ครูเจเผยว่า...

.... ภูมิใจยิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งที่ใช้ขุมคลังพลังปัญญาจากการรักและศรัทธาภาษาไทย มรดกทางวัฒนธรรมล้ำค่าที่ช่วยสืบสาน รักษา ต่อยอดวัฒนธรรมไทยให้วรรธนะอย่างมั่นคงไม่เสื่อมคลาย

...เพราะสมชาย เกิดและเติบโตในดินแดนรุ่งอรุณแห่งความสุข ณ สุโขทัย จึงตั้งใจธำรงภาษาไทยผ่านการใช้อย่างสร้างสรรค์เพื่อสรรค์สร้างความสุขผ่านการสร้างประโยชน์มวลรวมแก่มวลชน

...ขอบคุณครูอาจารย์ทุกท่านที่ประสาธน์สรรพศาสตร์สุนทรียศิลป์แก่ข้าพเจ้ามาอย่างดียิ่ง ขอบคุณครูปาล์ม ภูริวัฒน์ เขนย (รร.ฝางชนูปถัมภ์)และครูบุญญมุข ภาคภูมิ (รร.เตรียมอุดมศึกษา ภาคเหนือ)ที่สนับสนุนส่งเสริมเสมอมา และขอบพระคุณ #พี่เปีย #ผอจุ๋ม #สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดสุโขทัย ที่กรุณาเมตตาเสนอชื่อเป็นตัวแทนจังหวัดสุโขทัยเข้ารับรางวัลนี้ และสนับสนุนด้วยมุทิตายินดีอย่างสุดซึ้ง ขอขอบพระคุณครับ...

นอกจากนี้ยังเล่าความในใจว่าตน...

.

.

.

หลงรักงานวัฒนธรรมอย่างจริงจัง ทุกครั้งที่มากระทรวงนี้ได้พบเจอท่านรัฐมนตรี พบเจอพี่น้องร่วมรักงานวัฒนธรรมแล้วสุขใจและปลื้มใจในมนต์ขลังงานวัฒนธรรมในหลากหลายมิติ จนเกิดจุดประกายงานโครงการครูคืนถิ่นเจอกันน๊ะจ๊ะโครงการชุมชน ฉันจะยอมเขียนโครงการใหม่ทั้งหมดเพื่อสิ่งที่เรียกว่าสุขใจและอยากทำยิ่งกว่า 55+

พร้อมทิ้งทายด้วยการตอบคำถาม?

......#ทำไมพึ่งมาส่งรางวัลปีนี้?ทั้งๆที่เราส่งได้ตั้งนานแล้ว แท้จริงอยากบอกว่า ทุกอย่างได้ดำเนินตามสิ่งที่เราวางแผนไว้ทุกประการ อนึ่งคือถ้าเราขอรางวัลนี้ตอนยังเป็นนิสิตนั่นหมายความว่าเราได้ประสบผลสำเร็จในชีวิตวัยเรียน ซึ่ง ณ จุดนั้นเราพึงพอใจกับชีวิตวัยเรียนแล้ว จึงวางแผนมาส่งขอรางวัลในมิติชีวิตการทำงาน ซึ่งน่าจะเป็นแรงใจในการสรรค์งานเพื่อสร้างคนต่อไป รางวัลนี้น่าจะเป็นการปิดฉากการส่งผลงานประเภทเด็กและเยาวชนอย่างสมภาคภูมิ สนุกสนาน เหนื่อยยาก และสู้สุดใจแล้วกับชีวิตนักล่ารางวัลในประเภทเด็กและเยาวชน สถานีต่อไปทำหน้าที่ครูธรรมดาคนหนึ่งที่มีความสุขกับการสอนและนักเรียน ขอพักฟักตัวก่อน พ้นครูผู้ช่วยเมื่อไร ค่อยเปิดฉากมหากาพย์ภาคต่อไปอีกครั้ง