Bracke

Volgende tekst komt uit de monografie "De familie Bracké te Graauw", 1979 van Frans van Aert.

"De parochie Graauw, toegewijd aan O.L. Vrouw, onder de titel van Maria Hemelvaart werd gesticht in 1805 bij decreet van het bisdom Gent, waaronder Oost Zeeuws Vlaanderen toen ressorteerde. Haar eerste pastoor was Henricus Franciscus van Herle, een pater capucijn, geboortig van Herve in het land van Luik. Hij behoorde tot een klooster in Mechelen en was volkspredikant.
Door de troebelen van de Franse revolutie waren de paters uit Mechelen verdreven en pater Daniel, zo was zijn kloosternaam, was terecht gekomen in Wetteren (...) in Oost-Vlaanderen, 10km ten ZO van Gent.
Peter van Herle verhaalt zelf hoe hij daar werd opgevangen door pastoor Joannes van Nuffel, toen 80 jaar." Toen pastoor van Nuffel overleed nam pater Daniel zijn taak over. "Hij was daar gekomen in december 1797 en bleef er tot januari 1803, dus ruim 5 jaar. In die tijd moet hij de familie Bracke hebben leren kennen.
De vader heette Petrus Bracke, de moeder Joanna Petronella (van) Ripselberghe (sic Rysselberge). Was dit misschien de toenmalige kostersfamilie van Wetteren? We weten het niet. (...) Een zoon uit dit gezin was Jan Francis (...) ongeveer 18 jaar oud toen pastoor van Herle hem ontmoette.
Henricus Franciscus van Herle werd op 23 juli 1805 ingehaald als eerste pastor van Graauw en Langendam.
Tot mei 1808 had de pastoor geen vaste koster. Maar op 23 mei 1808 verschijnt voor de eerste keer Joannes Franciscus Bracke (...). vermoedelijk is pastoor van Herle in 't voorjaar van 1808 naar Wetteren getogen, om daar zijn eerste koster te gaan halen.
(...) begin juni 1817 werd van Herle overgeplaatst naar Kallo.
Het is vrijwel zeker dat de huidige schrijfwijze "Bracké" in Graauw ontstaan is. Pastoor van Herle, die van thuisuit Franstalig was en dus wel wist waar een 'accent-aigu' geplaatst moet worden, schrijft de naam meestal als "Brack" zonder 'e'. Slechts driemaal schrijft hij Bracke, maar zonder accent. Einde januari 1853 wordt Petrus Koopmans pastoor (te Graauw). Hij schrijft, bijna vanaf het begin, de naam "Bracké" dus met een accent, en zo is het voortaan gebleven.
Francies, want dat was blijkbaar zijn roepnaam, was ± 28 jaar toen hij in Graauw kwam en ongehuwd. Het heeft geduurd tot 1821, voordat Francies, toen 41 huwde met de 28 jarige Jacoba Thiron".
Tot zover de tekst van van Aert.