Hans Henkemans was born on December 23, 1913, in The Hague and died on December 29, 1995.
Education
From 1926 to 1931 he was a pupil of Bernard van den Sigtenhorst Meyer, both for piano and composition, and from 1933 to 1938 he studied with Willem Pijper. Additionally, Henkemans studied medicine from 1931. In 1981, aged 67, he took his doctoral degree at the Amsterdam University with a thesis on Sublimation problems with artists, and their therapy (publ. Van Loghum Slaterus, 1981).
Activities
Henkemans' debut as a pianist took place in 1945 in the Amsterdam Concertgebouw. After this first concert he remained active as a pianist for 23 years, performing 59 times as a soloist in the Concertgebouw, giving concerts in The Netherlands and abroad, and with no less than 20 gramophone recordings. As a pianist he has been famous for his Mozart and Debussy interpretations. In addition Henkemans taught composition and instrumentation at the Groningen Conservatory, and at the Amsterdam Muzieklyceum. He was also piano teacher. In 1969 he concluded his work as a concert pianist and since then devoted himself to psychiatry and to his work as a composer.
Publications
Henkemans published in periodicals such as the Netherlands Medical Review and Mens en Melodie. In 1961 the booklet Daar zit je dan ('And there you are sitting') was published (publ. Bert Bakker) with his "interim memoirs".
Compositions
As a composer Henkemans was influenced by Debussy, Ravel, and Pijper. He characterized his style as "a way of composing tending to the utmost of pluritonal expression, however monotonal at bottom". He orchestrated the two Livres of Debussy's 24 Préludes. In 1932 he wrote his first Piano concerto (with string orchestra). In 1977 Henkemans concluded the opera Winter Cruise, based on one of the short stories by Somerset Maugham, for which he, himself wrote the libretto. This opera was given a dozen performances by the Netherlands Opera. Cello concerto (1988‑89) was premièred in December 1990 by Dmitri Ferschtmann and the Radio Philharmonic Orchestra, Lucas Vis conducting.
Compact Discs
Viola concerto, Villonnerie, Tre aspetti d'amore and Elégies were released on the occasion of Henkemans' 75th anniversary (Donemus CVCD 14). Concerto for harp and orchestra was released on Etcetera KTC 2024, Epilogue on NM Classics 92068, Partita and Concerto per violino on Q Disc 97019.
Hans Henkemans werd geboren op 23 december 1913 te Den Haag. Hij overleed op 29 december 1995.
Opleiding
Van 1926 tot 1931 was hij leerling van Bernard van den Sigtenhorst Meyer, zowel voor piano‑ als compositielessen, en van 1933 tot 1938 studeerde hij bij Willem Pijper. Daarnaast studeerde hij (vanaf 1931) medicijnen. In 1981, op 67‑jarige leeftijd, promoveerde hij op het proefschrift Sublimatiestoornissen bij kunstenaars (Aspecten van de sublimatie, haar stoornissen en de therapie hiervan) aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam (uitg. Van Loghum Slaterus, 1981). Na zijn promotie werd hij benoemd tot lid van het Genootschap voor Natuur‑, Genees‑ en Heelkunde.
Werkzaamheden
Henkemans debuteerde als pianist op 2 december 1945 in het Concertgebouw. Na dit eerste optreden volgde een 23 jaar durende loopbaan van concertpianist (hij was onder meer 59 maal solist in het Concertgebouw) met uitvoeringen in binnen‑ en buitenland en met meer dan 20 grammofoonopnamen. Als pianist genoot hij een reputatie als Mozart‑ en Debussy‑interpreet. Daarnaast was hij in de jaren zestig docent compositie en instrumentatie aan het Conservatorium te Groningen en het Muzieklyceum te Amsterdam en gaf hij enkele pianolessen. Sinds 1969, toen hij als pianist het podium verliet, legde Henkemans zich toe op de psychiatrie. Hij bleef daarnaast componeren.
Publicaties
Henkemans heeft verscheidene publicaties op zijn naam staan, onder meer voor T.N.O., het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde en in Mens en Melodie. In 1961 verscheen zijn boekje Daar zit je dan (uitgeverij Bert Bakker) met, wat hij zelf noemt, zijn 'interim‑mémoires'.
Composities
Als componist werd hij beïnvloed door Debussy, Ravel en Pijper. Zijn compositiestijl typeerde hij zelf als: 'een naar het uiterste van pluritonale expressie tenderende, in diepste wezen echter monotonale schrijfwijze'. Zijn bewondering voor Debussy blijkt uit de orkestratie van de beide Livres van de 24 Préludes van deze componist. In 1932 componeerde hij zijn eerste Pianoconcert (met strijkorkest). Zijn productiviteit was aanvankelijk groot; later, tijdens zijn loopbaan als pianist en psychiater, liep deze iets terug.
In 1977 voltooide hij de opera Winter Cruise, naar een short story van William Somerset Maugham. Henkemans vervaardigde zelf het in het Engels geschreven libretto. Het werk kreeg 12 uitvoeringen van de Nederlandse Opera. Zijn Celloconcert (1988‑89) werd in december 1990 voor het eerst uitgevoerd door Dmitri Ferschtmann en het Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Lucas Vis (Utrecht, Vredenburg). Tot zijn laatste werken behoren: Chamber music (1991) voor tenor en orkest, dat in première ging tijdens de Nederlandse Muziekdagen 1992 in Utrecht, uitgevoerd door Ian Partridge en het Radio Kamerorkest o.l.v. David Porcelijn, en het Derde pianoconcert (1992), dat in de zomer van 1994 voor het eerst werd uitgevoerd (o.m. in Den Haag en Amsterdam) door het Residentie Orkest o.l.v. Jac van Steen, met als solist Garrick Ohlsson.
Compact discs
Het Altvioolconcert met Isabelle van Keulen als soliste werd opgenomen op de cd ter ere van Henkemans' 75e geboortedag (Donemus, CVCD 14), waarop voorts Villonnerie, Tre aspetti d'amore en Elégies zijn te horen.
Op cd verscheen verder: Concert voor harp en orkest (Etctera KTC 2024), Epilogue (NM Classics 92068), Partita en Concerto per violino op Q Disc 97019.