In de ochtend rij ik naar Hoenderloo. De komende twee dagen werk ik lekker in een andere omgeving. Even weg uit de drukte van alledag, zodat ik me goed kan concentreren. Dit keer heb ik Max, mijn hond, thuisgelaten. Soms neem ik hem gezellig mee. Genoeg stokken om te apporteren. In mijn koeltas heb ik eten gedaan, zodat ik alles bij me heb. Onderweg wordt het al steeds rustiger en groener, ik rij de goede kant op, vanuit de drukke Randstad. Als ik arriveer, parkeer ik mijn auto bij Feire, het vakantiehuisje. Het bed maak ik alvast op en ik installeer me. Het voelt vrij, eindelijk weer het gevoel dat ik even kan uitademen.

Maar daar heb ik niet heel lang de tijd voor, mijn eerste videocall is zometeen al. De eettafel is prima geschikt voor mijn twee schermen en dankzij de supersnelle wifi, doe ik zonder problemen mijn online meetings. Die stoelen zitten ook heerlijk trouwens! Snel warm ik mijn lunch op in de oven en ik eet lekker buiten op het terras. Wat is die stilte toch fijn!

In de middag stoom ik nog even door. Maar wel met laptop op de bank, dekentje over me heen. Even een verslag tikken. Voor ik het doorheb, is het alweer eind van de middag. Tijd om lekker even te wandelen. Tevenover het park loop ik zo het bos in. Wat ruikt het fris hier! Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om te koken... Zal ik een hapje eten bij De Smaak van Hoenderloo op het park...? 

Als ik terugkeer bij Feire, duik ik lekker op de bank. Verwarming aan en lekker even mijn serie bingen. Ik bel even met het thuisfront en vind mezelf een bofkont dat ik even wegkan van de drukte. 

Na een heerlijke douche, duik ik mijn bed in. Dankzij de verduisterende gordijnen, slaap ik diep (en eigenlijk iets te lang). Mijn collega komt zo voor een brainstorm. We gaan druk aan de slag met flaps en post-its, gunnen onszelf een wandeling om de ideeën te bespreken en lunchen laat in het dorp Hoenderloo. Als ik alle spullen weer verzameld heb, rij ik naar huis. Het voelt alsof ik er echt even uit ben geweest én bergen werk heb kunnen verzetten.