Δράση 2023-2024

Ανακατασκευή Μηχανή Εσωτερικής Καύσης συμβατικής τεχνολογίας

Στα πλαίσια της δράσης 2023-2024 έγινε πλήρη ανακατασκευή μιας μηχανής συμβατικής τεχνολογίας (που δεν λειτουργούσε) από την αρχή ώστε να είναι δυνατή η χρήση της σε αμάξωμα.  

Μηχανή Ford Fiesta Mk1 1983

Το Ford Fiesta Mk1 είναι η πρώτη γενιά του Ford Fiesta supermini . Παρουσιάστηκε το 1976 ως το πρώτο πολυεθνικό αυτοκίνητο της Ford Ευρώπης με κίνηση στους μπροστινούς τροχούς και ήταν διαθέσιμο τόσο σε 3θυρα χάτσμπακ όσο και σε παράγωγα βαν . Το 1983, το Fiesta ενημερώθηκε και παρουσιάστηκε το Fiesta Mk2 . 

Το Fiesta αναπτύχθηκε με το όνομα του έργου "Bobcat" (δεν πρέπει να συγχέεται με την επακόλουθη παραλλαγή Mercury του Ford Pinto ) και εγκρίθηκε από τον Henry Ford II τον Σεπτέμβριο του 1972.  Το αυτοκίνητο έπρεπε να έχει μεταξόνιο μεγαλύτερο από το Fiat 127 (αν και πιο κοντό από κάποιους άλλους αντιπάλους, όπως το Peugeot 104 , το Renault 5 και το Volkswagen Polo ), αλλά με συνολικό μήκος μικρότερο από το Escort. Η τελική πρόταση αναπτύχθηκε από τον Tom Tjaarda στο Ghia . Το έργο εγκρίθηκε για παραγωγή τον Δεκέμβριο του 1973, με τα κέντρα μηχανικής της Ford στην Κολωνία και το Dunton (Έσσεξ) να συνεργάζονται.

Η Ford υπολόγισε ότι θα παράγονταν 500.000 Fiesta ετησίως και έχτισε ένα ολοκαίνουργιο εργοστάσιο στο Almussafes της Βαλένθια της Ισπανίας . Τα εργοστάσια της Ford στο Dagenham της Αγγλίας και το Saarlouis και η Κολωνία (από το 1979) στη Γερμανία, κατασκεύαζαν επίσης Fiesta.

Ο αυτοκινητιστικός Τύπος είχε αρχίσει να κάνει εικασίες για την ύπαρξη του έργου Bobcat από το 1973, αλλά μόλις τον Δεκέμβριο του 1975 η Ford το ανακοίνωσε επίσημα ως Fiesta.  Ένα Fiesta εκτέθηκε στις 24 Ώρες του Λε Μαν τον Ιούνιο του 1976 , και μερικά ράλι.

Το όνομα Fiesta ανήκε στη General Motors όταν σχεδιάστηκε το αυτοκίνητο, καθώς είχαν χρησιμοποιήσει το όνομα για το Oldsmobile Fiesta στη δεκαετία του 1950. Ωστόσο, δόθηκε δωρεάν στη Ford να χρησιμοποιήσει στο νέο της σουπερμίνι. Η ομάδα μάρκετινγκ της Ford είχε προτιμήσει το όνομα Bravo , αλλά ο Henry Ford II άσκησε βέτο υπέρ του ονόματος Fiesta.

Μηχανικά, το Fiesta υιοθέτησε τη μηχανική διάταξη πλέον των βιομηχανικών προτύπων που πρωτοστάτησε η Fiat με εγκάρσια τοποθετημένο κινητήρα σε συνδυασμό με μηχανικό κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων της σειράς Ford BC με άξονες κίνησης άνισου μήκους. Η μονάδα ισχύος θα είναι μια νέα έκδοση "κοντού μπλοκ" του αξιοσέβαστου κινητήρα Ford Kent OHV , που ονομάζεται "Valencia" από την τοποθεσία του νέου εργοστασίου. Για να μειώσει το κόστος και να επιταχύνει την έρευνα και την ανάπτυξη, το νέο πακέτο μετάδοσης κίνησης που προοριζόταν για το Fiesta δοκιμάστηκε σε «mules» ανάπτυξης του Fiat 127 .

Σε αντίθεση με πολλούς ανταγωνιστές, που χρησιμοποιούσαν ράβδους στρέψης στην ανάρτησή τους, το Fiesta χρησιμοποιούσε σπειροειδή ελατήρια. Η μπροστινή ανάρτηση ήταν της τυπικής διάταξης "βραχίονα ελέγχου τροχιάς" της Ford, όπου τα γόνατα MacPherson συνδυάζονταν με χαμηλότερους βραχίονες ελέγχου και διαμήκεις συνδέσμους συμπίεσης. Η στάνταρ πίσω ανάρτηση χρησιμοποιούσε άξονα δοκού , υστερούντες συνδέσμους και ράβδο Panhard , ενώ μια ράβδος κατά της κύλισης περιλαμβανόταν στο σπορ πακέτο. Όλα τα Mk1 Fiesta διέθεταν στάνταρ ζάντες 12 ιντσών, με δισκόφρενα μπροστά και τύμπανο πίσω. Η Ford έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην ευκολία εξυπηρέτησης και δημοσίευσε τους χρόνους που απαιτούνται για την αντικατάσταση διαφόρων κοινών ανταλλακτικών.

Πηγή : https://en.wikipedia.org/wiki/Ford_Fiesta_(first_generation)