Embedded Files
Het landart-voorstel ‘Dijk van een Wijf’ was in 1997 al het afstudeer-project van Nienke Brokke op de Rietveld- academie .
Dijk Van Een Wijf is als landart-project, voor iedereen herkenbaar en begrijpelijk. Een liggend vrouwelijk naakt zonder abstracties. Zie het uitgestrekte polderlandschap met daaruit oprijzend een wulps gevormde dijk, een liggend naakt, overdekt met gras. Het is een groot realistisch gemodelleerd beeld met de afmetingen +/- 100 meter lengte, bij plaatselijk 15 tot 20 meter hoog. Mooi als ze met haar ‘vruchtbare’ vormen ligt daar waar voedsel verbouwd wordt. Moeder de vrouw, de Hollandse deerne, dikke billen, volle borsten, melk en echte boter, schapen en boterbloemen; in een adem mals en sappig!
Dijk van een Wijf als symbool voor zekerheid, veiligheid; net zo onvoorwaardelijk als een Dijk een zee-kering moet zijn. De strakke dijk, die zee en land streng visueel van elkaar scheidt, ligt als een vesting in het landschap, een functioneel verdedigingswerk tegen de zee. In hoeverre kunnen we de zeekering landschappelijker bekijken? Wellicht met hier en daar een grillige, ‘wulpse’ vorm.
De dijk is een lichaam waarop we vertrouwen en steunen, waarachter we ons kunnen verschuilen voor de gevaren van de zee. De dijk als beschermvrouwe van Noord Friesland, waarachter de kraamkamer van de pootaardappel ligt en bouwgrond van tal van andere groenten.
Zo is het idee bij Brokke geboren om het begrip ‘dijklichaam’ letterlijk te nemen. Een rond, wulps van vorm, groot liggend naakt. Kortom een ‘Dijk Van Een wijf’!
Hoewel zich verschillende mogelijkheden aandienden om DveW te realiseren bleef Brokke kritisch totdat de aangeboden locatie inhoudelijk helemaal klopte met waar DveW voor staat.
Nu na 20 jaar heeft Joop Mulder van Sense of Place de perfecte locatie gevonden. Dat is op de dijk nabij Holwerd. Hier komt alles bij elkaar; inhoudelijk, qua ruimte en qua timing.
Over de locatie: De dijk nabij Holwerd.
Het rechtlijnige karakter van de polder en ook het rechtlijnige van artificiele zeewering biedt DveW het juiste contrast en daarom is de dijk bij Holwerd de perfecte locatie. De grote schaal van het landschap laat het dijkbeeld niet botsen met haar omgeving; De groene reuzin krijgt in dit landschap weer een menselijke maat.
De ontwikkeling van nieuw kweldergebied remt de harde klappen van de zee. Daarom kan een 'zachte' dijk als zeekering wellicht genoeg zijn. Uit een studie van Deltares en Alterra Wageningen UR blijkt dat brede groene dijken vaak meer bescherming bieden dan traditionele dijken met een steen- of asfaltbekleding. DveW kan hier als beschermvrouw, nog meer gewicht aan geven. De zachte dijen van DveW vormen in deze landschapsontwikkeling niet alleen een knipoog, maar zoals eerder gezegd doorbreken ze op een welkome wijze het strakke landschap. Een zacht welkom voor alle reizigers van Ameland die haar vanaf het veer kunnen zien liggen en haar via de Grandyk dichter naderen.
Ook andere ontwikkelingen in het gebied zoals het project Holwerd-aan-zee sluiten mooi aan bij het concept van DveW.
Report abuse