Rita Laura Segato é unha antropóloga e escritora argentina, nacida en 1951 en Buenos Aires. É unha das principais voces do feminismo latino-americano. Profesora por mais de 30 anos na Universidade de Brasília, é conocida polos seus estudos sobre a violencia de xénero, colonialismo e racismo. Desenvolveu o conceito de feminismo descolonial, criticando visións eurocêntricas e destacando como a violencia contra mulleres é usada como forma de poder entre homes.

Entre as súas principais obras están "Las estructuras elementales de la violencia", "La escritura en el cuerpo de las mujeres asesinadas en Ciudad Juárez" e "Contra-pedagogias da crueldade". Súa actuación ten grande impacto en movementos feministas, como o Ni Una Menos, e en debates sobre dereitos humanos e xustiza social na América Latina.

Durante a xuventude de Rita Segato, nas décadas de 1950 a 1970, Buenos Aires e a Arxentina atravesaban un período de gran inestabilidade política e social. A nación experimentaba sucesivos golpes militares, persecución política e réximes autoritarios, como a ditadura de 1976, que se caracterizou por unha forte represión e violencia estatal.

Nese contexto, comezaron a emerxer movementos sociais, como o feminismo e os grupos de dereitos humanos, a pesar da censura e da persecución. A cidade de Buenos Aires era un centro cultural e intelectual, pero tamén estaba marcada pola vixilancia e a opresión política.

Este ambiente influíu no pensamento de Segato, que desenvolveu unha crítica á violencia de Estado, ao patriarcado e á colonialidade. A súa obra reflicte as experiencias de autoritarismo e desigualdade vividas na Arxentina durante ese período.