Strips (comics in het Engels, bandes dessinées in het Frans) zijn lange tijd beschouwd als ietwat inferieure populaire cultuurverschijnselen. Daar is in de loop van de tijd verandering in gekomen. Tegenwoordig worden strips beschouwd als een serieus te nemen en geheel eigen vorm van kunst.
Dat blijkt uit de aandacht die aan dit product wordt geschonken in serieuze media, studierichtingen aan universiteiten (ook in Nederland) en een toenemend aantal wetenschappelijke en filosofische publicaties.
De meest kenmerkende eigenschap van strips is de samenhang tussen woord en beeld, die op verschillende manieren gestalte krijgt. De meeste strips zijn verhalend, zowel talig als beeldend, en het is interessant om te analyseren hoe ook afbeeldingen een verhaal kunnen ‘vertellen’, al dan niet in samenhang met taal.

Ik ga een cursus samenstellen over bovengenoemde en andere aspecten van dit cultuurverschijnsel en betrek daarbij ook de geschiedenis. Theoretische en filosofische benaderingen geven inzicht in hoe strips werken, waarbij de woord-beeldrelaties de rode draad vormen.
Ik doe dat op een manier die bij het onderwerp past: in woord en beeld.

Zodra ik meer kan zeggen over de inhoud van deze cursus, vermeld ik dat hier.