เนื่องด้วยอำเภอขุขันธ์มีพื้นที่กว้างขวาง ประกอบด้วย 21 ตำบล 272 หมู่บ้าน ประชากรประมาณ 174,652 คน( ข้อมูลในขณะนั้น พ.ศ. 2533 ) การปกครองดูแลไม่ทั่วถึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งประชาชนในตำบล หมู่บ้าน ตามแนวชายแดนไทย – กัมพูชา จะต้องเดินทางมาติดต่อกับทางอำเภอขุขันธ์ ระยะทางประมาณ 50 กิโลเมตร การสัญจรไปมาไม่สะดวก รถ ยนต์ประจำทางวิ่งวันละเที่ยวประชาชนเดินทางมาติดต่อราชการที่อำเภอขุขันธ์ ได้รับความเดือดร้อนเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากสภาพถนนไม่ดีเท่าที่ควร โดยเฉพาะในฤดูฝนได้รับความลำบากเป็นอย่างยิ่ง

ปี พ.ศ. 2516 นายสุเทพ แจ้งสุข กำนันตำบลละลม ได้ขอตั้งกิ่งละลม โดยผนวกเอาตำบลโสนบางส่วน ซึ่งได้แก่บ้านสวาย บ้านขนุน และบ้านคำเผือเข้าด้วยกัน แต่กระทรวงมหาดไทยไม่อนุญาต

ปี พ.ศ. 2528 นายมานะ คำวงษ์ กำนันตำบลละลมได้พยายามขอตั้งกิ่งอีกครั้ง แต่ก็ไม่สำเร็จ เนื่องจากระเบียบกระทรวงมหาดไทยในการตั้งกิ่งจะต้องมีอย่างน้อย 3 ตำบลขึ้นไป จึงได้ขอตำบลห้วยตามอญ และตำบลห้วยตึ๊กชู ออกจากตำบลละลม และในขณะเดียวกันก็ได้แยกตำบลโคกตาล ตำบลตะเคียนราม และตำบลดงรักออกจาก ตำบลปรือใหญ่

ต่อมาทางตำบลห้วยตึ๊กชู ตำบลโคกตาล ตำบลละลม ตำบลห้วยตามอญ ตำบลดงรัก และตำบลตะเคียนราม ได้ประชุมพิจารณาร่วมกันมีมติให้ขออนุญาตตั้งกิ่งอำเภอขึ้น ให้ชื่อว่า “ กิ่งอำเภอภูสิงห์ ” ให้ตั้งทำการอยู่ที่บ้านตะแบง หมู่ 1 ตำบลห้วยตึ๊กชู เพราะเป็นศูนย์กลางของทุกตำบล ถนนเชื่อมโยงติดต่อกันทุกตำบล จึงได้เสนอเรื่องราวผ่านตามลำดับขั้นตอนของทางราชการ

กระทรวงมหาดไทยได้อนุมัติจัดตั้งขึ้นตามประกาศของกระทรวงมหาดไทย ลงวันที่ 27 ธันวาคม พ.ศ.2533 โดยแยกการปกครองออกจากอำเภอขุขันธ์ มีตำบลในเขตปกครอง 6 ตำบล คือตำบลห้วยตึ๊กชู ตำบลละลม ตำบลตะเคียนราม ตำบลห้วยตามอญ ตำบลโคกตาล และตำบลดงรัก ให้มีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน 2534 เป็นต้นไป โดยมีที่ทำการอยู่ที่บ้านตะแบง ตำบลห้วยตึ๊กชู กิ่งอำเภอภูสิงห์ อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ ต่อมาโดยการประกาศของกระทรวงมหาดไทย ประกาศแยกตำบลไพรพัฒนา โดยแยกการปกครองจากตำบลห้วยตามอญ เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 2536 โดยมีนายเพิ่มศักดิ์ ฉวีรักษ์ ดำรงตำแหน่งนายอำเภอภูสิงห์