zadanie 1

Pod tabelą z danymi należy zamieścić 2 osobne rysunki przekrojów. Każdy z nich ma być ustawiony w konfiguracji docelowego przekroju. Charakterystyki (oznaczenia, znak momentu dewiacji) powinny uwzględniać ustawienie w układzie docelowym (y – prawo, z – dół)

Kształt przekrojów (w tym promienie wyokrągleń) ma być narysowany zgodnie z wytycznymi (korzystając np. z tablic Żyburtowicza). Na rysunku powinny znaleźć się także wymiary kształtowników. Rysunek nie musi być duży, ale powinny być czytelne wszystkie oznaczenia.

Rysunek (punkt 1.1) powinien być wykonany na osobnej stronie w skali 1:1 lub 1:2 (wraz z podaniem tej skali). Powinien zawierać dodatkowo wektory (yc,0) i (0,zc).

Rysunek (punkt 1.3) powinien być wykonany na osobnej stronie w skali 1:1 lub 1:2. Należy pamiętać o podwójnym oznaczeniu głównych osi bezwładności: y lub z oraz (1) lub (2). Nie należy tworzyć osobnego rysunku (punkt 2.2), tylko na tym samym zawrzeć wszystkie elementy.

Punkt 2.1: obliczenia statyczne (wyznaczenie reakcji i momentu zgin.) powinny być wykonane ręcznie. Na wykresie momentu zginającego M_y0 należy zamieścić rzędne charakterystyczne oraz wartości ekstremalne. Wyniki M_y i M_z przedstawić w jednostce [qa²]. Wszystkie elementy rysunku powinny się znaleźć na tym z punktu 1.3. Należy pamiętać, że znakowanie sił wewnętrznych ma być takie jak dla przekroju o normalnej zewnętrznej ujemnej (wektory reprezentujące siły dodatnie mają znaki przeciwne do osi).

Punkt 2.3: Obliczenia wykonujemy dla dwóch punktów: najbardziej oddalonego od osi obojętnej, po jednej i po drugiej stronie osi obojętnej.