ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗ ΔΙΧΡΟΝΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ;

Ημερομηνία δημοσίευσης: May 08, 2017 7:24:29 AM

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ

www.nipiagogoi.gr

7/5/2017

ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΗ ΔΙΧΡΟΝΗ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ;

Πριν προλάβουν να δουν τη δημοσιότητα οι εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, σειρά κειμένων και αποφάσεων φορέων εμφανίστηκαν κατά της κατάθεσης ενός Νόμου, που ούτε έχει πάρει το δρόμο της Βουλής, ούτε έχουμε δει το χρονοδιάγραμμά του, ούτε έχει εξασφαλίσει τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υλοποίησή του (διορισμοί – υλικοτεχνική υποδομή). Ένας ολόκληρος στρατός ιδιοτελών- συντεχνιακών συμφερόντων εμφανίστηκε να «υπερασπίζει» το δικαίωμα των γονιών για «ελεύθερη πρόσβαση» σε οποιαδήποτε δομή αναφέρεται στην προσχολική αγωγή:

· Ιδιοκτήτες παιδικών σταθμών που θα αναγκαστούν να προσλάβουν Νηπιαγωγούς ΠΕ60 , και φυσικά να πληρώνουν τους εργαζόμενους με διαφορετικούς μισθούς, οι οποίοι θα δουλεύουν- βέβαια- όχι με συνθήκες «γαλέρας» (δρομολόγια με σχολικά, κ.ά) και με εκπαιδευτικό ωράριο, εφαρμόζοντας το πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας. Γιατί άραγε; Αφού οι ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί μπορούν να δέχονται νήπια Β΄ ηλικίας(προνήπια) εφόσον έχουν ιδρύσει Νηπιαγωγεία, κάτι που ήδη ισχύει για τα νήπια Α΄ηλικίας.

· Δήμαρχοι που ενώ κλείνουν Νηπιαγωγεία στην περιοχή τους δείχνουν όψιμο ενδιαφέρον για τους εργαζόμενους που χάνουν δήθεν τη δουλειά τους χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν μάλιστα πως θα συμβεί αυτό, από τη στιγμή που απελευθερώνονται θέσεις για μικρότερα παιδιά (έως την ηλικία των 4 ετών), τα οποία αυτή τη στιγμή στερούνται τη δυνατότητα φοίτησης στους παιδικούς σταθμούς. Οι εικόνες των γονιών που δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν θέση στους παιδικούς σταθμούς, ενώ είχαν το κουπόνι από το ΕΣΠΑ, εκείνων που τα παιδιά τους δεν επελέγησαν, αλλά και εκείνων που δεν είχαν ούτε το δικαίωμα να καταθέσουν αίτηση είναι πρόσφατες στη μνήμη μας. Ενδιαφέρονται δήθεν για τους γονείς και δηλώνουν έτοιμοι να αναλάβουν και την παιδαγωγική εποπτεία ως μικροί «Υπουργοί Παιδείας» αφού πρόσφατα ζητούσαν και την ένταξη των Νηπιαγωγείων στην αρμοδιότητά τους (δηλώσεις ΚΕΔΕ) χωρίς όμως ποτέ να δούμε την ευαισθησία τους για την ελεύθερη πρόσβαση όλων των παιδιών στις δομές αυτές, αλλά και για την κατάργηση των τροφείων.

Τελικά μήπως αυτό που τους ενδιαφέρει κρύβεται κάτω από το επιχειρησιακό πρόγραμμα κατά της παιδικής φτώχειας και τα χρήματα ΕΣΠΑ που εισρέουν στα ταμεία τους;

Το αίτημα μας για δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική αγωγή και εκπαίδευση είναι βασικό και αδιαπραγμάτευτο, έχουμε απεργήσει για αυτό χιλιάδες ώρες και αποτελεί αίτημα όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας εδώ και 32 χρόνια γιατί:

· Αποκαθιστά την εγκληματική αδικία του αποκλεισμού απέναντι στην ηλικία θύμα των τεσσάρων χρονών που στην Ελλάδα η προσβασιμότητά τους στην εκπαιδευτική δομή του Νηπιαγωγείου είναι 67 % ποσοστό το οποίο είναι πολύ χαμηλό σε σχέση με την Ευρώπη, όπου το ποσοστό προσβασιμότητας είναι 95%.

· Ενισχύει τον αντισταθμιστικό ρόλο του Νηπιαγωγείου παρέχοντας περισσότερα εφόδια στα παιδιά των προνομιούχων κοινωνικών στρωμάτων και των ευπαθών ομάδων

· Δημιουργεί ένα σταθερό, ολοκληρωμένο και ποιοτικό πλαίσιο λειτουργίας του Νηπιαγωγείου το οποίο είναι δωρεάν δημόσιο και με συνέχεια (14χρονη Δημόσια και Δωρεάν υποχρεωτική Εκπαίδευση)

· Εντάσσει τα παιδιά από άλλους πολιτισμούς αρμονικά και ομαλά στο εκπαιδευτικό σύστημα δίνοντας τους χρόνο για την καλλιέργεια της γλώσσας και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την αποδοχή της διαφορετικότητας στα παιδιά και στους γονείς .

· Παρέχει τη δυνατότητα εντοπισμού των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών και δυσκολιών των παιδιών και δίνει το χρόνο για πρώιμη παρέμβαση.

· Καθορίζει με ακρίβεια το εκπαιδευτικό πλαίσιο για τα παιδιά αυτής της ηλικίας χωρίς επικαλύψεις(κληρώσεις , παιδικοί σταθμοί κ.ά.) και «γκρίζες ζώνες» και προτάσεις (π.χ. Ενιαίο Εθνικό Πλαίσιο Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης παιδιών 0-6 χρόνων, Παιδικά κέντρα κ.λ.π.)

· Προσφέρει ποιοτική επιστημονικά τεκμηριωμένη προσχολική αγωγή από Παιδαγωγούς ΠΕ 60 – Νηπιαγωγούς και κατάλληλα για την ηλικία σχεδιασμένα προγράμματα που βασίζονται στη γνώση για το πώς μαθαίνουν και αναπτύσσονται τα παιδιά αλλά και στις σχετικές επιστημονικές θεωρήσεις και τα εμπειρικά και ερευνητικά δεδομένα