Pochodzenie:

Wyhodowany w USA z olbrzymów rzymskich, maltańskich, pocztowych i duchess. W barwie białej został uznany w 90. latach XIX wieku. W 1921 roku uznano kolor srebrny (brązowopłowy), a w 1932 uznana została barwa żółta (recesywna), czerwona (recesywna), czekoladowa i niebieska. Najpóźniej uznano odmianę w kolorze czarnym.

Ogólne wrażenie:

Korpus szeroki, stosunkowo głęboki, zaokrąglony, krótki i dobrze umięśniony. Silna szyja, harmonizująca z głową. Samce wyraźnie w typie męskim, samice zaś wyraźnie w typie żeńskim. Ciężar gołębia wyczuwalny w ręku. Niepożądana jest zbyt niska masa ciała.

Cechy rasowości:

Rodzaje kolorów:

Jednokolorowe: biały, czarny, czekoladowy (dun), czerwony recesywny, żółty recesywny, czerwony dominujący, żółty dominujący, brązowy, khaki, niebieski z czarnymi pasami, niebieski bez pasów, niebieski grochowy, niebieski ciemno grochowy, ciemny, niebieskopłowy z ciemnymi pasami, niebieskopłowy bez pasów, niebieskopłowy grochowy, niebieskopłowy ciemno grochowy, czerwonopłowy z pasami, czerwonopłowy grochowy, czerwonopłowy ciemno grochowy, żółtopłowy z pasami, żółtopłowy grochowy, żółtopłowy ciemno grochowy, brązowopłowy z pasami, brązowopłowy grochowy, brązowopłowy ciemno grochowy, płowy khaki z pasami, płowy khaki grochowy, płowy khaki ciemno grochowy, indygo z pasami, indygo bez pasów, indygo grochowy, indygo ciemno grochowy, andaluzyjski, wielobarwny, kite (kania), złoto-czekoladowy (dun), agatowy czerwony, agatowy żółty, DeRoy.

Tygrysie: czarny, czerwony, żółty, niebieski z czarnymi pasami.

Pstre: czarny, czerwony, żółty, niebieski z czarnymi pasami.

Szymle: niebieski z czarnymi pasami, niebieskopłowy z ciemnymi pasami.

Kolor i rysunek:

Wszystkie kolory nasycone i czyste. Czarne, czerwone i żółte posiadają równomierną nasyconą barwę. Czekoladowy (dun) jest rozrzedzonym czarnym kolorem, z równomiernie więcej lub mniej z brązowym kolorem upierzenia. Dominujące czerwone są ceglastoczerwone z jasnymi lotkami i ogonem. Czerwonopłowe mają czerwony, w odcieniu wina, rysunek na szyi, piersi i na skrzydłach, czyste popielate lotki, sterówki oraz pokrycie skrzydeł i ogona. Dominujące żółte są jasno żółte z jasnymi lotkami i ogonem. Żółtopłowe posiadają równomiernie jasno żółty rysunek na szyi, piersi i skrzydłach, czysty jasno popielaty kolor skrzydeł, lotek i ogona. Brązowe mają równomiernie brązowy kolor podstawowy. Khaki jest odmianą rozrzedzonego koloru brązowego. Brązowopłowe posiadają brązowy kolor w rysunku szyi i pleców, lotki i ogon w kolorze popielatym z brązowym pasem na ogonie. Płowy khaki ma rozrzedzony kolor brązowopłowy (kolor korpusu może być nieco ciemniejszy). Niebieski w czystym odcieniu, z mocno błyszczącą szyją i czarnym rysunkiem zarówno na pokrywach skrzydeł, również czarny pas na ogonie. Niebieskopłowe są koloru jasno niebieskiego, jako jego rozcieńczenie, mają ciemny rysunek na pokrywie skrzydeł i ciemny pas na ogonie.

U wszystkich odmian pasy powinny być długie i oddzielone od siebie; grochowe z możliwie równomiernie rozłożonym, wyraźnym rysunkiem, u ciemno grochowych tarcza skrzydła równomiernie nakropiona ciemnymi plamkami, bez lub z oblamowaniem. Niebieskie i niebieskopłowe szymle z ciemnymi pasami mają więcej lub mniej białego nalotu na każdym piórze (grizzly). Andaluzyjskie mają czarno-niebieską głowę, szyję, pierś i brzuch oraz pióra ogona, tylko nieco jaśniejsze ciemnoniebieskie tarcze skrzydeł, możliwie z piórami czarno oblamowanymi, jak również z ciemnym nalotem na lotkach (dopuszczalne są bardzo małe i nieznaczne rdzawe zacieki. Indygo mają niebieski kolor podstawowy, jak również nieco wyblakły kolor lotek oraz pas na ogonie, zaś pasy, także grochowatość na skrzydłach są czarne z czerwonawym lub brązowawym nalotem. Ciemno grochowe posiadają czerwonawą lub brązowawą tarczę skrzydeł. Wielobarwne mają jaśniejszy lub ciemniejszy migdałowy kolor upierzenia korpusu, jasny kolor lotek i ogona, plamki we wszystkim kolorach na całym ciele, jak również na lotkach i na ogonie. Samice mają mniej wyraźny rysunek aniżeli samce (rysunek z wiekiem staje się ciemniejszy). Kolor u odmiany kite (kania) jest ciemno czarny z więcej lub mniejszą ilością połysku w kolorze brązu na upierzeniu szyi i piersi, a także nalotem brązu na lotkach i ogonie. U złotoczekoladowych (dun) kolor jest jasno żółty, z żółtawym nalotem na piersi, który rozciąga się na sąsiednie upierzenie. Agatowe są jednokolorowe, z więcej lub mniej białymi piórami bez mocno zarysowanego rysunku. Lotki i pióra w ogonie powinny być w kolorowe, z bielą obok stosin. U deRoy upierzenie jest złotożółte, z częściowo mahoniowymi końcówkami lub plamami, a także z większą lub mniejszą ilością bieli. Lotki i pióra ogona są najczęściej jaśniejsze.

Tygrysie możliwie o równomiernym rysunku, a lotki i ogon w jednolitym kolorze. Pstre z regularnie podzielonym rysunkiem w bieli i kolorze, także lotki i ogon pstry.

Duże błędy:

Mocne odchylenia od cech rasowości, za słabe i mało ważące gołębie, krzywy i mało zwarty ogon, mocne wklęśnięcie pomiędzy dziobem i okiem, spiczasta głowa, mocno wygięty kark, inna niż czerwona brew u białych, źle uformowany, zbyt długi, zakrzywiony dziób, niewłaściwy kolor dzioba, kolorowe pióra u białych, u jednokolorowych białe pióra, szczególnie na udach i koło odbytu. Mocne odchylenia w kolorze, względnie nierównomierny lub matowy kolor; u tygrysich, pstrych i szymli zdecydowanie nierównomierny rysunek.

Uwagi do oceny:

Wrażenie ogólne – budowa korpusu i figura (szerokość, krótkość, wypełnienie, trzymanie ogona i szyi, plecy, postawa) – kształt głowy i dzioba oraz ich ułożenie – kolor oczu – kolor brwi – kolor dzioba – kolor i rysunek.

Grupa III Kuraki

Obrączka numer 10

Wydanie 2013

Opisy kolorów: