Meta Dame – Centrum voor KAT
Meta Dame aan het werk in haatelier.
Meta Dame komt oorspronkelijk uit Den Haag en verhuisde met haar ouders op 16 jarige leeftijd naar Zelhem-Halle. Na de middelbare school ging ze studeren. Ze volgde studies aan de toneelschool en de academie voor expressie door woord en gebaar. Ze ging naar Israël -waar ze haar man Pinchas ontmoette- en gaf daar les. Terug in Nederland volgde ze een aantal jaren van de Kunstacademies in Den Haag en Arnhem. Haar ouders waren beeldend kunstenaars. “Mijn vader draaide veel en maakte beelden, sculpturen vanuit deze ronde vormen. Mijn moeder liet zich inspireren door de Afrikaanse kunst. En ze gaven les,” vertelt Meta. “Ook mijn broer Vincent was kunstenaar. We hebben wel met z’n vieren geëxposeerd.” Ze doceerde een aantal jaren bij haar ouders, die keramiekles gaven in de verbouwde voormalige paardenstal, op het terrein van de boerderij, waar Meta en haar man nu wonen en werken.
De fascinatie voor de kat is al van lange tijd, ze hadden bij haar thuis altijd katten. “Op de academie in Arnhem moest ik een thema kiezen. Ik koos de kat. De docent zei: ‘Dat zou ik maar niet doen, dat wordt zo gauw kitsch’ en toen heb ik heel braaf een ander thema genomen,” lacht ze. “Maar toen ik van de academie af was, dacht ik ‘Ja, wat kitsch, onzin.“
Ze ging met het thema aan de slag: de kat uit het oude Egypte en de hele cultuur er omheen als uitgangspunt. Dat is duidelijk zichtbaar in haar werk. Het gaat niet zozeer om het ras, maar om de inhoud van de kat, de ziel, de bezieling. “Ik vind ze niet alleen mooi en elegant, maar kijk ook naar het doorzettingsvermogen en de eigenzinnigheid van het dier. Die beeld ik dan uit. Ik vind dat zo’n leuke uitdaging. Ik heb eigenlijk altijd gevoeld dat het eindeloos is, krijg steeds weer nieuwe ideeën. Met oude gevonden voorwerpen als ondergrond, zoals oud ijzer, wil ik de doorleefdheid van de aloude kattencultuur weergeven.” In haar atelier, de voormalige kas van haar vader, achter de therapieruimte, liggen schappen vol oud ijzer en dergelijke waar ze -een keer- iets mee kan doen.
De Katten Galerie bestaat al vanaf 1993. Op de deel van de oude verbouwde boerderij zijn de kleine sculpturen en de sieraden van zilver en brons te bekijken. Buiten is een beeldentuin met grotere werken ingericht.
“Voorheen hadden we elk jaar grote tentoonstellingen in onze eigen galerie en de tuin, met wel 20 andere kunstenaars.,” vertelt Meta enthousiast. “Het thema van de galerie is altijd de kat, met daarbinnen thema’s als ‘De kat als gebruiksvoorwerp’ of ‘Kat en Mens’, ‘Kat en Muziek’.” In het jaar van de kat, 1999, was Meta een van de initiatiefnemers van de Tour des Chats, een groots cultureel evenement in de Achterhoek, op het thema de Kat. De laatste vier jaar richtte Meta zich grotendeels op haar Praktijk voor Poly Energetische Therapie, waarvoor ze een HBO studie voltooide en Quantum Touch. “Twaalf ambachten en twaalf gelukken, want ik gebruik alles wat ik geleerd heb, ook in de therapie. Ik vind het fantastisch werk en gebruik daar ook mijn kunst in.” De voormalige cursusruimte van haar ouders is nu geheel heringericht als therapieruimte.
Zij werkt onder andere met keramiek, zilver en brons. “Ik heb met allerlei materialen gewerkt. En nu ik een pauze heb gehad, vind ik het wel leuk om met iets nieuws verder te gaan,” vertelt ze over het experimenteren met gegoten kunststeen, het zogenaamde neolith. “De kunststeen lijkt heel veel op brons, maar het is kunststof die met steenpoeder is vermengd. Je krijgt eigenlijk bijna hetzelfde effect als met brons of keramiek, alleen is het een stuk goedkoper.” Het is tevens minder belastend wat betreft energieverbruik, want er hoeft geen oven te worden gestookt. Daarbij heeft het als voordeel dat een stukgevallen beeld kan worden gerepareerd.