Sinds wanneer ben je lid en waarom ben je toen lid geworden?
Ik ben lid sinds 1998. Voor mijn werkzaamheden ben ik in 1997 verhuisd naar Eerbeek en
kwam daar naast René Wansink te wonen. Net voorafgaande van mijn verhuizing ben ik met een vriend uit mijn geboorteplaats naar de European Hog Rally geweest in Castellón de la Plana, Spanje. Dit was een fantastische trip, alleen deed ik dit op een Honda Goldwing en mij maat op een HD Ultra. Hij op zijn HD Ultra reed mij er aan alle kanten er uit en ik was dus klaar met de Honda. Er moest dus ook een Harley komen. Dus komen wonen in Eerbeek naast Wansink en de eerste ochtend dat ik daar sliep, werd er een Harley gestart naast mijn deur René dus. De vriendschap was gauw gemaakt en de Honda maakte plaats voor de Harley Davidson. Ik werd door René meegenomen naar een regio avond van de regio oost en ik vond de sfeer met die gasten zo goed dat ik vervolgens ook maar lid van de H-DCN ben geworden.
Wat was het eerste dat je deed voor de club en waarom deed je dit?
Het eerste wat ik deed voor de club was het meehelpen met de voorbereidingen van het eerste Cool in the Pool treffen te Ugchelen. Dit was natuurlijk een fantastisch weekeinde. Het was kleinschalig maar beregezellig en nog meer Harley rijders leren kennen. Na dit weekeinde had ik misschien wel een virus te pakken en het smaakte naar meer. Ik ging treffens van de H-DCN bezoeken en kwam met nog veel meer gelijkgestemden in contact. Het jaar erop wederom helpen organiseren met het Cool in the pool Treffen. Dit was zo leuk om te doen om met vele vrijwilligers een weekend neer te zetten waar bezoekers erg van genoten hebben, en daar doe je het voor. Na een aantal jaren werd ik in een regio ALV gekozen tot voorzitter van de regio Oost. Hier leerde ik tijdens o.a. VBVś de H DCN beter kennen. Het maakte het allemaal nog leuker en ook voor mij ontstond er dan ook de H DCN. En ik bedoel hiermee dat het niet alleen om de regio draaide maar om het totale plaatje, de H-DCN.
Hoe heb je het ervaren, wat vond je het leukste en waarom?
Het leukste om te doen bij de H-DCN is toch wel als je een aantal gelijkgestemden bij elkaar hebt die een idee vormen om dit dan gezamenlijk uit te werken. Dit kan uiteen lopen van een treffen, tourrit of een formele aangelegenheid. En zeker moet ik niet vergeten de tochtjes die we gemaakt hebben voor een goed doel. Zo maar even een liberator in de lift zetten van een ziekenhuis om even de kinderen op de ziekenzaal op te fleuren.
Welke rally/treffen kun je nog goed herinneren en waarom?
Er zijn natuurlijk vele treffens/rally's die ik mij goed kan herinneren. Eigenlijk kan ik ze mij allemaal goed herinneren. De ene wat leuker als de andere maar heb nooit een vervelend treffen meegemaakt. 2007 het jaar van onze SR 2007 te Bussloo zijn we met circa tien leden naar Oswestry in Wales geweest. Een Rally van the Great Riders Club Britain. Dit was een weekje om niet te vergeten. Mooi weer en ontzettend veel lol om kleine dingen. Beetje pech onderweg maar met zijn allen thuis gekomen. En dit laatste is belangrijk, we laten niemand staan. En natuurlijk had ik nu kunnen zeggen dat onze SR 2007 te Bussloo is mooiste de beste herinnering en dat is ook zo maar dit deden we voor onze vrienden van de FHDCE.
Gaf het altijd de voldoening die je verwachtte of viel het ook wel eens tegen?
Met de vraag of het altijd voldoening gaf? moet ik concluderen dat dit niet zo was. Buiten alle mooie dingen binnen de HDCN maak je ook zaken op bestuursniveau mee die wat minder zijn. Als je er met elkaar niet uitkomt en de meningen lopen te ver uit elkaar en om die reden raken we trouwe leden kwijt dan geeft mij dat geen voldoening. Gelukkig zijn er veel meer activiteiten die mij voldoening hebben gegeven en daar doe je het dan ook voor.
Het verschil met de club van toen en nu?
De ene zal zeggen de club is niet veranderd en de ander zegt van wel. In mijn beleving is de maatschappij en daardoor wij ook veranderd. In 2000 sliepen we allemaal nog op een matje in een gymzaal of zolder tijdens de nieuwjaarsparty, nu in een hotel en luxe bed. Toen hadden we tijd en vrijwilligers, nu geen tijd meer en geen vrijwilligers. Toen kon je overal een feestje geven en nu krijg je geen vergunning meer. Toen hadden we nog Harley dagen en inkomsten om leuke dingen te doen. Nu moeten we aangifte doen en belasting betalen. En zo zou ik nog wel even door kunnen gaan. Maar een ding is zeker. We hebben dit alles overleefd en we gaan door want onze passie voor die Harley is groter. We blijven elkaar opzoeken en elkaars motoren bewonderen. De vriendschap blijft. En keer op keer als je elkaar tegenkomt, tik je hem toch weer aan.
Waarom heb jij (volgens jou) de Rob Stolker Ring gekregen? Wat betekent het ontvangen van deze ring voor je? Voel je het als een erkenning voor je inzet?
De Rob Stolker ring heb ik mogen ontvangen in 2013. Naast wat ik hierboven geschreven heb is er nogal wat gebeurd binnen de club. Sommige zaken wil je liever vergeten maar helaas zullen er steeds weer periodes komen dat er wat mis gaat en de club heeft dan leden nodig die helpen, de kar trekken en doen wat nodig is met volle overgave. Ik denk met name de periode net voorafgaand aan 2007 we een periode hadden waarin we met een paar leden ons verschrikkelijk hard hebben gemaakt om e.e.a. weer vlot te trekken. Naast die periode heb ik mij eigenlijk altijd wel verdienstelijk opgesteld naar de vereniging. Even terugkijkend heb ik toch wel maar soms noodzakelijk veel functies bekleed. Al met al denk ik dat ik de Ring om die reden heb mogen ontvangen. Vergeet daarbij niet dat ik dat ook te danken heb aan de toenmalige medebestuurders. Gezamenlijk maak je het mogelijk.