Džudo

Nastao je iz džiu džicua, borbene tehnike drevnih samuraja. Dr Jigoro Kano je kombinovao elemente različitih škola sporta i definisao nova pravila, naglašavajući filozofske principe džudoa, dodajući metode fizičkog, intelektualnog i moralnog obrazovanja, i eliminišući mnoge opasne elemente džiu-džicua. Prva škola džudoa (Dojo) je otvorena 1882. godine. Na japanskom reč “ju-do” znači “način gipkosti” a nastao je iz drevne priče o tri grane koje se savijaju pod težinom snijega, ali se ne lome. Borbe traju 5 minuta i fizički su veoma zahtjevne. Džudo se prvi put na olimpijskim igrama pojavljuje 1964. godine u Tokiju, ali u zvanični program nije uključen sve do Minhena 1972, dok je ženski džudo uključen u program takmičenja tek 1992. godine u Barseloni. I muškarci i žene se bore u po sedam težinskih kategorija. U početku je postojala kategorija bez težinskih ograničenja, ali je kasnije ukinuta. Džudoom dominiraju Japanci, sljedeći po broju odličja su Francuzi i Koreanci.