บทความทางศิลธรรม

เรื่อง สู้เพื่อสันติ

ชีวิตที่เกิดมาย่อมพบปัญหาและอุปสรรคต่างๆ คล้ายกับลงทะเลย่อมเจอคลื่นกระทบ ดังนั้น ชีวิตจึงจำเป็นต้องต่อสู้ เพื่อให้อยู่รอดและดำเนินต่อไปได้ ปัญหาและอุปสรรคทั้งหลายนั่นเองคือคู่ต่อสู้ของชีวิตการต่อสู้ของชีวิตอาจแบ่งได้ ๒ ลักษณะ คือ ต่อสู้กับสิ่งภายนอก เช่น ธรรมชาติ และความทุกข์ทางกายรวมทั้งปัญหาอุปสรรคที่เกี่ยวกับคนอย่างหนึ่ง และต่อสู้กับกิเลสซึ่งเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในจิตใจอย่างหนึ่ง แต่ในการต่อสู้ทั้ง ๒ ลักษณะนั้นมีหลักการที่เหมือนกันอย่างหนึ่ง กล่าวคือต้องระมัดระวัง คือมีสติอยู่เสมอ หรือป้องกันตัวเราจากสิ่งที่เป็นปัญหาอุปสรรคเหล่านั้นด้วยวิธีการ เช่น การระวังมิให้เกิดขึ้น การบรรเทาให้ผ่อนคลาย การหลีกเลี่ยงไม่เข้าใกล้และการขจัดออกไปให้เด็ดขาดแต่การต่อสู้ที่ถูกต้องและควรแก่การยกย่องนั้น ต้องเป็นการต่อสู้ที่มุ่งผลเพื่อให้ได้สันติ คือความสงบที่เกิดขึ้นในอาณาจักรน้อยๆ อันมีพื้นที่เพียงยาววาหนาคืบและกว้างศอกที่เรียกว่า ตัวเราคือชีวิตจิตใจของเราแต่ละคนนี่เอง วิธีต่อสู้เพื่อให้เกิดสันติในอาณาจักรน้อยๆ นี้ ท่านแนะให้ทำด้วยการป้องกันคือมีสติรู้ตัวอยู่เสมอ หรือขับไล่ข้าศึกคือกิเลสทั้งหลายให้ออกไปจากอาณาจักรคือชีวิตนี้ มิให้มาตั้งรกรากอยู่ได้ โดยใช้ปัญญาเป็นอาวุธ ถ้าทำได้ ใจก็จะบริสุทธิ์เป็นอิสระครอบครองโลกคือชีวิตอย่างสงบสุข และไม่ก่อความทุกข์ให้แก่ใครๆ เมื่ออาณาจักรน้อยๆ ของแต่ละคนดำเนินไปอย่างสงบเช่นนี้ ย่อมส่งผลดีให้อาณาจักรใหญ่คือสังคมส่วนรวมสงบสุขไปด้วยอย่างแน่นอน