ประวัติความเป็นมา

มุ่งเน้นการจัดการใช้ทักษะดิจิทัลขั้นสูงเพื่อยกระดับการพัฒนาธุรกิจ และบูรณาการสังคมอย่างยั่งยืน

สถานการณ์ภายนอกหรือความต้องการกำลังคนของประเทศ มีความสัมพันธ์กับทุกหลักสูตรในระดับอุดมศึกษาจะต้องมีการปรับปรุงตามรอบเวลาที่กำหนด เพื่อให้หลักสูตรสอดคล้องกับองค์ความรู้ที่เปลี่ยนแปลงและตอบสนองต่อสถานการณ์ความต้องการของสังคมในปัจจุบัน ด้วยเหตุนี้ หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อธุรกิจ จึงได้นำประเด็นสำคัญในการพัฒนาประเทศและท้องถิ่นมาพิจารณา เพื่อเป็นกรอบแนวคิดในการปรับปรุงให้หลักสูตรนั้นทันสมัยและตรงตามความต้องการของประเทศและท้องถิ่นมากที่สุด ซึ่งประเด็นสำคัญดังกล่าวมีดังนี้ 

ประเทศไทยมีนโยบายให้ความสำคัญกับการพัฒนาอุตสาหกรรมใหม่ ซึ่งจะเป็นกลไกขับเคลื่อนเศรษฐกิจเพื่ออนาคต (New Engine of Growth) ตามนโยบาย New S-Curve โดยอุตสาหกรรมใหม่ดังกล่าวจะใช้ เทคโนโลยีและนวัตกรรมในการขับเคลื่อนเป็นหลัก ซึ่งประกอบด้วย อุตสาหกรรมหุ่นยนต์ (Robotics) อุตสาหกรรมการบินและโลจิสติกส์ (Aviation and Logistics) อุตสาหกรรมเชื้อเพลิงชีวภาพและเคมีชีวภาพ (Biofuels and Biochemicals) อุตสาหกรรมการแพทย์ครบวงจร (Medical Hub) และอุตสาหกรรมดิจิทัล (Digital) ที่ต้องการพัฒนากำลังคนที่มีความรู้และความสามารถด้านเทคโนโลยีดิจิทัล เพื่อตอบสนองความต้องการของตลาดแรงงานดิจิทัลชั้นสูง ด้วยเหตุนี้ ในการปรับปรุงหลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อธุรกิจในปีพุทธศักราช 2567 หลักสูตรนี้รวมถึงวิชาที่สะท้อนการเปลี่ยนแปลงของประเทศที่เข้าสู่การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีทันสมัย วัตถุประสงค์คือผลิตบัณฑิตที่สามารถตอบสนองต่อความต้องการในการพัฒนาแรงงาน การขับเคลื่อนเศรษฐกิจด้วยเทคโนโลยีและนวัตกรรม และสอดคล้องกับกลยุทธ์การพัฒนา New S-Curve  

    ประเทศไทยได้เสนอโมเดลเศรษฐกิจใหม่ BCG Model เพื่อที่จะก้าวข้ามกับดักประเทศรายได้ปานกลาง โดย BCG Model  เป็นการพัฒนาเศรษฐกิจแบบองค์รวม ที่จะพัฒนา 3 เศรษฐกิจ ไปพร้อมกัน ได้แก่ เศรษฐกิจชีวภาพ (Bioeconomy) ที่มุ่งเน้นการใช้ทรัพยากรชีวภาพเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่ม โดยเน้นการพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์มูลค่าสูง เชื่อมโยงกับ เศรษฐกิจหมุนเวียน (Circular Economy) ที่คำนึงถึงการนำวัสดุต่าง ๆ กลับมาใช้ประโยชน์ให้มากที่สุด ซึ่งนโยบาย BCG Model ในระยะแรกมุ่งเน้นให้ความสำคัญกับ 4 สาขา ได้แก่ (1) เกษตรและอาหาร (2) สุขภาพและการแพทย์ (3) พลังงาน วัสดุ และเคมีชีวภาพ และ (4) การท่องเที่ยวและเศรษฐกิจสร้างสรรค์ โดยได้มีการกำหนดยุทธศาสตร์และแนวทางการดำเนินการทางด้านเทคโนโลยีดิจิทัลหลายอย่างเพื่อให้การดำเนินการตาม BCG Model ประสบผลสำเร็จ ด้วยเหตุนี้ หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อธุรกิจ หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2567 ที่ได้ออกแบบใหม่ให้สอดคล้องกับความต้องการและวิกฤติที่ประเทศไทยกำลังเผชิญหน้าในปัจจุบัน และยังสอดคล้องกับแผนยุทธศาสตร์ของ BCG Model นักเรียนที่สำเร็จการศึกษาจากหลักสูตรจะได้รับการเตรียมความพร้อมที่จำเป็นในการรับมือกับการเปลี่ยนแปลงและความท้าทายในโลกดิจิทัล และสามารถมีส่วนร่วมในการพัฒนาและส่งเสริมการเติบโตของเศรษฐกิจไทยอย่างยั่งยืน

    แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566 – 2570) มีการกำหนดทิศทาง ให้ประเทศสามารถก้าวข้ามความท้าทายต่าง ๆ เพื่อให้ “ประเทศไทยมีความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน เป็นประเทศพัฒนาแล้ว ด้วยการพัฒนาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง” ตามเจตนารมณ์ของยุทธศาสตร์ชาติ ได้อาศัยหลักการและแนวคิด 4 ประการ เพื่อให้ประเทศไทยมีกำลังคนสมรรถนะสูง มุ่งเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง ตอบโจทย์การพัฒนาแห่งอนาคต 

    แผนพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม (พ.ศ. 2561-2580) ได้กำหนดให้การพัฒนากำลังคนให้พร้อมเข้าสู่ยุคเศรษฐกิจและสังคมดิจิทัลเป็นหนึ่งในยุทธศาสตร์หลัก เพื่อมุ่งเน้นการพัฒนากำลังคนดิจิทัล (Digital Workforce) ขึ้นมารองรับการทำงานในระบบเศรษฐกิจดิจิทัล โดยเน้นทั้งกลุ่มคนทำงานที่จะเป็นกำลังสำคัญในการสร้างผลิตภาพการผลิต (Productivity) ในระบบเศรษฐกิจ และกลุ่มคนที่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านดิจิทัล นอกจากนี้แผนพัฒนาจังหวัดภูเก็ต (พ.ศ. 2566-2570) ได้กำหนดเป้าหมายต่างๆ เพื่อลดการผูกขาดกับภาคอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและธุรกิจที่เกี่ยวเนื่อง เช่น การเป็นเมืองท่องเที่ยวและการศึกษาระดับนานาชาติ เมืองนวัตกรรมการบริการระดับนานาชาติ การเป็นเมืองดิจิทัล และมุ่งเน้นการพัฒนาที่ยั่งยืน เพื่อฟื้นฟูเศรษฐกิจภาคการท่องเที่ยว ส่งเสริมสาขาบริการที่ใช้ความคิดสร้างสรรค์ของคนไทย เช่น สร้างนวัตกรรมท้องถิ่นเพื่อการเกษตรและการท่องเที่ยว รวมถึงด้านอื่น ๆ ที่รอรับแผนพลิกโฉมของมหาวิทยาลัย ด้วยสาเหตุนี้ หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อธุรกิจ หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2567 ถูกออกแบบเพื่อพัฒนากำลังคนให้มีความรู้ความสามารถในการพัฒนานวัตกรรมดิจิทัลที่ตรงตามความต้องการในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศและท้องถิ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านธุรกิจ เศรษฐกิจสร้างสรรค์ การท่องเที่ยว และการเกษตร เป็นต้น  

    โครงการพลิกโฉมสถาบันอุดมศึกษา (Reinventing University) เป็นโครงการที่ส่งเสริมให้สถาบันอุดมศึกษามีการปฏิรูประบบการบริหาร ปรับเปลี่ยนหลักสูตรและการเรียนการสอนให้ทันสมัย เสริมสร้างขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศด้วยงานวิจัยและนวัตกรรมด้วยการผลิตกำลังคนคุณภาพสูงที่สอดคล้องกับทิศทางการพัฒนาของประเทศ ซึ่งแผนงานโครงการพลิกโฉมมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ตได้มุ่งเน้นไปที่การพัฒนาให้มหาวิทยาลัยเป็นศูนย์ความเป็นเลิศเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นภาคใต้ด้านการท่องเที่ยวสร้างสรรค์ โดยกำหนดแผนด้านการเรียนการสอน การวิจัย การบริการวิชาการ การทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม และอื่น ๆ เช่น การพัฒนาหลักสูตรข้ามศาสตร์และหลักสูตรเชิงบูรณาการ/สหวิทยาการ การผลิตงานวิจัยและนวัตกรรมเพื่อพัฒนาต่อยอดและเพิ่มมูลค่าของสินค้าชุมชนและบริการด้านการท่องเที่ยว การพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยวโดยชุมชนเส้นทางใหม่ในกลุ่มจังหวัดอันดามัน การนำศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่นสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจเพื่อการท่องเที่ยวและบริการ รวมทั้งการจัดตั้งศูนย์อัจฉริยะต่าง ๆ อาทิ ศูนย์พัฒนาสมรรถนะและฝึกอาชีพตามมาตรฐานการท่องเที่ยวและบริการ และศูนย์วิทยาศาสตร์ฮาลาลอันดามัน เป็นต้น ดังนั้น หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อธุรกิจ พ.ศ. 2567 ถูกปรับปรุงให้มีการประยุกต์ กำหนดโจทย์ปัญหา และกรณีศึกษาในรายวิชาให้สอดคล้องกับแผนงานโครงการพลิกโฉมมหาวิทยาลัย เพื่อให้มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ตเป็นศูนย์ความเป็นเลิศเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นภาคใต้

กลุ่มจังหวัดสามเหลี่ยมอันดามัน ประกอบด้วย ภูเก็ต พังงา และกระบี่ คือพื้นที่ที่มีการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว ตลาดแรงงานต้องการบุคลากรด้านเทคโนโลยีดิจิทัลที่มีความสามารถขั้นสูงจำนวนมาก อย่างไรก็ตาม สถาบันการศึกษาที่เปิดหลักสูตรเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อสร้างบุคลากรในด้านนี้ยังมีจำนวนไม่เพียงพอสำหรับการตอบสนองความต้องการของตลาดแรงงานในพื้นที่ ในขณะที่มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ตเป็นมหาวิทยาลัยที่เน้นเปิดโอกาสทางการศึกษาแก่นักศึกษาและบุคคลทั่วไปเพื่อพัฒนาท้องถิ่น การพัฒนาหลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีดิจิทัล มีความเกี่ยวข้องกับพันธกิจของมหาวิทยาลัยในการจัดการศึกษา ส่งเสริมวิชาการและทักษะวิชาชีพชั้นสูงด้านเทคโนโลยีดิจิทัล เพื่อตอบสนองความต้องการของจังหวัดภูเก็ตและท้องถิ่น พัฒนาสู่ระดับสากล โดยมุ่งเน้นการพัฒนานวัตกรรม คุณภาพชีวิต การท่องเที่ยว และผลิตบุคลากรทางการศึกษาให้มีคุณภาพ มีมาตรฐานเหมาะสมกับวิชาชีพชั้นสูง