วรรณคดีสมัยกรุงสุโขทัย
วรรณคดีสมัยกรุงสุโขทัยเท่าที่ปรากฏหลักฐานมีอยู่เพียง 2 รัชสมัย คือ สมัยพ่อขุนรามคำแหงมหาราช และสมัยพระมหาธรรมราชาที่ 1 (พระยาลิไท) มีกวีและวรรณคดีที่สำคัญ คือ
1. สมัยพ่อขุนรามคำแหงมหาราช กวีที่สำคัญได้แก่
พ่อขุนรามคำแหงมหาราช ทรงพระราชนิพนธ์
– ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง เป็นวรรณคดีบันทึกประวัติความเป็นไปของบ้านเมือง
2. สมัยพระยาลิไท กวีที่สำคัญ ได้แก่
พระยาลิไท ทรงพระราชนิพนธ์
– ไตรภูมิพระร่วง เป็นวรรณคดีเกี่ยวกับความคิด และความเชื่อทางพระพุทธศาสนา และ
– สุภาษิตพระร่วง เป็นวรรณคดีประเภทคำสอน
ปัจจุบันระบบเทคโนโลยีเป็นสิ่งสำคัญความก้าวหน้าทางด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ทำให้มีการพัฒนาคิดค้นสิ่งอำนวยความสะดวกสบายต่อการดำรงชีวิตเป็นอันมาก เทคโนโลยีได้เข้ามาเสริม ปัจจัยพื้นฐานการดำรงชีวิตได้เป็นอย่างดีการติดต่อสื่อสารกันได้สะดวก รวดเร็วตลอดเวลา จะเห็นว่า ชีวิตปัจจุบันเกี่ยวข้อง กับเทคโนโลยีเป็นอันมาก ซึ่งสรุปได้ดังนี้
1. เป็นพื้นฐานปัจจัยจำเป็นในการดำเนินชีวิตของมนุษย์
2. เป็นปัจจัยหลักที่จะมีส่วนร่วมในการพัฒนา
3. สร้างคุณภาพชีวิตที่ดี
4. เกิดการสื่อสารไร้พรมแดน
5. การทำงานรวดเร็วคล่องตัว
6. ป้องกันความเสียหายของชีวิตและทรัพย์สิน
7. เป็นเรื่องราวของมนุษย์ และธรรมชาติ
พ่อขุนศรีอินทราทิตย์ทรงมีพระนามเดิมว่า พ่อขุนบางกลางหาว ทรงเป็นปฐมบรมกษัตริย์ราชวงศ์พระร่วงแห่งอาณาจักรสุโขทัย พระองค์อภิเษกสมรสกับพระนางเสือง พระธิดาของพ่อขุนศรีนาวนำถุม มีพระราชโอรส ซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์ลำดับต่อมา คือ พ่อขุนบานเมืองและพ่อขุนรามคำแหงมหาราช
พ่อขุนศรีอินทราทิตย์ประกอบพระราชกรณียกิจที่สำคัญ คือ เมื่อครั้งยังเป็นพ่อขุนบางกลางหาวได้รวมกำลังพลกับพ่อขุนผาเมืองต่อสู้ขับไล่พวกขอมและทรงสถาปนา กรุงสุโขทัยเป็นราชธานี ผลงานของพ่อขุนศรีอินทราทิตย์มีความสำคัญ เพราะได้สร้างความเป็นปึกแผ่นให้กับสุโขทัยจนพัฒนาเป็นอาณาจักรที่มีความเจริญรุ่งเรืองสืบต่อมา