Κλασικός Ινδικός (Classical Indian)
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Η ινδική υποήπειρος κατά την περίοδο 5 αι. π.Χ έως μέσα 4 αι. μ.Χ, γνώρισε την άνοδο και την πτώση πολλών κρατιδίων, βασιλείων και αυτοκρατοριών. Τα περισσότερα κράτη αυτής της περιόδου, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκρατοριών Μαουρίγια (Μωρύα) και Γκούπτα, κυβερνήθηκαν από ισχυρούς βασιλείς αλλά υπήρχαν και μικρότερα βασίλεια ή μικρές δημοκρατίες οι οποίες δεν είχαν πρόσβαση σε ελέφαντες και δεν είχαν τους απαραίτητους πόρους για τη συντήρηση πολεμικών αρμάτων.
Οι Έλληνες ήρθαν σε σύγκρουση με τους Ινδούς κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Αλέξανδρου όταν επιχείρησε να διαβεί τον Υδάσπη ποταμό. Εκεί αντέταξε ηρωική άμυνα ο βασιλιάς Πώρος που όριζε την περιοχή ανάμεσα στους ποταμούς Υδάσπη και Ακεσίνη στην περιοχή της Πενταποταμίας (Παντζάμπ). Μετά από την ήττα του ο Ινδός βασιλιάς, ορίστηκε σατράπης του απώτερου άκρου της αυτοκρατορία του Αλέξανδρου. Η θέση του αυτή επιβεβαιώθηκε με τη συνάντηση των Επιγόνων στο Τριπαράδεισο της Συρίας το 321 π.Χ.
Ανατολικότερα του βασιλείου του Πώρου η αυτοκρατορία των Νάντα διέθετε σύμφωνα με τον Πλούταρχο ένα τεράστιο στρατό: 200.000 πεζικό, 80.000 πεζικό, 8.000 πεζικό και 600 ελέφαντες. Οι αριθμοί των ινδικών δυνάμεων είναι εκπληκτικοί το δίχως άλλο. Ο Μεγασθένης που ήταν πρεσβευτής των Σελευκιδών στην αυλή των Σούνγκα, αναφέρει με τη σειρά του πως είχαν 600.000 πεζικό, 30.000 ιππικό και 9.000 ελέφαντες.
Με τέτοιες δυνάμεις ήρθαν αργότερα σε αναμέτρηση οι Ελληνοβάκτριοι και αργότερα οι Ελληνοϊνδοί. Τελικά υπήρξε συμβιβασμός και επιτεύχθηκε ειρήνη μετά από διπλωματικές προσπάθειες γύρω στο 110 π.Χ μεταξύ των Ελληνοϊνδών και των Σούνγκα. Σχετικές πληροφορίες βρίσκονται στη στήλη του Ηλιόδωρου που στάλθηκε ως διπλωμάτης από το βασιλιά των Ελληνοϊνδών Ανταλκίδα, προς τον αυτοκράτορα των Σούνγκα Μπαγκαμπάντρα.
Η αυτοκρατορία των Γκούπτα είχε ισχυρό στρατό που στηριζόταν σε θωρακισμένους ελέφαντες και πλήθος τοξοτών με μακρά τόξα από μπαμπού. Οι συγκρούσεις των Ινδών με εισβολείς όπως Έλληνες, Σκύθες. Κουσάνοι κ.λπ, οδήγησε σε κάποιες αλλαγές στο στρατό. Τα άρματα καταργήθηκαν μια και αποδείχτηκαν αναποτελεσματικά απέναντι στους ισχυρούς επιδρομείς. Ο αριθμός ιππικού μειώθηκε και μετατράπηκε σε ιππικό κρούσης. Οι ιππείς είχαν θώρακες, ρόπαλο και μακριές λόγχες και υιοθέτησαν ανάλογες τακτικές με αυτές των ξυστοφόρων και των κατάφρακτων της δύσης. Το πεζικό με ασπίδες, ελαφρά δόρατα και ακόντια, παρείχαν προστασία στους πολυάριθμους τοξότες.
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
Στο Βορά
- Περίοδος των Μεγάλων Βασιλείων (Mahajanapadas, 700 π.Χ. – 300 π.Χ.)
- Αυτοκρατορία των Νάντα (424 π.Χ. – 321 μ.Χ.)
- Αυτοκρατορία των Μαουρίγια (ή Μωρύα 321 π.Χ. – 184 π.Χ.)
- Αυτοκρατορία των Γκούπτα (320 π.Χ. – 55 μ.Χ.)
- Βασίλειο Σούνγκα (185 π.Χ. – 73 π.Χ.)
- Βασίλειο Κάνβα (75 π.Χ. – 26 π.Χ.)
Στο Νότο
- Βασίλειο των Παντίγια (300 π.Χ. – 1345 μ.Χ)
- Αυτοκρατορία των Τσόλα (300 π.Χ. – 1279 μ.Χ)
- Βασίλειο των Τσέρα (300 π.Χ. – 1102 μ.Χ)
Στα βορειοδυτικά
- Βασίλεια της Γκαντάρα 6ος αι. π.Χ.
- Δυναστεία των Παλάβα (250 π.Χ. – 800 μ.Χ.)
Στην ίδια περιοχή, βορειοδυτικά δηλαδή της ινδικής χερσονήσου, δημιουργήθηκαν παροδικά ή άνθισαν κραταιά βασίλεια ή σατραπείες από εξωτερικούς εισβολείς όπως οι:
- Πέρσες επί Κύρου
- Μακεδόνες επί Αλεξάνδρου
- Σελευκίδες
- Ελληνοβάκτριοι
- Γιόνας ή Γιαβάνας («Ίωνες», του Ινδοελληνικού βασιλείου)
- Ινδοσκύθες
- Ινδοπάρθοι
Ο ΚΛΑΣΙΚΟΣ ΙΝΔΙΚΟΣ ΣΤΟ MEG
Τη λίστα του στρατού θα τη βρείτε στο βιβλίο του MEG «Persia, Iran and India» της Classical Period και καλύπτει τους στρατούς της βόρειας και κεντρικής Ινδίας από το 500 π.Χ. έως το 350 μ.Χ.
Τα βασικά όπλα ινδικού στρατού είναι: οι Ελέφαντες και τα Πολεμικά Άρματα που συνοδεύονται από μέσο ιππικό τοξοτών, ακοντιστών και δορυφόρων. Υπάρχουν μερικές παραλλαγές στο τρόπο με τον οποίο μπορούν να μάχονται οι τοξότες. Μπορούν να έχουν αμιγείς μονάδες τοξοτών ή μείξη δορυφόρων στην πρώτη γραμμή και τοξοτών στις πίσω. Αυτή η επιλογή φαίνεται ελκυστικότερη γιατί ο στρατός αυτός πρέπει να ρίξει πολλές βολές, επομένως πρέπει να προστατεύονται οι τοξότες από τους δορυφόρους. Οι βολές θα προλειάνουν το έδαφος για την επίθεση των ελεφάντων και των πολεμικών αρμάτων. Υπάρχει επίσης και η φρουρά που πρέπει να είσαι σε εφεδρεία και να μπαίνει στη μάχη όπου οι συνθήκες είναι κατάλληλες για να κερδηθεί ο αγώνας ή να αποφευχθεί μια καταστροφή.
Οι ελέφαντες είναι φυσικά το μεγάλο ατού του στρατού. Αναβαθμισμένοι μάλιστα έχουν και βολές. Πρέπει όμως να συνοδεύονται είτε από μέσο πεζικό ακοντιστών ή από ακροβολιστές για να απομακρύνουν τους αντίπαλους ακοντιστές που είναι επικίνδυνοι για τους ελέφαντες. Δεύτερο όπλο σε αξία είναι τα άρματα τα οποία θα ριχτούν στο αντίπαλο ιππικό χρησιμοποιώντας και τις βολές των τοξοτών που έχουν ως πλήρωμα. Οι πεζοί τοξότες είναι σε αφθονία. Όμως μόνο στην περίοδο των Μωρύα (321 - 180 π.Χ) έχουν αμυντική προστασία και μπορούν να σταθούν αξιοπρεπώς απέναντι σε εχθρικές βολές. Αντί πάλι των ελεφάντων, υπάρχει η εναλλακτική λύση να επιλεχθούν πολεμικές άμαξες επανδρωμένες με τοξότες, χαμηλότερης όμως μαχητικής αξίας στις βολές από τα πληρώματα των ελεφάντων.
Βαρύ πεζικό δεν υπάρχει ούτε για δείγμα ενώ υπάρχουν διαθέσιμα ελάχιστο ελαφρύ ιππικό και ελαφρύ πεζικό. Είναι στρατός που μπορεί να παρατάξει μία μόνο τακτική μονάδα, συνεπώς απαιτείται αρκετή εμπειρία στο χειρισμό των διαφορετικών όπλων του.
ΜΟΝΤΕΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Ξεκίνησα να φτιάχνω το στρατό το 2001 ως σύμμαχο των Ελληνοβακτρίων ή των Ελληνοϊνδών. Κατόπιν έκανα μια – δυο προσθήκες για να τον ολοκληρώσω ως καθαυτό Ινδικό. Για το σύστημα κανόνων MEG, πρέπει να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις. Οι φιγούρες του στρατού είναι των εταιρειών Essex, Chariot και ελάχιστες της Xyston. Η Chariot έχει καλύτερα σκαλίσματα πιο ακριβείς από ιστορικής άποψης φιγούρες αλλά με μικρότερα καλούπια. Το μέταλλο της όμως είναι ένα μεγάλο μείον· μηδαμινές ανοχές σε καταπόνηση, λεπτά τόξα και ακόντια που αν σπάσουν δύσκολα κολλιούνται. Ανάμειξη των εταιρειών μπορεί να γίνει άνετα μεταξύ ελεφάντων, ικανοποιητικά μεταξύ τοξοτών, όχι όμως μεταξύ αρμάτων και πολύ λιγότερο μεταξύ ιππέων. Εκτός από λίγες βάσεις τις οποίες έβαψα ο ίδιος, ο στρατός βάφτηκε από τους: Αντώνη Λυμπερόπουλο και Ανδρέα Παναγόπουλο.
ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ
ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ
Για τα στοιχεία των στρατηγών χρησιμοποιώ μοντέλα αρμάτων ή ελεφάντων στα οποία υπάρχει ένας ακόλουθος με σκιάδιο για το στρατηγό. Έτσι τους ξεχωρίζω από τα απλά στοιχεία αρμάτων ή ελεφάντων.Ο συγκεκριμένος ελέφαντας είναι της Chariot. Από τους αναβάτες, ο μαχούτ (οδηγός) είναι της Essex. Ο στρατηγός, ο ακόλουθος με το σκιάδιο, ο ακοντιστής κι ο τοξότης είναι της Chariot. Το βάψιμο είναι του Παναγόπουλου.
Το στοιχείο αυτό έχει ένα οδηγό, ένα ακοντιστή αξιωματικό και συνοδεία δύο πεζών δορυφόρων. Όλες οι φιγούρες είναι της Essex. Οι δορυφόροι είναι τροποποιημένη φιγούρα γυναίκας σωματοφύλακα όπου έχω λιμάρει το στήθος για να παρουσιάσω άντρα δορυφόρο με κράνος μια και δεν μπορούσα να βρω σχετικό κωδικό στις δύο εταιρείες. Το βάψιμο είναι του Λυμπερόπουλου.
ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ
Ένα γκρουπ ελεφάντων. Στο βάθος ο ελέφαντας είναι της Chariot ενώ μπροστά, της Essex. Κάθε ελέφαντας έχει πλήρη σύνθεση ενός οδηγού (που είναι ταυτόχρονα κι ακοντιστής) και τριών τοξοτών. Οι οδηγοί είναι της Chariot, ενώ οι τοξότες είναι μείξη και των δύο εταιρειών. Οι ελέφαντες της Chariot έχουν γενικά καλύτερη κίνηση, με προβοσκίδες προτεταμένες ή υπερυψωμένες ενώ της Essex έχουν καλύτερη αναλογία με ωραιότερους χαυλιόδοντες και σκάλισμα αλλά οι προβοσκίδες είναι μόνο κατεβασμένες.
ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΑΡΜΑΤΑ
Αρχικά παραθέτω ένα άρμα από κάθε εταιρεία για σύγκριση. Κατόπιν ακολουθεί ένα γκρουπ αρμάτων με μείξη και τροποποιήσεις και από τις δύο εταιρείες.
Στην πρώτη εικόνα είναι ένα πολεμικό άρμα της Chariot από τα πλάγια. Το στοιχείο είναι όπως ακριβώς το διαθέτει η εταιρεία: Δύο έφιπποι ακοντιστές, δύο τοξότες, ένας ακοντιστής κι ένας αρματηλάτης ακοντιστής. Στα συν υπάγονται οι έφιπποι ακοντιστές και το σκάλισμα, στα μείον το στενό άρμα.
Τέσσερα βαριά άρματα με τροποποιήσεις. Τα δύο είναι της Essex και τα δύο της Chariot. Όλα τα άρματα έχουν πλήρωμα έξι ανδρών: δύο έφιππους ακοντιστές, έναν αρματηλάτη που στα δύο άρματα είναι και λαβαροφόρος, δύο τοξότες κι ένα ακοντιστή που στα δύο από τα τέσσερα άρματα είναι θωρακισμένος. Οι επιβάτες καθώς και ο αναβάτες είναι μείξη και των δύο εταιρειών. Το βάψιμο είναι του Λυμπερόπουλου. Η κατασκευή των λαβάρων είναι ιδιοκατασκευή του Λυμπερόπουλου. Οι έφιπποι ακοντιστές της Essex είναι από κωδικό ιππέα της ίδιας εταιρείας. Είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα πολεμικά γκρουπ λόγω χρώματος και πλήθους πολεμιστών.
ΙΠΠΙΚΟ
ΜΕΣΟ ΠΕΖΙΚΟ
Η βασιλική σωματοφυλακή. Το πολεμικό αυτό σώμα συστάθηκε επί εποχής του Τσαντραγκούπτα Μαουρίγια (322 π.Χ. – 298 π.Χ.). Σύμφωνα με τις περιγραφές του Μεγασθένη, ο βασιλιάς περιστοιχιζόταν από σωματοφυλακή γυναικών αφοσιωμένων στο πρόσωπό του. Τις αγόραζαν από τις οικογένειές τους όσο ήταν ακόμα μικρά κορίτσια και τις εκπαίδευαν στο παλάτι ως σωματοφύλακες. Ήταν υποχρεωμένες να υπερασπιστούν το βασιλιά με τη ζωή τους. Αν όμως κάποια από αυτές συνελάμβανε το βασιλιά να είναι μεθυσμένος, μπορούσε να τον σκοτώσει και κατόπιν γινόταν σύζυγος του διαδόχου τού βασιλιά. Οι φιγούρες είναι της Essex και το βάψιμο του Λυμπερόπουλου.
ΕΛΑΦΡΥ ΠΕΖΙΚΟ
ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ
Για τους Ινδούς χρησιμοποιώ ένα διόραμα που είναι δώρο του φίλου μου Χάρη. Οι φιγούρες είναι της Xyston τις οποίες έβαψε ο Ανδρέας Παναγόπουλος. Η σύνθεση του διοράματος και το υπόλοιπο βάψιμο έγινε από τον Χάρη Κωνσταντάρα. Οι καλαμιές στην άκρη της όχθης είναι από τρίχες βούρτσας, οι δύο κροκόδειλοι είναι κατασκευή από στόκο και η βάρκα ιδιοκατασκευή όλα του Κωνσταντάρα.
Για προσωπική επικοινωνία (e-mail): Kostas Konstantoulakis