De term ‘vroege psychose’ is een relatief nieuw begrip in de geestelijke gezondheidszorg. Onder vroege psychose verstaat men zowel de periode waarin zich prodromale verschijnselen voordoen, als de kritische periode van de psychose zelf en de eerste vijf jaar vanaf het begin van de behandeling van de eerste psychose of de herstelfase.

De vroege interventieprogramma’s voor psychose die zich de laatste decennia wereldwijd hebben verspreid, situeren zich van ‘vroegdetectie van schizofrenie door screening bij de algemene bevolking’ naar een ‘snelle opvang van vroege psychose bij at risk patiënten’. Verschillende vragen duiken op:

wanneer heeft detectie van hoogrisicofactoren voor een eerste psychose zin? Is een psychose toxisch voor de hersenen? Treden er effectief irreversibele veranderingen op wanneer een psychose onbehandeld blijft? Leidt vroegdetectie niet tot een onnodig stigmatiseren en vals positieven? Welke interventies zijn in welk stadium van de vroege psychose aangewezen?

Om deze vragen kritisch te benaderen werden zowel binnenlandse als buitenlandse sprekers met ervaring in het domein van de psychose uitgenodigd.