Sinds wanneer ben je lid en waarom ben je toen lid geworden?
Ik ben H-DCN lid sinds 1997. Ik was voor mijn werk geplaatst op een internationale functie op SHAPE (Supreme Headquarters Allied Powers Europe) in het Franstalige zuiden van België (Mons) en heb daar Henri Clausen leren kennen. Hij was al jaren lid van de H-DCN en nam mij mee op sleeptouw naar verschillende H-DCN evenementen, zoals een Nieuwjaarsparty, volgens mij te Spijkenisse en het 35-jarige jubileum van de club te Tolbert. Ook was ik een paar keer, in het voorjaar, op de camping van Harry Riemersma (oud voorzitter H-DCN) geweest waar ik ook verschillende leden van de H-DCN leerde kennen zoals Lou Bulstra, Jean Dorresteijn, Hans en Anneke Lak en Peter en Lenie Labrujere. Allemaal leuke en gezellige luitjes. Het was in ieder geval een reden dat ik mij wilde aansluiten bij deze club.
Wat was het eerste dat je deed voor de club en waarom deed je dit?
Na mijn plaatsing te België werd ik geplaatst te Seedorf in Duitsland. De eerste keer dat ik daar kwam vanuit België, op de motor, stond een zekere Ed de Jonge bij de poort van de kazerne, samen met Morten Raatgever. We maakten kennis en ze vroegen waar ik vandaan kwam en of ik lid was van een club. Ik antwoordde dat ik lid was van de H-DCN maar geen idee had onder welke regio ik viel (ik woonde op moment nog in België). Ed zei tegen mij dat vanaf dat ik dan geplaatst zou zijn in Duitsland ik zou gaan vallen onder de regio Duitsland. En zo geschiedde het. Ongeveer 3 jaren (2000) later werd ik tijdens de Sylvesterparty van de regio gekozen tot secretaris. Het leek me leuk om iets te betekenen voor de regio. In die tijd had lang niet iedereen een computer dus ging de communicatie meestal met brieven, een belletje of in persoon. Een flyertje maken ging werkelijk letterlijk met knippen en plakken en dan op het werk het benodigde aantal kopieën maken. Ik was regiosecretaris tot 2006, waarna ik mij samen met het gezin kon richten op de terug verhuizing naar Nederland. Totdat ik gebeld werd……….door Jelle Kleefstra (ex-voorzitter H-DCN), nadat zich een crisis had voorgedaan binnen het Algemeen Bestuur H-DCN. Een op dat moment gevormd ad interim-bestuur was op zoek naar leden die plaats wilden nemen in een nieuw te vormen AB.
Hoe heb je het ervaren, wat vond je het leukste en waarom?
Vanwege de functie van regiosecretaris (2000-2006) leerde je de H-DCN en de daaronder vallende regio’s (besturen) goed kennen. Een leuke periode waarin ik vele H-DCN rally’s bezocht en leden leerde kennen. De regio Duitsland had op dat moment ongeveer een 30
-tal leden en was natuurlijk makkelijk te behappen, echter de regio was wel langzaam groeiende.
Nadat ik “ja” had gezegd tegen de functie van secretaris van het AB (2006-2017), samen met de ook benaderde Stephan Broer (voorzitter) en Rene Wansink (vicevoorzitter) gingen mijn ogen helemaal open. Op dat moment kwam ik er pas echt achter dat de H-DCN deel uitmaakt van een veel groter geheel. Ik kwam in contact met de besturen van andere NL H-DC’s en internationale H-DC’s. De bezoeken van de President Meetings door Europa. Dat grotere geheel was de FH-DCE (Federation of Harley-Davidson Clubs Europe). Een wereld waarin ik het erg naar mijn zin had en mij paste (waarschijnlijk vanwege mijn internationale plaatsingen en internationale missies?). Binnen de club vond ik sowieso het regelen en voorbereiden van vergaderingen leuk, de spil te zijn binnen de club, mede organiseren van H-DCN internationale rally’s maar ook het communiceren en adviseren richting de regio’s van de H-DCN. Het secretaris zijn van het AB H-DCN was af toe best wel veel werk, echter gaf mij voldoende genoegdoening en ik vond het gewoon leuk om zo voor de club bezig te zijn.
Gaf het altijd de voldoening die je verwachtte of viel het ook wel eens tegen?
Meestal gaf het natuurlijk voldoening, anders had ik het geen 11 jaren volgehouden.
Natuurlijk viel het ook wel eens tegen wanneer er weer eens wat problemen waren binnen niet nader te benoemen regio’s, waarvan van het AB dan natuurlijk e.e.a. werd verwacht. Meestal kwam het wel weer goed. Ook heb ik in die jaren ondervonden dat het steeds meer trekken werd om binnen de club aan vrijwilligers te komen. Dat laatste zie je volgens mij overal terug bij verenigingen.
Welke rally/treffen kun je je nog goed herinneren en waarom?
Dat zijn er te veel om hier te benoemen. Binnen de H-DCN vooral o.a. het Brockentreffen in de Harz en de Muhlentreffens in de Eiffel van de eigen regio, de Harleykiedee jaren van de regio Utrecht, de Alvestede Harley Barren jaren van de regio Friesland en het Beemsterlusttreffen van de regio N-H. Altijd gezellig, goede bands en vele bekende gezichten. Niet te vergeten natuurlijk de Super Rally 2007 te Bussloo, een onvergetelijk evenement, waarin wij als nieuwgevormd AB (in 2006) direct vol gas moesten tezamen met het Stichtingsbestuur Super Rally 2007. Een geweldige periode. Volgens mij was daar de H-DCN, met al zijn vrijwilligers, op z’n sterkst, in ieder geval groots.
Maar het allermooiste blijven voor mij toch wel de ritten met vrienden naar en van de Super Rally’s. En dan bedoel ik niet via de kortste weg. Lekker toeren, avonturieren en meestal back to basic. Ik kijk er altijd weer naar uit. Het begint altijd weer via wat en waar gaan we daarnaartoe.
It’s not the destination it’s the journey
Waarom het je (volgens jou) de Rob Stolker Ring gekregen?
Ik ontving de ring in 2014 en ik weet nog dat ik vanachter de bestuurstafel zeer verrast was. Veerle Stolker las daar, tijdens de ALV, haar verslag voor. Kennelijk vonden leden dat ik de ring verdiende. Waarom ik ‘m volgens mij heb ontvangen?
Mijn bestuur jaren binnen de H-DCN? Mijn contacten nationaal en internationaal? Zeg het maar. Door gewoon te zijn wie ik ben?
In ieder geval draag ik de Rob Stolker ring sindsdien dagelijks nog steeds met trots.
André van Driel
Lidnummer #4082