W 2010 powołano go w skład Rady Gospodarczej przy premierze Donaldzie Tusku
W 1995 odbył staż w Niemieckim Banku Federalnym
W latach 1996–1997 prowadził projekty badawcze w zakresie bankowości i makroekonomii na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem
W 1998 -zastępca dyrektora Departamentu Negocjacji Akcesyjnych w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej.
W 1998, po odejściu z administracji rządowej, podjął pracę w Banku Zachodnim
W 2001 został członkiem zarządu Banku Zachodniego WBK, a w maju 2007 objął stanowisko prezesa zarządu tej instytucji
Był działaczem Unii Wolności
Związany ze środowiskiem Unii Demokratycznej i Unii Wolności
W 2005 z ramienia Platformy Obywatelskiej wybrany do Senatu. W wyborach parlamentarnych w 2007 został umieszczony na pierwszym miejscu listy PO do Sejmu, po czym wstąpił do partii. Uzyskał mandat poselski. Wkrótce po wyborach wszedł w skład zarządu krajowego Platformy Obywatelskiej
18 listopada 2011 prezydent Bronisław Komorowski powołał go na urząd ministra sprawiedliwości w drugim rządzie Donalda Tuska
9 września 2014 prezydent Bronisław Komorowski powołał go w skład Rady Bezpieczeństwa Narodowego
Kandydował bez powodzenia w wyborach parlamentarnych w 1997 z listy Unii Wolności. Był członkiem tej partii od 1998 do 2000.
W 2003 brał udział w tworzeniu partii Zieloni
W 2010 Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju
W 2014 stanął na czele nowo powołanej rady programowej PiS
W 2015 Gliński został członkiem PiS
16 listopada 2015 objął urzędy wicepremiera oraz ministra kultury i dziedzictwa narodowego w rządzie Beaty Szydło
W 2006 z ramienia Prawa i Sprawiedliwości został wybrany na radnego sejmiku podlaskiego. Wkrótce przeszedł do Platformy Obywatelskiej
Od 2000 do 2008 był członkiem Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego, z którego został usunięty na skutek zagłosowania za przyjęciem traktatu lizbońskiego.
W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat poselski z listy PO.
W wyborach parlamentarnych w 2015 uzyskał mandat poselski z listy Prawa i Sprawiedliwości
W latach 1997–2002 była działaczką Unii Wolności.
Została ministrem edukacji narodowej w rządzie Beaty Szydło i Mateusza Morawieckiego
Szef gabinetu prezydenta Dudy. Był radnym z listy Unii Wolności
W 1998 został wicedyrektorem Departamentu Negocjacji Akcesyjnych Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej
Kiedyś jeden z największych krytyków rządu PO, dwukrotnie poseł PiS, rzecznik Lecha Kaczyńskiego.
Dostał jedynkę na europejskiej liście PO w Lublinie.
Był związany z PiS, ale nie należał do tej partii. Był senatorem PiS i – przez prawie dwa lata – szefem MON w jej rządzie.
W 2007 r. wstąpił do PO i zaczął kierować MSZ.
Była posłanką PiS, wiceministrem, szefową kampanii prezydenckiej Jarosława Kaczyńskiego. Wyrzucona za krytykę prezesa, założyła swoją partię PJN. Chwilę po tym ją porzuciła i została posłanką PO.
Do 2007 r. był popierany przez PiS i PO. Kiedy nie udało się stworzyć PO-PiS-owej koalicji, w wyborach do Senatu wystartował pod sztandarami Platformy. Wstąpił do PO i został jej wiceszefem.
Odszedł z PiS w 2009 r. Został został senatorem PO.
Odszedł z PiS w 2009 r.został posłem PO z rekomendacji Jarosława Gowina
Był toruńskim posłem PiS, a potem dwa razy z rzędu, PO.
Trzy razy zdobywał mandat poselski dla PiS. W 2009 r. został europosłem PO.
W 2001 wspólnie z Jarosławem i Lechem Kaczyńskimi brał udział w założeniu Prawa i Sprawiedliwości. Został powołany na stanowisko wiceprezesa tej partii.
W wyborach parlamentarnych w 2001 uzyskał mandat posła na Sejm
Od grudnia 2002 był przewodniczącym Klubu Parlamentarnego PiS. W wyborach parlamentarnych w 2005 uzyskał reelekcję
W wyborach prezydenckich w 2015 opowiedział się za Andrzejem Dudą.
W wyborach parlamentarnych w tym samym roku bez powodzenia ubiegał się o poselską reelekcję z listy Platformy Obywatelskiej.
Były przewodniczący PiS w Białymstoku. Przeszedł na stronę prezydenta Tadeusza Truskolaskiego -byłego członka PO i po wyborach został jego zastępcą.