Het was het jaar 62 na Christus. Onze keizer Toetanchandi stierf. Wat volgde was een lange zoektocht naar de
juiste opvolger. Elke generaal achtte zichzelf de juiste kandidaat, maar uiteindelijk was er maar één man die
Toetanchandi kon opvolgen en die man bleek Drictator te zijn. Drictator begon sterk aan zijn termijn. Hij voerde
economische hervormingen in, organiseerde een maand lang gladiatorspelen, gaf alle Romeinen een stuk land
en veroverde de Parthen.
Toch was niet iedereen zo blij. Sommigen geloofden nog steeds dat zij een betere keizer zouden zijn. Drictator
had dit door en zond al zijn tegenstanders weg naar de grenzen om zijn oorlogen uit te vechten. Zo bleven zijn
tegenstanders ver weg en konden ze geen plannen smeden om hem van de troon te stoten.
Ondertussen genoot Drictator van zijn leven in Rome. Hij had een mooie villa, liet allemaal monumenten bouwen
ter ere van hemzelf en genoot van de lekkerste broden en wijnen die het Rijk te bieden had. Maar Drictator liet
het hier niet bij. Hij wilde steeds meer en meer. Hij wilde niet alleen keizer zijn van het Romeinse Rijk maar van
heel de wereld! Daarom besloot hij om de grenzen te gaan oversteken en veroveren, in plaats van de grenzen te
verdedigen. En zo geschiedde. In de zomer van 69 na Christus vertrokken alle dappere Romeinen op expeditie
naar het land van de Germanen. Ze wisten maar weinig van dit land, maar hadden al veel verhalen en legendes
gehoord. Naar verluidt zouden de Germanen tovenaars hebben. Ze zouden baarden hebben tot aan hun knieën.
Ze zouden zo sterk zijn als beren en zo woest als een leeuw.
Dus terwijl de Romeinen zich klaarmaakten, hadden ze last van knikkende knieën. De soldaten weigerden te
gaan, uit angst voor de barbaren. Drictator greep in en zei dat hij naar een waarzegger ging gaan om te vragen
of hij moest doorgaan met zijn plan. Zo vertrok Drictator dus naar de Palatijnse heuvel om met zijn waarzegger
naar de toekomst te zoeken in de vlucht van de vogels. Na een tijdje kwam Drictator terug en vertelde hij aan
heel het leger: “Ik heb de wil van de Goden gezien! Ikzelf zag een machtige adelaar, het teken van onze oppergod
en alvader Jupiter, vliegen en ik wist wat het wil zeggen. Hij wil dat ik, de keizer, de glorie van Rome moet
uitbreiden en dat ikzelf de legers moet leiden naar eeuwige roem en glorie in het rijk van de Germanen!” Na deze
woorden waren de Romeinen gerustgesteld. Als hun eigen keizer erbij zal zijn en als Jupiter zelf wil dat ze gaan
vechten dan zullen ze gaan vechten.
Tijdens de tocht naar het noorden kon men wel gefluister horen onder de soldaten. Blijkbaar zou Drictator niet
alles van de voorspelling verteld hebben. Blijkbaar verscheen er ook een teken van persoonlijke onheil aan de
lucht. Was dat echt wat er aan de lucht te zien was? Zijn de legioenen uitgestuurd naar hun dood? Is onze
Drictator wel veilig?