Το φοβερό πρόβλημα του 2+2=4. ‘Οταν γύρω σου οι άνθρωποι πεθαίνουν και εσύ θέλεις να πεις ότι 2+2=4, πρέπει να ουρλιάξεις όσο βαστάει το λαρύγγι σου, γιά να σε ακούσουν. Το «πτώμα της ντουλάπας» ( “the skeleton in the cupboard”) ή «αλήθεια του σπιτιού» (“home truth”).
==
Την ΠΡΟΣΟΧΉ σας παρακαλώ ...
Δεδομένου ότι ο σκοπός της
παρούσας ιστοσελίδας είναι MH ενημερωτικός και καθαρά ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟΣ, αν σας θίγει
καθ'οποιονδήποτε τρόπο, επικοινωνήσετε μαζί μας για να επανορθώσουμε άμεσα. Όλα
όσα ακολουθούν είναι προϊόντα της φαντασίας μας ή της δικής σας. Οποιαδήποτε
ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ !
==
Είναι πάντοτε υγιεινό και χρήσιμο να δείχνεις πως 2+2=4. ( Το 2+2=4 αποτελεί το κοινό αίσθημα, το φυσικό δίκαιο, το αβλαβές αξίωμα ).
Ξέρω λόγου χάριν από τον Καμύ ότι «Έρχεται πάντοτε κάποια στιγμή που, αυτοί που υποστηρίζουν πως 2+2=4 τιμωρούνται με θάνατο».
Ξέρω επίσης απο τον Ντοστογιέφσκι ότι, γιά όσους υποστηρίζουν πως 2+2=4, όχι μόνον δεν υπάρχει ζωή, αλλά απεναντίας αρχίζει ο θάνατος. Ο Ντοστογιέφσκι λέει ότι ο άνθρωπος, φοβόταν πάντοτε αυτόν τον κανόνα, πάντοτε τον αναζητούσε, γιά χάρι του διέσχιζε ωκεανούς, θύσίαζε τη ζωή του, αλλά και τρόμαζε με την ιδέα ότι κάποτε θα καταπιαστεί μαζί του. Είναι κανόνας θανάτου, και καμιά φορά είναι καλό 2+2 να είναι = 5. !
Ξέρω επίσης από τον Όργουελ ότι ελευθερία σημαίνει να μπορεί κανείς να πεί ελεύθερα πως 2+2=4. Από τη στιγμή που δεχόμαστε αυτό το πράγμα, τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους.
Πως όμως να τα συμβιβάζει κανείς όλα αυτά μεταξύ τους, τη στιγμή που υπήρχε τέτοια μεγαλοπρέπεια στη μορφή του λόγιου, ο οποίος διατύπωνε ήρεμα αιώνιες αλήθειες ;
Ήμουν σαστισμένος, μέχρι τη στιγμή που μπόρεσα να ξεκαθαρίσω μέσα μου τα πράγματα. Τα Τυραννικά Καθεστώτα δεν απαγορεύουν να λέει κανείς αλήθειες. Απαγορεύουν μόνο μερικές αλήθειες ή καλύτερα μία συγκεκριμμένη αλήθεια, αυτή που πονάει το συγκεκριμμένο Καθεστώς.
Ο κάθε άνθρωπος καταπίνει να του πεις κατάμουτρα πολλά, αλλά τρέμει όταν καταπιάνεται με αυτό που οι Άγγλοι ονομάζουν «πτώμα της ντουλάπας» ( “the skeleton in the cupboard”) ή «αλήθεια του σπιτιού» (“home truth”).
Τρέμει οταν αρχίζεις να ξεσκεπάζεις αυτό που ο ίδιος μόνος του δεν μπορεί να ομολογήσει, τρέμει όταν επιχειρείς να αγγίξεις το ευαίσθητο και τρωτό του σημείο, ένα σημείο που η εσωτερική αρχιτεκτονική υποστηρίζει ότι υπάρχει σε κάθε κτίριο, που υψώνεται επάνω στη γη και το οποίο μπορεί κάποια στιγμή να οδηγήσει στην καταρρευση ολόκληρου του οικοδομήματος.
Το μυστικό λοιπόν είναι το εξής: Τ ο 2+2=4 είναι μαθηματικός κανόνας. Εμείς κάθε φορά έχουμε την υποχρέωση να μετράμε. Ο κανόνας αυτός, που φαινομενικά βλέπει κανείς ότι αποτελείται μόνο από αριθμούς , είναι μεν αφηρημένος και αλγεβρικός, αλλά ταυτόχρονα πρέπει πάντοτε να μεταφράζεται με παραδείγματα, να συλλαμβάνεται χρονικά και συγκεκριμμένα και κάθε φορά σύμφωνα με την αλήθεια, η οποία τη στιγμή εκείνη είναι απαγορευμένη.
‘Οταν γύρω σου οι άνθρωποι πεθαίνουν και εσύ θέλεις να πεις ότι 2+2=4, πρέπει να ουρλιάξεις όσο βαστάει το λαρύγγι σου, γιά να σε ακούσουν.
Την εποχή του Ροβεσπιέρου, οπαδοί του 2+2=4 ήταν όσοι διαμαρτύρονταν γιά το ότι κάποιοι άνθρωποι στέλνονταν στην γκιλοτίνα μόνο και μόνο επειδή είχαν γεννηθεί ευγενείς.
Την εποχή του Καλβίνου επίσης, οπαδοί του 2+2=4 ήταν όσοι διαμαρτύρονταν γιά το ότι καταδικάζονταν σε θάνατο όλοι οι στοχαστές που δεν ενέκριναν τις θεολογικές θέσεις του maitre Καλβίνου.
Σωστή αριθμητική θα έκανε και όποιος εξέθετε στον Καλιγούλα τις αντιρρήσεις του σχετικά με το ότι αν ήταν σωστό να απονείμει το αξίωμα του Υπάτου σε ένα άλογο, και ούτω καθεξής.
Κάθε φορά, η αλγεβρική εξίσωση πρέπει να υπολογίζεται, δηλαδή να ενσωματώνεται μέσα στην αλήθεια την οποία κρύβει ο Τύραννος που βρισκεται στην Εξουσία. Είναι το παραμύθι του Άντερσεν «Ο Γυμνός Βασιληάς».
Όταν τα φλέγοντα θέματα την ημερήσιας διάταξης είναι : φυλακίσεις , δίκες που συνοδεύονται από αναγνωρίσεις και κατηγορίες ενόχων, διοικητικές τιμωρίες, κ.λ.π. ... το να καταγγείλεις όλα αυτά σημαίνει ότι ισχυρίζεσαι πως 2+2=4.
==
==========