Gepubliceerd in Het Financieele Dagblad, 25 oktober 2011, Optiek blz 7
Erik Bähre en Marga Peeters
Het protest van de Occupy-beweging tegen de graaicultuur in de financiële sector staat in schril contrast met de fluweelzachte toon waarop deze sector zelf de discussie voert. Waarom bloedt de burger voor het Griekse gefraudeer, terwijl de banksector blijft belonen voor slecht gedrag?
Oplossingen zoekend startte oud-Rabo-topman Wijffels onlangs het Sustainable Finance Lab. ‘Doel is een stabiele en robuuste financiële sector die bijdraagt aan een economie die de mens dient zonder daarbij zijn leefmilieu uit te putten. Het huidige financiële systeem is parasiterend en destabiliseert de economie en de
maatschappij.’
Een lovenswaardig initiatief. Maar de eerste bijeenkomsten stemmen niet hoopvol. Deelname behoeft een uitnodiging. Erger nog, het voorzittende panel is econoom en/of bankier. Zélfs de avondvoorzitter komt uit de troebele vijver. Er is geen historicus, socioloog, antropoloog, noch politicoloog, waardoor een
invulling aan duurzaamheid, milieu en samenleving niet is te verwachten. Bovendien bagatelliseert het lab internationale afhankelijkheden volledig.
Desalniettemin is het lab van wezenlijk belang. Hoe kunnen we onze staatsbank, ABN Amro, duurzaam aanbesteden? Waarom wordt ons pensioengeld collectief niet duurzaam belegd? Waarom investeert de Nederlandse bankier, zoals een enkeling al doet, ons spaargeld niet meer in het milieu? Waarom heeft de
Nederlandse bankier geen tijdelijke aanstelling omwille van de duurzaamheid van de sector?
Meer kwesties liggen op straat. Laat de Occupy-aanval een aanvulling worden binnen het lab, ten bate van een duurzame economie.