ประวัติโรงเรียน
โรงเรียนถิ่นโอภาสวิทยา ตั้งอยู่ เลขที่ 1 หมู่ที่ 11 ถนนสายทุ่งโฮ้ง - ป่าแดง ตำบลบ้านถิ่น อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่ เดิมชื่อ " โรงเรียนบ้านถิ่น (โอภาสประชาสงเคราห์)" สังกัดกองการศึกษาพิเศษ กรมสามัญศึกษา จัดตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2502 โดยการริเริ่มของ พระโอภาสพุทธิคุณ เจ้าอาวาสวัดถิ่นใน เปิดสอนในระดับชั้นประถมศึกษา
ต่อมามีนักเรียนเพิ่มมากขึ้น นักเรียนที่จบประถมศึกษาตอนปลาย ต้องไปศึกษาต่อในตัวเมืองกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน กรรมการศึกษา ผู้ปกครองและประชาชน มีความเห็นว่าควรจะเปิดสอนระดับชั้นมัธยมศึกษา จึงได้ช่วยกันจัดหาที่ดินเพิ่มเติมรวมกับเนื้อที่เดิมเเป็น 43 ไร่ 67 ตารางวา แล้วเสนอข้อมูลต่อ นายก่อ สวัสดิพานิช อธิบดีกรมสามัญศึกษาขณะที่มาตรวจเยี่ยมโรงเรียนเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน 2516 และได้รับอนุมัติให้จัดตั้งเป็นโรงเรียนมัธยมศึกษา เมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2517 แล้วเปลี่ยนชื่อเป็น โรงเรียนถิ่นโอภาสวิทยา
ในปีพ.ศ. 2524 ได้เข้าโครงการโรงเรียนมัธยมศึกษาเพื่อพัฒนาชนบท( มพช.2) และได้รับงบประมาณจำนวน 8,496,000 บาท พร้อมกับได้รับการบริจาคที่ดินเพิ่มเติมอีก 1 ไร่ 10 ตารางวา และในปีพ.ศ. 2527 ได้รับการอนุมัติให้เปิดสอนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ต่อมาในปีพ.ศ. 2533 ราชพัสดุจังหวัดแพร่ได้ทำการรังวัดที่ดิน รวมมีเนื้อที่ 46 ไร่ 83.30 ตารางวาและในปีพ.ศ.2559 สำนักงานที่ดินจังหวัดแพร่ได้ทำการรังวัดที่ดินใหม่อีกครั้ง รวมมีเนื้อที่ทั้งหมด 45 ไร่ 67 ตารางวา
ตราสัญลักษณ์โรงเรียน
ตราสัญลักษณ์
ประกอบด้วยรูปคบเพลิงอยู่ตรงกลาง ซึ่งหมายถึงแสงสว่าง( โอภาส) เปรียบได้กับปัญญาที่ได้จากการเล่าเรียนศึกษา และเป็นสัญลักษณ์แทนพระโอภาสพุทธิคุณ ผู้ริเริ่มก่อตั้งโรงเรียนด้านข้างส่วนบนทั้งสองข้าง เป็นรูปต้นสัก ถือเป็นต้นไม้ประจำโรงเรียน แสดงถึงความอดทน ความเข้มแข็งและความมีคุณค่า ด้านข้างส่วนล่างทั้งสองข้างเป็นรูปช้างยืนกลางใบสัก ส่วนล่างเป็นรูปท่อนซุง เป็นการระลึกถึงคุณค่าของป่าไม้ ล่างสุดเป็นแถบบรรจุชื่อของโรงเรียน
คติพจน์โรงเรียน
นตฺถิ ปัญฺญา สมาอาภา แปลว่า แสงสว่างเสมอด้วยปัญญาไม่มี
อักษรย่อ
อักษรย่อของโรงเรียน คือ ถ.อ.
สีประจำโรงเรียน
สีประจำโรงเรียน คือ ส้ม - ดำ
สีส้ม หมายถึง ความเจริญรุ่งเรือง ความก้าวหน้า
สีดำ หมายถึง ความหนักแน่น เข้มแข็ง อดทน
เพลงประจำโรงเรียน
คำร้อง –ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน
สรวมศรีสู่แดนศิลป์ถิ่นโอภาส ลํ้าวิลาศเลอวิไลหาใดไหนปาน
สังสรรค์สรรเสริญเทินเทิดบูชา ครูบาอาจารย์พลางก้มกราบกราน
วานองค์พระรักษา พี่พี่น้องน้อง
หญิงชายเชิดหน้าชื่นตาชื่นใจ เราล้วนอยู่ในอ้อมการปกครอง
เราพร้อมกันแล้วทั้งผอง เริงรื่นชื่นฉลองขวํญโรงเรียนเรา
ขอพรพ่อแพร่แผ่ไปเผื่อมา พาขวัญลูกยาเพริศพรายเพริศเพรา
พร้อมแล้วเราพร้อมแล้วเรา เริงรื่นชื่นเฉลาเร้าใจไชโย