W Sztuce (w) działania(ch) jesteśmy razem i tworzymy razem. Budujemy naszą grupę i budujemy relacje ze sobą nawzajem. Ponad tym, że zbieramy się, żeby wykonać zadanie jesteśMY my – jako realne osoby, które wymieniają się wzajemnie, tworząc sieć akceptacji, inspiracji, wsparcia.

A po co w ogóle mamy się zbierać i coś robić? Po to, żeby dotknąć tych tematów, których w naszych społecznościach (i naszym społeczeństwie w ogóle) dotyka się nieczęsto, może pobieżnie, trochę zbyt ukradkiem. Są takie kwestie (krążące wokół relacji, bo właściwie na tym świat zbudowany), które wiecie, że należą do ważnych, a o których słyszycie i czytacie za rzadko. Właśnie po to jesteśmy, żeby teraz mówić, bo „być może należało mówić” (pozwólcie, że zacytuję tutaj tytuł tomiku Jacka Podsiadły – zinterpretujcie to sobie jak chcecie).

Pozostaje jeszcze pytanie o formę i tu pojawia się skojarzenie światła. Światła z reflektora (punktówki czy też innego), który oświetla scenę. Światła, które dla osób pracujących za kamerą ma tak duże znaczenie, że stawiają je nierzadko na pierwszym miejscu, planując zdjęcia i potrafią czekać cały dzień, żeby nagrać tą jedną sekwencję.

Jeśli w Waszych głowach kiełkują już pierwsze pytania i pomysły to zadawajcie je śmiało. ZapraszaMY !