Niepodległa półka biblioteczna

Jeden z najpiękniejszych albumów o Legionach polskich. Ekskluzywne wydanie, zawiera: kilkaset zdjęć, noty biograficzne i kalendarium.

Ta książka nie jest klasyczną biografią, należy ją traktować jako współczesny "Klucz do Piłsudskiego".  Zawiera 300 ilustracji i fotografii. Do książki dołączona jest płyta, zawierająca wypowiedzi Marszałka i pieśni patriotyczne.

Całość twórczości Piłsudskiego zamknięta na roku 1935. W tomie dziesiątym indeks rzeczowy.

Cytaty, fragmenty wypowiedzi oraz złote myśli Józefa Piłsudskiego - polityka, męża stanu i po prostu człowieka. Piłsudski słynął z barwnego języka. Potrafił być serdeczny, jego patriotyzm był przysłowiowy, znakomicie porozumiewał się z żołnierzami, ale umiał też odezwać się bardzo dosadnie, nie przejmując się protokołem. 

Arcydzieło polskiej myśli politycznej. Najważniejsze z dzieł politycznych Dmowskiego, oprócz pogłębionej sytuacji politycznej Polski oraz charakteru narodowego Polaków, zawiera podstawową wykładnię zasad, jakimi powinien się kierować ruch narodowy i cały naród w dążeniu do odzyskania i zachowania państwowej suwerenności.

Choć nieraz mówię o >durnej Polsce<, wymyślam na Polskę i Polaków, to przecież tylko Polsce służę. (J.Piłsudski)

To wybór najlepszych tekstów Marszałka obejmujący ponad trzydzieści lat jego życia i działalności politycznej. Od konspiracyjnych odezw, poprzez rozkazy komendanta Legionów, mowy naczelnika państwa, po listy miłosne.

(nota wydawnicza)

Książka opowiada o związkach Naczelnika z kobietami, które trwały u jego boku, towarzyszyły mu w życiu i działalności konspiracyjnej i kochały go nawet wówcza, gdy on je odtrącił.

Józef Piłsudski "Ziuk" był zesłany na Syberię. Odegrała ona w jego życiu wyjątkową rolę. Piłsudski był wtedy młodym człowiekiem, miał już swoje marzenia i ambicje, ale do herosa było mu jednak daleko. Wspominając swój pobyt na Syberii najchętniej mówił o polowaniach i włóczędze. 

Książka jest zbiorem tekstów pięciu autorów, sam Józef Piłsudski mówi o sobie poprzez syberyjskie listy i późniejsze wspomnienia.

Niektóre z gwiazd międzywojnia zachowywały się jak współcześni nam celebryci, inne zazdrośnie strzegły swojej prywatności. To była niezwykła plejada: Smosarska, Pogorzelska, Mankiewiczówna, Halama, Barszczewska, Bodo, Żabczyński, Jaracz, Osterwa, Węgrzyn. A do tego polskie medalistki olimpijskie: Konopacka, Walasiewiczówna, oraz finalistka Wimbledonu. Jak zwykle autor nie zapomina o wzajemnym przenikaniu się środowisk; gośćmi scen kabaretowych bywali przecież politycy, a minister Ignacy Matuszewski poślubił Halinę Konopacką. Sukcesy tenisowe Jadwigi Jędrzejowskiej zadecydowały o nakręceniu słynnej Jadzi, gdzie w główne role wcielili się Jadwiga Smosarska i Aleksander Żabczyński. 

Lata 1918-1939 zapisały się w historii Polski nie tylko rozwojem gospodarczym i politycznymi zawirowaniami towarzyszącymi odbudowie niepodległego państwa, ale także znaczącymi zmianami obyczajowymi, wśród których na pierwszy plan wysuwa się emancypacja kobiet.

Nadzwyczajne, niepospolite, zachwycające, wybitne, nietuzinkowe. Bez kompleksów, na przekór stereotypom, często wbrew społecznym normom i przesądom, śmiało rozwijały skrzydła w sztuce, nauce, literaturze i polityce. Odważnie prezentowały światu owoce swojego talentu, z zapałem współtworząc intelektualne i artystyczne zręby odzyskanej polskiej państwowości. Bez nich uboższe byłoby nie tylko międzywojenne XX-lecie, ale i czasy nam współczesne. Wspaniałe kobiety, o których warto i trzeba pamiętać. 

Piękna epoka, inteligentne i piękne kobiety. Tak najkrócej i najtrafniej można podsumować okres międzywojenny w dziejach Polski. (...) Po raz pierwszy w naszej historii panie odgrywały tak znaczącą rolę i to w tylu dziedzinach życia.

Kawiarnie literackie i knajpy. Słynne kabarety i rewie. Gwiazdy lekkiej muzy. Wydawcy i honoraria. Artyści. I barwne postaci świata kultury.

Lata dwudzieste i trzydzieste w Warszawie to okres niezwykłej erupcji talentów, barwnych historii i przemian samej stolicy. W Warszawie działali najwybitniejsi pisarze. To tutaj toczyło się różnobarwne życie artystyczne. Do dzisiaj krążą powstałe wówczas anegdoty. Autor stara się pokazać pisarzy od strony nie tylko zawodowej, ale i prywatnie, niejako w szlafroku. 

Nigdy przedtem i nigdy potem nie zdarzył się w polskiej kulturze fenomen tak bujnego życia literackiego. Lata 1918 - 1939 były w dziejach naszej kultury wyjątkiem. Literatura. Kawiarnie literackie. Kabarety,. Kino. Czasopisma. Powieści.

Powstanie niepodległej Polski było wydarzeniem bez precedensu w dziejach Europy i świata. Nigdy jeszcze nie odrodziło się państwo złożone z trzech części, które przez ponad sto lat zrastały się z innymi organizmami politycznymi.

Skamander to grupa literacka założona w 1918 roku przez poetów: Juliana Tuwima, Antoniego Słonimskiego, Jarosława Iwaszkiewicza, Kazimierza Wierzyńskiego oraz Jana Lechonia. Spotykali się w kawiarni Pod Pikadorem i Ziemiańskiej. To tam recytowali wiersze i próbki swoich dzieł. Ich "niepoważna" twórczość była zabawą, dowcipem intelektualnym. W książce zostały zebrane właśnie takie teksty literackie.