หินย้อย เป็นสัณฐานที่มักจะมีรูปร่างเป็นทรงกระบอก เกิดจากการที่ตะกอนของหินปูนจับตัวกันเป็นแท่งหรือแผ่น และอยู่ในลักษณะแบบแขวนหรือย้อยลงมาจากเพดานถ้ำ โดยมักมีการสะสมตัวทีละน้อยบริเวณรอบ ๆ และเกิดการพอกตัวยาวลงมาจากเพดานเรื่อย ๆ 

       หลอดหินย้อย เป็นสัณฐานที่เกิดจากสารหินปูนจับตัวกันเป็นหลอดหรือท่อย้อยลงมาจากเพดานถ้ำและมีบ้างตามผนัง โดยมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2 – 4 นิ้ว ส่วนนอกเกิดการแข็งตัวแต่บริเวณตรงกลางด้านในกลวง และมีหยดน้ำไหลซึมออกมา 

คราบหินปูน เป็นตะกอนแคลเซียมคาร์บอเนต มีลักษณะเนื้อแน่น มีผลึกเล็ก เกิดจากการตกตะกอนทางเคมีและเกิดการระเหยของน้ำ ทำให้เกิดการพอกตัวเป็นชั้น

เสาหิน เป็นสัณฐานที่มีลักษณะของหินเป็นแท่งหรือเสา ยาวจากพื้นถ้ำจรดเพดานถ้ำ เกิดจากหินงอกหินย้อยมาบรรจบกัน จะมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ พบได้ในถ้ำที่มีน้ำไหลผ่านได้แทบทุกถ้ำ แต่จะมีขนาดและรูปร่างแตกต่างกันไปตามขนาดและรูปร่างของถ้ำ 

ปอปคอร์นถ้ำ เป็นสัณฐานที่เกิดจากการระเหยของน้ำโดยตรง โดยจะมีลักษณะเป็นลูกกลมเล็ก ๆ คล้ายปะการัง พบในบริเวณที่มีอากาศถ่ายเทสะดวก และมักจะพบบนผิวของแร่ทุติยภูมิอื่น พบทั้งที่เกิดขึ้นเป็นบริเวณกว้างหรือเพียงเล็กน้อย ปอปคอร์นถ้ำดูคล้ายกับปะการังถ้ำ แตกต่างกันที่ปอปคอร์นถ้ำเกิดในโถงอากาศไม่ได้เกิดใต้น้ำเหมือนปะการังถ้ำ 

หลุมยุบ เป็นธรณีสัณฐานประเภทหนึ่ง ที่มีลักษณะพื้นผิวพังทลายเป็นหลุม ซึ่งเกิดจากหินตะกอนที่มีองค์ประกอบทางเคมีจำพวกคาร์บอเนต เช่น หินปูน ชั้นเกลือ หรือ หินตามธรรมชาติที่สามารถถูกละลายด้วยน้ำ ซึ่งเมื่อเกิดการไหลเวียนของน้ำใต้ดิน จะทำให้หินใต้ดินดังกล่าวเกิดการละลาย และ เกิดเป็นช่องว่างใต้ดินขึ้น จนถึงจุดๆหนึ่งที่บริเวณพื้นผิวมีน้ำหนักมากเกินไป จะทำให้เกิดการถล่ม