L'idèa espeliguèt en plen còr d'Euròpa, pendent lo Congrès sus "Lengatge, Literatura e Nacion" organizat pel  Pen Club Magyar, que se tenguèt a Budapest dins l'auton de 2012, tombant - per una urosa endevenença - al moment del nonanten anniversari del Pen Club Catalan e del Manifèst de Girona suls dreches lingüistics.

Aqueste siti dobrís una fenèstra a aquel escambi fruchós e non esperat : las versions en linha d'un grop internacional de fabres de mots, moguts per aquel organ arredondit, a pauc prèp de la talha d'un ponh, que li fisariam, segon çò que pensan de mai en mai los sabents, las mai grandas decisions de nòstras vidas. Es ara dobèrt a totes los autors que desiran participar.

Paradoxalament, per la compreneson dels tèxtes, prealabla a lor revirada dins d'autras lengas, deguèrem tot còp recórrer, coma Telesforo Monzón faguèt remarcar amb regrèt al president catalan LluísCompanys, "a las lengas de los que nos comprenon pas" (Profièchi d'aquesta citacion per rendre omenatge a Fèlix Cucurull, istorian e poèta catalan que me contèt l'anecdòta*). Mas tot es plan que plan s'acaba e, en mai d'aquò, es un gèst de justícia poetica.

Comenci la partida en revirant al catalan un poèma de Menna Elfyn trach d'un libre bilingüe requist "Perffaith Nam/Deca perfiècha. Vòli parlar del poèma "Apréner lo galés a la musa deu Dylan Thomas". Lo títol poiriá dificilament èsser mai eloquent : una excellenta leiçon per la musa mai pinhastra.

Mercé de vos en congostar