Sport Blok
Onder het motto: "Ik ben nog niet aan golfen toe" moet ik mij nogal eens te weer stellen in gezelschappen. Niet dat ik golf onderschat want het spelen van een bal is en blijft moeilijk. Het maakt daarbij niet uit of je dat met ledematen of verlengstukken daarvan doet want je moet er gevoel voor hebben.
Dat gebrek aan balgevoel heb ik altijd met fysieke inspanning moeten compenseren en zo werd doorharken en de beuk er in mijn sterkte. Zo ik in mijn kindsheid mee mocht doen met voetballen, dan werd ik als laatste gekozen en was mijn plaats vanwege mijn blokkige gestalte in het doel of op de laatste verdedigingslijn.
Later heb ik met plezier tennis gespeeld maar ook daarbij moest het niet van de techniek maar van van het loopvermogen komen. Via een winterstop bij het tennissen werd ik, twee jaar voor mijn marathon leeftijd, tot het hardlopen gebracht. Het zou namelijk goed voor de loopconditie zijn en het zou wintervet voorkomen. Zodoende werd ik op een barre zondagmorgen in november 4 km lang door een goede en meer geoefende kennis op mijn tennisschoenen door regen en wind meegezeuld. Aan het eind was ik dus op sterven na dood. Dit was voor mij als doorharker echter het sein om te zeggen "Morgen weer!". Want ik laat mij niet zomaar kisten. Dat werd het het begin van het lange afstandsslopen. Niet als topper of zelfs niet als sub topper maar gewoon als plezierloper die af en toe een wat grensverleggende uitdaging zoekt.
Fietsen was ook een alternatief geweest. Zeker als je met de fiets als enig vervoermiddel naast de benenwagen bent opgegroeid. Eerlijk gezegd fiets ik dan ook beter dan ik hardloop. De verkeersdrukte en het langer duren voordat je echt moe wordt deed de balans toch doorslaan naar de vrijheid van hardlopen. Wel is fietsen ingezet als alternatief bij blessureleed. Het doortrekken naar de triatlon is absoluut geen optie geweest. Mijn lichaam ervaart watertemperaturen beneden de 25 º C namelijk als smeltwater uit de gletsjer. Dat is geen vet gebrek maar een merkwaardige inverse reactie van de haarvaten in de extremiteiten.
's Winters is in het verlengde van hardlopen ook het plezier van langlaufen in beeld gekomen. In het spoor van mijn nazaten is zelfs het Alpine skiën gepraktiseerd. Niet echt met liefde want het gewoel op de hellingen, rond de liften en in de uitspanningen is niet aan mij besteed.