Engelen
Er loopt iemand met mij mee,
Die waarschuwt bij gevaar
En soms als ik het niet verwacht,
Word ik haar opeens gewaar....
Er is een vrede diep in mij,
't licht in duisternis....
Ik weet, dat wat me nu omgeeft,
van andere sferen is
en toch is het me zo vertrouwd,
er is geen angst in mij,
dat we er niet alleen voorstaan,
maakt me ontzettend blij....
Wie ben ik, dat ik dit ervaar,
Dat engelen met me gaan,
Vanaf dat ik geboren ben,
Tot het eind van m'n bestaan.
De brug
Breng jij mij weg tot aan de brug?
Ik ben zo bang om daar alleen te staan.
Als we daar zijn ga niet direct terug;
maar wacht...tot dat ik over ga en zwaai me na.
Dan voel ik mij heel veilig en vertrouwd.
Breng jij mij weg tot aan de brug?
Ik heb geen idee hoe diep het water is.
De overkant lijkt mij zo ver
je kunt de oever hier niet zien
zo ver het oog reikt zie ik mist.
Ik twijfel aan het verder gaan.
Je angst voor de dood
is als je angst voor het leven.
Het nieuwe lijkt te groot om
het oude maar op te geven.
In de diepte van je verlangen
ligt de kennis van het nieuwe leven
zoals een vlinder al weet van vliegen
in zijn donkere cocon.
Breng jij mij weg tot aan de brug?
En ga dan niet te vlug terug
Zwaai jij mij na als ik er overga?
Een heel klein duwtje in mijn rug,
is alles wat ik nog verlang van jou.
Dank voor je liefde en je trouw.
Ik ga nu gauw.
Want het begin is reeds in zicht
ik voel de warmte van een licht....
De sleutel
De sleutel is een speciaal instrument
Het verdient meer waarde daaromtrent
Nonchalant ligt ie tussen de paperassen
In de vele verschillende tassen
Toch maakt de sleutel vele deuren open
Die zonder, bleven gesloten
De sleutel biedt ons onderdak
Geborgenheid en gemak
De sleutel laat ons binnengaan
En houdt ons van gevaren vandaan
Het brengt ons waar het klokje rustig tikt
En waar zich alles naar ons schikt
Zo opent de sleutel menige deur
En geeft ons leven kleur
Het opent de deuren van geluk
Deze sleutel mag nooit stuk.
Lieve medemens
Dag, lieve medemens, neem de tijd om gelukkig te zijn Je bent een wandelend wonder op deze aarde.
Je bent enig, uniek, onvervangbaar Weet je dat? Waarom sta je niet verstomd,
Ben je niet blij, verbaast over jezelf
En over al die anderen om je heen?
Vind je het zo gewoon,
Zo vanzelfsprekend, dat je leeft,
Dat je leven mag, dat je tijd krijgt
Om te zingen en te dansen,
Om gelukkig te zijn?
Waarom dan tijd verliezen
In een zinloze jacht naar geld en bezit?
Waarom je een massa zorgen maken
Om dingen van morgen en overmorgen?
Waarom ruziemaken, je vervelen,
Je verdrinken in zinloos amusement
En slapen als de zon schijnt?
Neem rustig de tijd om gelukkig te zijn.
Tijd is geen snelweg tussen de wieg en het graf,
Maar ruimte, om te parkeren in de zon!
Liefde
Helpt elkander in dit leven
Liefde zaaien is geen kruis
Want het kleinste liefde woordje
Brengt de grootste schat in huis
Hier een offertje gegeven
Daar een kleine troost gebracht
’T is alsof in ‘t kleinste huisje
Toch de zon u tegen lacht
Liefde geven is niet moeilijk
Ook al geeft het wel eens strijd
Met ons egotistisch trekje
Maar de liefde wint altijd
Daarom steunt en helpt elkander
Op de zware levensbaan
Eenmaal ginds aan gene zijde
Zal uw weg over rozen gaan
Emed
Voetstappen in het zand.....
Op een nacht droomde een man dat hij wandelde langs het strand met God.
Door de lucht flitste er beelden van zijn leven.
Bij elk beeld zag hij twee paar voetstappen in het zand.
Het ene paar van hem en het andere paar van God.
Toen het laatste beeld uit zijn leven opflitste, keek hij om naar de voetstappen in het zand.
Hij merkte op dat er op veel momenten uit zijn leven, slechts een paar voetstappen te zien was.
Dat zat hem behoorlijk dwars en hij stelde God vragen hierover; ''God, U zei dat wanneer ik zou besluiten U te volgen U altijd naast mij zou lopen, maar nu zie ik tijdens de moeilijkste momenten in mijn leven slechts een paar voetstappen''......
''Ik begrijp niet waarom U mij verliet, toen ik U het hardst nodig had''.
En God antwoorde; ''Mijn lief en dierbaar kind, Ik hou onvoorwaardelijk van je en Ik zal je nooit verlaten.
En gedurende de moeilijkste tijden, van veel pijn en verdriet, wanneer je slechts een paar voetstappen ziet,......
Wel........toen heb Ik je gedragen!
.