PARENTEEL VAN OORDT II.a Joan Frederik van Oordt

biografische aantekeningen

Lit: "Kinderen van één vader; tegenwoordige staat van het geslacht Van Oordt", p. 435 ev

Theologie student te Utrecht (1812); cand. t.d. h. dienst (1819), promoveerde te Utrecht 3 april 1821. Vertrok als sergeant bij de studentencompagnie van de vrijwillige jagers naar Bergen in Henegouwen (aug-okt 1815). Bevestigd te Neerlangbroek (1819) door zijn oom prof. dr Gabriël van Oordt; bevestigd te Haarlem (1822); bevestigd te Utrecht (1823). Bij K.B. van 1828 nr 3 benoemd tot hoogleraar te Groningen, waar hij 20 februari 1829 zijn inaugurale rede hield over `De ware aard der gewijde welsprekendheid'. In oktober 1830 publiceerde hij in de Groningsche Courant een krachtige opwekking tot deelneming aan de strijd tegen België; zij was gericht tot vaderlandse ouders, speciaal van studenten van de Groningse Hogeschool en spoorde hen aan 'hunne zonen op te wekken om de roepstem des Konings te volgen'. Van november 1830 tot augustus 1831 verbleef hij als 2e luitenant bij de Kompagnie Vrijwillige Flankeurs, 8e afdeling Infanterie te velde, samengesteld uit studenten der Groninger Hogeschool en het Franeker Atheneum.

Hij werd benoemd tot Ridder Militaire Willemsorde 4e klasse bij K.B. 1831 nr 92, met volgende mutatie: '1830, Tiendaagsche Veldtocht in België en bij die gelegenheid zich bijzonder onderscheiden'.

Hij wordt gerekend tot de stichters van de zogenaamde Groninger School (evangelische richting). Oprichter van het Godgeleerd tijdschrift 'Waarheid in Liefde' (1837).

Benoemd tot hoogleraar (dogmatiek) te Leiden, hield hij daar 11 december 1839 zijn inaugurale rede: 'De vero theologica unice sectanda'. Rector 1841-'42 aldaar. Van zijn hand verschenen vele theologische geschriften, maar daarnaast ook andere publicaties w.o. 'Vaderlandse Wapenkreet', een gedicht (1815) en 'Gedachten bij de dood van vrouwe H.M. van Oordt-Vosmaer', (echtgenote van prof. Gabriël van Oordt), 9 november 1815.

Hij heeft, tezamen met zijn ooms Gregorius en Willem Hendrik van Oordt en zijn neef Gregorius van Oordt een vooraanstaande rol gespeeld in de strijd tot afschaffing van de slavernij in Suriname. In Nederland was deze beweging verdeeld in twee groepen, die als voorlopers van de latere politieke partijen kunnen worden beschouwd. Enerzijds de 'Reveil'-groep en anderzijds de meer liberaal getinte groep. Zijn Rotterdamse familieleden behoorden tot de eerste, prof. Joan Frederik echter tot de tweede groepering. De stad Rotterdam vormde in dien zin een uitzondering, dat daar beide groeperingen in het begin volledig samenwerkten. Een poging om deze samenwerking in geheel Nederland te doen plaatsvinden, mislukte. De Rotterdamse vrouwen handhaafden echter de samenwerking. Het resultaat was, dat in 1842 drie requesten aan Koning Willem II werden gezonden, t.w. één van de Réveil-groep (adres Gevaerts) waarop de handtekeningen van Gregorius, Willem Hendrik en de jonge Gregorius voorkwamen, één van de liberale groep (adres Bogaers), met o.a. de hantekening van prof. Joan Frederik en ten slotte het vrouwen request (adres Enslie Ashwell) waarop o.a. de handtekeningen van Catharina Elisabeth Mees-van Oordt en Henriëtte Gabriëlle Ledeboer-van Oordt.

Voor meerdere bijzonderheden over het leven van prof. dr Joan Frederik van Oordt verwijzen wij kortheidshalve naar: H.C.M. van Oosterzee: 'Het beeld van Van Oordt, 's Bosch (1853), met portret.

bronnen

openstaande vragen / discussie