Ir. Gerrit-Willem Heinsius (papierproducent)

Gerrit Willem Heinsius (Apeldoorn, 9 dec. 1900 – ald., 11 juli 1988), scheikundig ingenieur, directeur van de Koninklijke Papierfabrieken Van Gelder Zonen in Apeldoorn, was een zoon van Hendrik Jan Heinsius, papierfabrikant, en van Geertruida van Fortuyn Schagen.

Geboren en opgegroeid in Apeldoorn in het Hertogdom Gelre in Landhuis De Eendracht. Studeerde in Delft af als scheikundig ingenieur op het Ritter-Kellner processchema. Begon als ingenieur op het dochterbedrijf in Renkum. Was met name bezig om met de scheikundige elementen de papierproductie zo wit mogelijk te verkrijgen. Huwde in 1926, nog in zijn woonplaats Den Haag, met de Oostenrijkse Irmgard Helene Wilhelmine ridder Behaghel van Flammerdinghe, een verpleegkundige uit Wenen, en een achterkleinkind van de Oostenrijkse keizer. Irma was na de eerste wereldoorlog bij een Fries gastgezin in Leeuwarden terecht gekomen. Werd bevorderd tot directeur in Apeldoorn in 1937 toen zijn vader plotseling kwam te overlijden. Maakte enkele reizen naar Engeland en de Verenigde Staten om kennis op te doen van de papierfabricage. Raakte in de oorlog verwikkeld in een wespennest, aangezien zijn schoonzuster Hannah Dornbusch (i.e. Frau Behagel) de privé-secretaresse was van Martin Bormann, de beruchte partijsecretaris. Zou in de oorlog bewust de productie platleggen, om te protesteren tegen de algehele gang van zaken, en zelf voortdurend onderduiken. Hij kreeg derhalve de bezetter, een medicus, in zijn huis te wonen, zoals ook geschiedde bij zijn moeder. Stuwde de papierproductie na de oorlog enorm omhoog en kreeg te maken met flinke prijsstijgingen, schaarste van arbeid en grondstoffen, en nieuwe technologie. Gaf leiding aan een bedrijf met 700 werknemers met een prima reputatie. Was goed met natuurkunde en wist nog op hoge leeftijd de Teleaccursus Microprocessors als enige compleet foutloos af te ronden, wat een eervolle brief opleverde van Teleac. Was de oprichter en eerste voorzitter van de Veluwse Golfclub. Hield ervan om in Friesland te zeilen, in Oostenrijk te wandelen, of in zijn prachtige tuin aan de Vonderlaan te werken. Was net als zijn vader een overtuigd humanist en luisterde op zondagmidag naar zijn eigen 'predikant', G.B.J. Hilterman, op de radio. Er is nog een interview bewaard van een zekere Jan Persijn, die na zijn afscheid een persoonlijke terugblik schreef. Was verder lokaal bestuurder bij de Nederlandse Maatschappij voor Nijverheid en Handel, lid van de Raad van Toezicht TNO en voorzitter van de Rotary voor de regio Apeldoorn en omgeving. Pensioneerde in 1965 na 40 jaar bij Van Gelder & Zonen, en werd bijna 90. Zijn zoons Hendrik Jan Heinsius en Frans Heinsius traden in zijn voetsporen, resp. in de fabrieken in Renkum en in Arnhem. De Apeldoornse Courant schreef bij die gelegenheid een paginagroot artikel over de vier generaties die bij het concern Van Gelder Papier werkten als directeur. Irma was een niet onverdienstelijk decoratief kunstschilder. Hij is gecremeerd en zijn as werd begraven in het familiegraf aan de Soerenseweg.