visie

Vanuit het systeemtheoretisch denkkader gaan we binnen de context van de cliënt op zoek naar de betekenis van gedragingen (denken, voelen, doen) en klachten en moeilijkheden die kunnen ontstaan. We benaderen het begrip ‘context’ hierbij heel ruim: genetische factoren (aanleg), gezin, sociale relaties, school, werk, vrije tijd, culturele context, maatschappelijk kader en tijdsgeest, …In wie men is en wat men doet, wordt men beïnvloed door anderen en door de verschillende leefcontexten waar men deel van uitmaakt, tegelijk oefent men ook voortdurend invloed uit op anderen. Soms geraken er beïnvloedingsprocessen in onevenwicht en ontstaan er psychische klachten en moeilijkheden. Soms volstaan de interactiepatronen die men gewoonlijk hanteert niet meer om tot een situatie van evenwicht te komen in relatie tot een of meerdere contexten. In een systeemtheoretische therapie willen we het perspectief van de cliënt op zichzelf, anderen en verschillende leefcontexten samen terug ‘verbreden’ en zoeken naar overzicht en samenhangen. Zowel tijdens het proces van diagnostiek als in de behandeling is er aandacht voor het erkennen van inzet bij de cliënt, wordt er getracht het gevoel van invloed op de omgeving te verhogen en gaat men de cliënt maximaal ‘verbinden’ met anderen uit zijn brede omgeving. Het is de bedoeling om terug meer ruimte te creëren om met vastgelopen processen om te gaan. We geloven hierbij sterk in leer- en groeimogelijkheden bij mensen die zich dagelijks inzetten in het streven naar stabiliteit en geluk.