1858 เขาได้รับสิทธิบัตรสำหรับจักรเย็บผ้าแบบพิเศษของเขาได้รับการจดสิทธิบัตรเมื่อวันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2414 คือ Goodyear Welt ของชาร์ลส์กู๊ดเยียร์จูเนียร์ซึ่งเป็นเครื่องสำหรับจักรเย็บรองเท้าและรองเท้า

เชือกผูกรองเท้า

ลูกกลิ้งเป็นหลอดพลาสติกหรือเส้นใยขนาดเล็กที่ผูกปลายเชือกผูกรองเท้า (หรือสายที่คล้ายกัน) เพื่อป้องกันการลุกลามและเพื่อให้ลูกไม้สามารถผ่านทะลุผ่านรูหรือช่องเปิดอื่นได้ นี้มาจากคำละตินสำหรับ "เข็ม." เชือกผูกรองเท้าที่ทันสมัย ​​(สายและรูรองเท้า) ถูกคิดค้นครั้งแรกในประเทศอังกฤษในปี ค.ศ. 1790 (วันที่บันทึกครั้งแรกวันที่ 27 มีนาคม) ก่อนรองเท้าผ้าใบรองเท้าถูกยึดโดยทั่วไปกับหัวเข็มขัด

ส้นยาง

รองเท้าส้นสูงเป็นครั้งแรกสำหรับรองเท้าถูกจดสิทธิบัตรเมื่อวันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2442 โดยชาวไอริชอเมริกันฮัมฟรีย์โอซัลลิแวน O'Sullivan จดสิทธิบัตรส้นเท้ายางที่เหนือกว่าส้นหนังแล้วใช้งาน เอลียาห์แท้ คิดค้นการปรับปรุงให้ส้นเท้ายาง