ตำบลที่รับผิดชอบ จำนวน 6 ตำบล 46 หมู่บ้าน ได้แก่

       1. ตำบลท่าฉาง  มี 5 หมู่บ้าน  ดังนี้ 

           หมู่ที่ 1  บ้านท่าฉาง   

           หมู่ที่ 2 บ้านท่าเคย 

           หมู่ที่ 3 บ้านคชาธาร 

           หมู่ที่  4 บ้านท่าพิกุล  

           หมู่ที่ 5 บ้านบ่อน้อย

  2. ตำบลท่าเคย มี 11 หมู่บ้าน ดังนี้  

           หมู่ที่ 1 บ้านห้วย  

           หมู่ที่ 2 บ้านท่าเคย 

           หมู่ที่ 3 บ้านใหญ่ 

           หมู่ที่ 4  บ้านคลองวัว  

           หมู่ที่ 5 บ้านหนองกุล  

           หมู่ที่ 6 บ้านคลองลำใน 

          หมู่ที่ 7 บ้านเกาะยอ 

          หมู่ที่ 8  บ้านในพรุ  

          หมู่ที่ 9 บ้านบางปอ 

          หมู่ที่ 10 ท่าแซะ 

          หมู่ที่ 11 บ้านหนองบัว

      3.ตำบลคลองไทร  มี 9 หมู่บ้าน ดังนี้ 

           หมู่ที่  1  บ้านคลองหอ 

           หมู่ที่  2  บ้านคลองเข้  

           หมู่ที่  3  บ้านหน้าวัดอัมพาราม   

           หมู่ที่  4  บ้านท่าน้ำแห้ง   

           หมู่ที่  5  บ้านเชียร

           หมู่ที่  6 บ้านควรสุวรรณ  

           หมู่ที่  7  บ้านดอนใหญ่ 

           หมู่ที่ 8  บ้านนาลึก  

           หมู่ที่ 9 บ้านไม้เรียบ

    4. ตำบลเขาถ่าน  มี  6  หมู่บ้าน  ดังนี้  

            หมู่ที่ 1 บ้านร้อนน้ำร้อน  

            หมู่ที่  2 บ้านบางน้ำจืด  

            หมู่ที่  3 บ้านไร่ปรุง   

            หมู่ที่  4  บ้านน้ำพุ 

            หมู่ที่  5 บ้านหนองดูน

            หมู่ที่  6  บ้านไทรใหญ่ 

    5.ตำบลเสวียด มี 9 หมู่บ้าน  ดังนี้ 

           หมู่ที่ 1 บ้านกลาง  

           หมู่ที่ 2 บ้านเสวียด 

           หมู่ที่ 3 บ้านไสน้อย 

           หมู่ที่ 4  บ้านเหนือท่า  

           หมู่ที่ 5 บ้านแหลมสน  

           หมู่ที่ 6 บ้านห้วยเรียน  

           หมู่ที่ 7 บ้านนาวะ 

           หมู่ที่ 8  บ้านชายวัด  

           หมู่ที่ 9 บ้านอำดี

       6 .ตำบลปากฉลุย  มี 6 หมู่บ้าน  ดังนี้

           หมู่ที่ 1  บ้านเหนือ   

           หมู่ที่ 2 บ้านบางคราม 

           หมู่ที่ 3 บ้านกอไพล

           หมู่ที่  4 บ้านหน้าซึง  

           หมู่ที่ 5 บ้านเคี่ยมเพาะ 

           หมู่ที่ 6 บ้านล้อมปุด

"ท่าฉาง" เป็นเมืองเก่าแก่เมืองหนึ่งตามคำบอกเล่าและตำนานเกิดขึ้นในสมัยอาณาจักรศรี วิชัย มีชื่อว่า "เมืองโฉลก" ชาวบ้านเรียกว่า เมืองโละในบริเวณแถบนี้มีเมืองขนอน ท่าทอง เวียงสระ และไชยา เมืองโฉลก (ท่าฉาง) ขึ้นกับเมืองไชยา เมื่ออาณาจักรศรีวิชัยเสื่อมอำนาจลง สุโขทัยมีอำนาจในดินแดนแถบนี้ เมืองโละจึงขึ้นกับเมืองสุโขทัยประมาณปี พ.ศ. 1800 มีฐานะเท่าเทียมกับอยุธยา มีท้าวเป็นผู้ปกครอง(เทียบเท่ากับพระยา)

ต่อ มาสมัยอยุธยาเมืองโละกลับขึ้นต่อเมืองไชยาอีกครั้งหนึ่ง เมืองโละเป็นเมืองท่าขนส่งข้าวไปสู่เมืองไชยา ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 6 พระยาวจีสัตนารักษ์ เจ้าเมืองไชยาได้เปลี่ยนชื่อเมืองโละมาเป็นท่าฉาง เพราะได้มาตั้งยุ้งฉางที่เมืองโละนี้ เพื่อเป็นที่เก็บข้าวที่ส่งมาทางคลองบ้านท่ามาออกคลองโละ(คลองท่า ฉาง) ผู้คนทั่วไปจึงเรียกเมืองโละ (โฉลกเป็นท่าฉางมาจนทุกวันนี้) ในตอนต้นสมัยรัชกาลที่ 6 เมืองโละได้ยกฐานะจากเมืองโฉลกเป็นอำเภอท่าฉาง มีอาณาเขตขึ้นไปถึงพุมเรียง ทิศใต้จดพุนพิน บริเวณแม่น้ำหลวง(แม่น้ำตาปีในปัจจุบัน)

จากหนังสือต้นตระกูลคุ้มรักษ์ ได้กล่าวว่า ผู้ปกครองเมืองโละเท่าที่ทราบมีดังต่อไปนี้

-        ท้าวราช ในสมัยกรุงสุโขทัย

-        พระยาวรวงศ์สิริยมาศ กรุงศรีอยุธยาตอนต้น

-        ขุนทอง กรุงศรีอยุธยาตอนปลาย

-        ขุนทิพย์ กรุงศรีอยุธยาตอนปลาย

-        ขุนรา อยุธยาตอนปลาย

-        ขุนสาร กรุงธนบุรีตอนต้น

-        หลวงรักษ์นรกิจ กรุงธนบุรีตอนปลาย

-        หลวงภักดีสงคราม รัตนโกสินทร์ในสมัยรัชกาลที่ 5

อำเภอท่าฉางเป็นอำเภอหนึ่งของ จังหวัดสุราษฎร์ธานี เดิมท้องที่นี้ก่อนยกฐานะเป็น อำเภอขึ้นอยู่ในเขตปกครองของอำเภอไชยา เดิมเรียกว่า “ เมืองไชยา ” ต่อมาเมื่อประมาณปี พ. ศ.2453 หลังจากนั้นมีการเลี่ยนแปลงการปกครองยกเลิกการปกครองแบบกินเมือง และในสมัยรัชกาลที่ 6 ได้จัดตั้งเมืองต่างๆ เป็นจังหวัด เมืองท่าฉางเป็นเมืองหนึ่งที่ได้ยกฐานะเป็นอำเภอเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2483 พื้นที่ส่วนหนึ่งของเมืองโละในตำบลมะลวน ตำบลหัวเตย และตำบลพุนพินให้ขึ้นอยู่กับอำเภอพุนพิน

การเรียกชื่อ "ท่าฉาง" จากการสืบสวนและสอบถามต่อๆ กันมาได้ความว่า ในสมัยที่ราษฎรต้องเสีย "ส่วย" หรือ "อากร" ให้แก่รัฐเป็นสิ่งของแทนเงินนั้น เนื่องจากท้องที่บริเวณนี้ราษฏรส่วนใหญ่มีอาชีพในการทำนา ฉะนั้น "ส่วย" หรือ "อากร" ที่ราษฎร์ต้องเสียเพื่อให้รัฐได้นำไปช่วยเหลือในการทำนุบำรุงบ้านเมืองและ ป้องกันประเทศชาติ ก็ใช้ข้าวเปลือกที่ได้จากการทำนามาเป็นสวย จากการที่ราษฎรต้องใช้ข้าวเปลือกเป็นส่วย จึงได้สร้างที่เก็บข้าวเปลือกเป็นแหล่งกลางขึ้นเรียกว่า "ยุ้ง" หรือ "ฉาง" สำหรับรับข้าวเปลือกจากราษฎร์ และต้องสร้างขึ้นตามริมคลองเพื่อสะดวกในการลำเลียงขนส่งไปยังเมืองต่าง ๆ ซึ่งส่วนใหญ่อาศัยทางเรือจึงต้องมีท่าเทียบเรือสำหรับรับข้าวจากฉาง เพื่อส่งเป็นการส่งส่วยหรืออากรตามกล่าวมาแล้ว ราษฎรจึงเรียกรวมกันว่า "ท่าฉาง" และเรียกต่อ ๆ กันมาจนถึงทุกวันนี้

ลักษณะภูมิประเทศ แบ่งได้เป็น  3  ลักษณะ ดังนี้

• ประมาณร้อยละ 40 ของพื้นที่ทั้งหมด ทางด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือ

ของอำเภอจะเป็นพื้นที่สูงสลับด้วยภูเขา ได้แก่ ตำบลปากฉลุย

• พื้นที่ตอนกลางของอำเภอจะเป็นพื้นที่ราบลุ่ม ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นที่นา และสวน

ยางพารา ได้แก่ ตำบลเสวียด, ตำบลท่าเคย, และตำบลคลองไทร

• ทิศตะวันออกซึ่งติดต่อกับทะเลอ่าวไทย บริเวณชายฝั่งจะเป็นป่าชายเลน 

ได้แก่ ตำบลเขาถ่าน, ตำบลท่าฉาง, ตำบลท่าเคย  

• พื้นที่ด้านตะวันออก มีสภาพเป็นที่ราบและที่ราบลุ่มมักจะมีน้ำท่วมเป็นประจำทุกปี

การปกครองส่วนท้องถิ่นแบ่งการปกครองเป็น

• เทศบาลตำบลท่าฉาง         จำนวน     1 แห่ง

•  องค์การบริหารส่วนตำบล    จำนวน    6 แห่ง

ข้อมูลด้านเศรษฐกิจ

• ธนาคารออมสิน , ธนาคารกรุงไทร , ธนาคารกสิกรไทย

• บริษัท กรีนกลอรี่ จำกัด     หมู่ที่  3 ตำบล เสวียด

• บริษัท นิว ไบโอดีเซล 2 จำกัด หมู่ที่  3 ตำบล เสวียด          

• บริษัท ท่าฉางปาล์ม  จำกัด     หมู่ที่  7 ตำบลเสวียด

• บริษัท ไชน่าซีฟู๊ด  จำกัด    หมู่ที่  6 ตำบลเขาถ่าน

• โรงเลื่อยจิรัสย์ จำกัด         หมู่ที่  3 ตำบลคลองไทร

• ศูนย์กระจายสินค้า CP All  หมู่ที่  1 ตำบลคลองไทร

ข้อมูลด้านอาชีพ

•  อาชีพหลัก ทำนา/ทำสวน/ทำไร่/ประมง (เลี้ยงกุ้งและประมงชายฝั่ง)

•  อาชีพเสริม ค้าขาย/รับจ้าง 

ด้านทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญของอำเภอ

•  ป่าชายเลน  หมู่ที่  4  ตำบลท่าฉาง

•  โป่งพุร้อน   หมู่ที่  1  ตำบลเขาถ่าน

ข้อมูลด้านศาสนา

•  วัด           15  แห่ง

•  สำนักสงฆ์    3  แห่ง

ข้อมูลด้านสาธารณสุข

• โรงพยาบาลของรัฐ ขนาด 30  เตียง   1  แห่ง

• สาธารณสุขอำเภอ                           1  แห่ง

• โรงพยาส่งเสริมสุขภาพประจำตำบล  6  แห่ง

ข้อมูลด้านความปลอดภัย

• สถานีตำรวจ     2 แห่ง

• ป้อมสายตรวจ   7 แห่ง

สถานที่และประเพณีที่สำคัญ

•  สำนักสงฆ์ธารน้ำร้อน หมู่   1  ตำบลเขาถ่าน

•  อ่างเก็บน้ำท่าแซะ หมู่ 10 ตำบลท่าเคย

• ประเพณีชักพระบก ตำบลเสวียด  เดือนพฤษภาคมของทุกปี

• งานประเพณีชักพระอำเภอท่าฉาง เดือนตุลาคมของทุกปี

        ประชาชน มีความต้องการ การเรียนรู้ทุกรูปแบบ ไม่เน้นการเรียนการสอนในห้องเรียน ซึ่งองค์ความรู้ที่มีอยู่กระจัดกระจายในชุมชน มีการจัดการให้เป็นหมวดหมู่ มีความชัดเจนเป็นรูปธรรม  ที่ประชาชนสามารถเข้าไปสืบค้นศึกษา เรียนรู้ หาความรู้ แลกเปลี่ยนความรู้และประสบการณ์ รวมทั้งการพบปะ สังสรรค์และ เรียนรู้ ได้ทุกเวลา  เพื่อสร้างความเข้าใจ เป็นศูนย์กลางในการจัดการความรู้ ที่ดำเนินการโดยประชาชนและเพื่อประชาชน   เป็นศูนย์ประสานและบูรณาการการทำงานของทุกภาคส่วน ภาคประชาชน ได้แก่ ผู้นำ กลุ่ม/องค์กร เครือข่าย ภาคเอกชน และภาคีการพัฒนาภาครัฐเป็นสถานที่แลกเปลี่ยนองค์ความรู้ของปราชญ์ชาวบ้าน  ความร่วมมือในการพัฒนาตนเองและชุมชนเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้ตลอดชีวิตของประชาชน โดยประชาชนและเพื่อประชาชน