2. เที่ยวกลางคืน

2. การเที่ยวกลางคืน

การเที่ยวกลางคืน แห่งอบายมุข 6 หมายถึง การออกนอกบ้านในยามวิกาลในแหล่งบันเทิงเพื่อสนองต่อความสุขทางกาย และทางใจ อาทิ ร้านคาราโอเกะ ร้านเหล้า ร้านเบียร์ เป็นต้น

โทษการเที่ยวกลางคืน

1. หลงใหลการเที่ยวเล่นยามราตรี เพราะการบันเทิงต่างๆในยามราตรีมักยั่วยวนจิตใจให้ลุ่มหลงเป็นนิจ

2. เสียทรัพย์ เสียค่าใช้จ่าย เพราะการออกเที่ยวกลางคืนมักต้องจ่ายค่าเดินทาง ค่าบริการ และจ่ายทรัพย์ตนไปเพื่อให้ได้มาต่อการเที่ยวชมในสิ่งนั้นๆ

3. มักพบคนพาล และมักถูกหลอกลวง เพราะแหล่งเที่ยวกลางคืนมักมีคนพาล คนไม่ดีรายล้อม จึงมีโอกาสต้องพบปะ และสนทนาให้คุ้นเคย ส่วนสิ่งที่จะตามมา คือ โอกาสการถูกหลอกเพื่อหวังตัณหาในเรือนร่าง ในทรัพย์สิน เป็นต้น

4. มักเกิดการทะเลาะวิวาท เกิดศัตรูได้ง่าย เพราะการเที่ยวกลางคืนมักไปเป็นกลุ่ม มีการแบ่งพรรคแบ่งพวก เสพสิ่งมึนเมา และพร้อมที่จะขัดแย้งกับคนอื่นหรือกลุ่มอื่นได้ง่าย

5. มักประพฤติผิดในกาม ล่วงในกามได้ง่าย เพราะการเที่ยวกลางคืนย่อมอยู่ห่างไกลจากครอบครัว สามีหรือภรรยา หากถูกยั่วยุด้วยตัณหาทางกามารมณ์แล้วมักนำพาไปสู่การล่วงในกามได้ง่าย

ฯลฯ

โทษการเที่ยวกลางคืนในภพหน้า

1. เกิดเป็นสัตว์ที่ออกหากินเวลากลางคืน เพราะผู้ประพฤติเช่นนี้ กลางวันนอน กลางคืนออกเที่ยว กินอยู่ เมื่อตายแล้วมักเกิดเป็นเหล่าสัตว์ที่คอยหากินในเวลากลางคืน

2. เกิดเป็นคนหรือสัตว์ประเภทอื่นๆ หากประพฤติตนเสมือนกับสิ่งนั้นขณะเที่ยวกลางคืน

ฯลฯ

อุบายเลิกเที่ยวกลางคืน

1. ศึกษาให้รู้เห็นโทษของการเที่ยวกลางคืน

2. ตั้งใจอย่างแน่วแน่ที่จะลด และเลิกการเที่ยวกลางคืน

3. ชมสื่อที่เกี่ยวข้องกับการเที่ยวกลางคืนตามประโยชน์ และกาลเวลาอย่างเหมาะสม เช่น พาลูกหลานชมงานวัดที่จัดในเวลากลางคืน เป็นต้น

4. ออกห่างจากผู้ที่ชอบเที่ยวกลางคืนเป็นนิจ

5. มั่นทำงานหรือหาสิ่งอื่นทำในเวลาว่างช่วงกลางคืน

ฯลฯ