1.1. ที่มาและความสำคัญของโครงงาน
ปัญหาขยะนับเป็นปัญหาใหญ่อย่างหนึ่งที่เราต้องเผชิญในยุคปัจจุบันในแต่ละวันมีของเหลือทิ้งเหลือใช้ที่เกิดจากการอุปโภคบริโภคเป็นจำนวนมาก ซึ่งในแต่ละประเทศมีขั้นตอนในการกำจัดขยะที่แตกต่างกัน เช่น การฝังกลบหรือเผากำจัด ซึ่งแต่ละวิธีก็ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกันได้แทบทั้งสิ้นยิ่งในขยะที่มีสารพิษปลอมปนอยู่อาจจะถึงขั้นไปเช่าพื้นที่ในประเทศด้อยพัฒนาเพื่อฝังกลบขยะกันหรือขยะบางประเภทก็สร้างปัญหาให้มวลมนุษย์และโลกในระยะยาวเพราะไม่สามารถย่อยสลายลงได้ในระยะเวลาอันรวดเร็วแต่ต้องใช้เวลานานนับร้อยนับพันปีเพื่อการย่อยสลาย เช่น จำพวกพลาสติกต่างๆเป็นต้น จนกระทั่งแนวคิดเกี่ยวกับการรีไซเคิลและหรือรียูส ได้เกิดขึ้นซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นทางออกในการลดขยะหรือสิ่งเหลือใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพแม้จะไม่ลดไปถึงขั้นที่ทำให้การกำจัดขยะเป็นไปได้อย่างมีเด็ดขาด แต่แนวคิดนี้ก็ช่วยส่งเสริมให้เกิดขยะใหม่ลดจำนวนลงได้มากทีเดียวกระแสการใช้ทรัพยากรอย่างรู้ค่าเกี่ยวกับการรีไซเคิล-รียูสตื่นตัวอย่างเต็มที่พร้อมๆ กับเรื่องราวของความน่าสะพรึงกลัวของสภาวะโลกร้อนซึ่งเป็นต้นตอปัญหามาจากพฤติกรรมการใช้ชีวิตของเรานั้นเองดังนั้นน่าจะเป็นเรื่องที่ถูกสำหรับทางออกของสภาวะโลกร้อนที่เหตุประการแรกคือ การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการใช้ทรัพยากรของตัวเราเองหลายสิ่งหลายอย่างที่เรากินใช้อยู่ในชีวิตประจำวันเราสามารถใช้ให้มีคุณค่ามากกว่าพฤติกรรมเดิมๆ ทั้งขวดน้ำพลาสติก กล่องนมบรรจุภัณฑ์ต่าง ๆ สามารถนำมารีไซเคิลได้แทบทั้งสิ้นรีไซเคิล เป็นการนำเศษวัสดุของเหลือกินเหลือใช้มาแปรรูปใหม่เพื่อนำกลับมาใช้งานอีกครั้ง เป็นการจัดการวัสดุเหลือใช้ที่กำลังจะเป็นขยะโดยนำไปผ่านกระบวนการแปรสภาพและนำกลับมาใช้ใหม่ส่วนนิยามของคำว่ารียูส นั้นหมายถึงการนำกลับมาใช้ใหม่โดยไม่ผ่านกระบวนการแปรสภาพใดๆทั้งสิ้น
ขยะนั้น นับวันจะเพิ่มมากขึ้นตามจำนวนของประชากร เช่น ในชุมชน ในเมืองหลวงหรือตามประเทศต่างๆ ถ้าหากไม่มีการกำจัดขยะให้ถูกต้องและเหมาะสมแล้ว ปัญหาความสกปรกต่างๆที่เกิดจากขยะจะต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ถ้ามองกันอย่างผิวเผินแล้ว ขยะนั้นไม่ได้มีผลกระทบต่อมนุษย์มากนัก ทั้งนี้อาจเป็นเพราะผลกระทบที่เกิดขึ้นโดยตรงต่อมนุษย์ยังอยู่ในขั้นที่ไม่รุนแรงมากนัก ผลกระทบที่เกิดขึ้นจึงไม่ชัดเจนเท่าไร แต่ในความเป็นจริงแล้ว ขยะจะก่อให้เกิดปัญหาต่อสภาพแวดล้อมเป็นอย่างมากและจะมีผลกระทบต่อสุขภาพอนามัยของมนุษย์ด้วยทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม
ถึงผลเสียที่จะเกิดขึ้นเป็นสาเหตุที่พบบ่อยมาก ซึ่งจะเห็นได้จากการทิ้งขยะลงตามพื้นหรือแหล่งน้ำโดยไม่ทิ้งลงในถังรองรับที่จัดไว้ให้ หรือแม้กระทั่งการซื้อของการใช้สิ่งของของนักเรียน เช่น ขนม กระดาษ แก้วน้ำ ขวดน้ำ โดยใส่ถุงพลาสติกหลายๆถุงทำให้มีขยะเพิ่มในปริมาณมาก การป้องกันและควบคุมการเพิ่มขึ้นของปริมาณขยะที่สำคัญ คือ การลดขยะที่แหล่งกำเนิด (Source reduction) โดยอาศัยขบวนการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในชีวิตประจำวัน การลดปริมาณขยะจะสามารถลดค่าใช้จ่ายในการจัดการขยะตั้งแต่การเก็บรวบรวม ขนส่ง การคัดแยกและใช้ประโยชน์ ตลอดจนการกำจัดขั้นสุดท้าย ลดปัญหาสภาวะสิ่งแวดล้อมและประหยัดทรัพยากรธรรมชาติ โดยทั่วไปแล้วหน่วยงานองค์กรและชุมชน สามารถลดปริมาณขยะที่จะเกิดขึ้นได้ ก่อนจะทิ้งขยะ หยุดคิดสักนิดว่าเราจะสามารถลดปริมาณขยะและนำขยะกลับมาใช้ประโยชน์ได้อีก และมีแนวคิดด้านการจัดการขยะเพื่อการปรับตัวต่อภาวะโลกร้อน คือก่อนจะทิ้งขยะควรหยุดคิดสักนิดว่าจะสามารถลดปริมาณขยะหรือนำขยะกลับมาใช้ประโยชน์ได้หรือไม่ แนวคิดที่น่าสนใจคือแนวคิด 7R ซึ่งใน 7R เราใช้เป็นการ Recycle ( นำกลับมาใช้ใหม่ ) และในการนำเอาแนวคิด 7R มาประยุกต์ใช้นั้น เราก็ได้ทำการคิดค้นสิ่งประดิษฐ์ที่เรียกว่า “ถังขยะรีไซเคิล” อันเนื่องจากในบริเวณโรงเรียนมีประมาณขยะจำนวนมาก ประเภทของขยะก็จะเป็น ขวดน้ำ ถุงพลาสติกเป็นต้น เราจึงประดิษฐ์ถังขยะที่มีวัสดุจากขยะ เป็นการรีไซเคิลถือเป็นการนำกลับมาใช้ใหม่เพื่อลดจำนวนปริมาณขยะในโรงเรียน