พูดไปสองไพเบี้ยนิ่งเสียตำลึงทอง
วันที่โพสต์: Jun 25, 2009 7:53:33 AM
ความหมาย
(สํา) ก. พูดไปไม่มีประโยชน์ นิ่งเสียดีกว่า.
โดยธรรมชาติของคนเรา มักจะชอบพูดชอบคุย บางครั้งก็พูดในสิ่งที่ไม่มีสาระ ไม่เกิดประโยฃน์อันใดกับผู้ฟัง และเป็นธรรมชาติของมนุษย์มาตั้งหลายพันปีแล้ว
ในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าจึงต้องทรงบัญญัติเกี่ยวกับการพูดไว้เป็นศีลข้อหนึ่ง ของศีลห้าที่ชาวพุทธคุ้นเคยกันดี
คนไทยสมัยโบราณก็มีวิธีสอนไม่ให้คนพูดเพ้อเจ้อ พูดเหลวไหลไม่มีสาระ เป็นสุภาษิตบทหนึ่งว่า
พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง
หมายความว่า บางครั้งบางเวลา หากเราพูดไปโดยไม่ไตร่ตรองให้ดีแล้ว อาจจะมีค่าเพียงสองไพเบี้ย (อัตราเงินสมัยโบราณ) แต่หากรู้จักนิ่งเสียบ้าง อาจจะมีคุณค่าเทียบเท่าทองคำน้ำหนักหนึ่งตำลึงทีเดียว (หนึ่งตำลึงเท่ากับสี่บาท)
อันนี้เป็นภูมืปัญญาของคนไทยสมัยโบราณ ที่มีกลวิธีการสอนอย่างแยบยลอย่างยิ่ง