Embedded Files
2008
Sinds wanneer ben je lid en waarom ben je toen lid geworden?
Ik ben lid geworden in 1993. In die tijd was ik gelegerd in Duitsland en had net in 1992 mijn eerste Harley gekocht. Vanaf die tijd begon ik ook wat meer te rijden en kreeg contact met een aantal gasten die al langere tijd Harley reden en allerlei leuke dingen ondernamen. Ook kwam Ed de Jonge bijna iedere dag op zijn Harley lekker relaxed op zijn motor naar het werk en dat trok mij wel. Op mijn vraag of ik lid kon worden van de Regio Duitsland (dat er ook een H-DCN bestond wist ik niet eens) kreeg ik het antwoord dat ik eerst maar een paar keer moest komen kijken. Later bleek dat enkel leden van de regio wat bedenkingen hadden bij mijn verzoek omdat ik in het werk een functionele verhouding had met enkele leden en hoe zou ik aankijken en reageren op de dingen die op zo’n treffen konden gebeuren? Toch kreeg ik al snel het gevoel er bij te willen horen. Het gevoel van een band en verbondenheid, de gedachten dat niets moet en veel kan trok mij wel en hebben mij er toe gezet het lidmaatschap aan te vragen. Na een intern overleg werd besloten dat ik lid mocht worden van de Regio Duitsland.
Wat was het eerste dat je deed voor de club en waarom deed je dit?
Het eerste wat ik deed in de club was mij gedeisd houden. Ik heb wel allerhande hand en spandiensten verleend maar heb mij voornamelijk op de achtergrond gehouden. Dit werd mede ingegeven door de situatie waarin wij binnen de Regio Duitsland verkeerden. Binnen de Regio waren meerdere werkverhoudingen en die wilden wij (bewust) niet doorzetten binnen de regio. Het op de achtergrond blijven en lekker genieten, rijden en feesten is ook niet verkeerd trouwens. Langzaam maar zeker groeide het vertrouwen tussen ons en de band werd steeds sterker. Uiteindelijk werd ik in 2002 Voorzitter van
de Regio Duitsland.
Wat heb je allemaal gedaan in de club? Hoe heb je het ervaren, wat vond je het leukste en waarom? Gaf het altijd de voldoening die je verwachtte of viel het ook wel eens tegen?
Ik heb behoorlijk veel vrijwilligerswerk gedaan binnen de Regio en daarna ook binnen de H-DCN. Ik denk hierbij aan het jubileum treffen in Tolbert, lekker de gehele nacht op wacht samen met Hans Holleder. In die tijd waren de geblokte houthakkers blouses helemaal in en Hans kon het niet nalaten om iedereen die met zo’n blouse langs kwam iets na te roepen. Ook kwam in die tijd de voorzitter van de
H-DCN (Witte Veder) met de aspirant voorzitter (Jelle Kleefstra) langs. Wij zaten daar al een hele tijd op wacht en het enige wat wij gezien hadden waren enkele feestende H-DCN leden en een oud vrouwtje met haar hondje. Toen na vele uren eindelijk de Voorzitter dan een keer langs kwam maar ook hij geen koffie of iets bij zich had (was in die tijd schijnbaar heel gewoon, ga maar zes uur zitten en overleef) knapte er iets bij Hans Holleder. Wat kan die man vloeken en tieren. Ik heb mij de penis uit de pantalon gelachen.
Later als voorzitter van de Regio kom je er achter dat er nog veel meer is dan alleen de regio. Je wist dat eigenlijk al wel maar dat was ik mij niet zo bewust. Het Voorzitterschap van de regio, gecombineerd met het leveren van bijdrages aan de H-DCN vond ik een prachtige ervaring. In een later stadium kwam daar nog een dimensie bij, dat zijn namelijk de overige (internationale) clubs van de federatie. Op zich stelt de federatie niet zo veel voor maar het geeft wel een mooi platform om ook internationaal de banden aan te halen.
Uiteindelijk heeft voor mij al het voorgaande geleid tot een voor mij persoonlijke climax, de Superrally 2007 in Nederland. Samen met vele vrijwilligers hebben wij hier een prachtig feest weggezet. Hier heb ik mij, maar ook velen met mij, volledig kunnen ontplooien. Hoe hier uiteindelijk een prachtig feest is weggezet met vele losse radartjes die uiteindelijk een mooi geheel vormden is overweldigend.
Mijn dieptepunt was toch wel dat ik mij als voorzitter van de regio heb teruggetrokken omdat het AB van de H-DCN en ik niet op een lijn zaten. Ik heb toen de conclusie moeten trekken dat het belang van de H-DCN voorrang moest hebben en ik een stapje terug moest doen zodat het AB zijn spoor kon volgen. Hoe teleurstellend was het om later vast te moeten stellen dat het vertrouwen van de leden van de
H-DCN misplaatst was en dat een deel van het AB terug moest treden. Gelukkig hebben vele leden van de H-DCN en ook andere federatieclubs hun verantwoordelijkheid gepakt en alsnog de SR 2007 tot een succes gemaakt.
Wat is het verschil met de club van toen en nu?
Nu is de regelgeving veel strenger. Vroeger kon alles en moest niet zo veel. Het draaiboek van de SR in Slagharen was ongeveer 10 pagina’s groot. Het draaiboek voor de SR 2007 was twee boeken dik. Nu is veel meer geregeld en moet je ook meer regelen. Ik denk trouwens ook dat de leden meer verwachten dan alleen basic treffens. Ik ben trouwens van mening dat dit ook niet verkeerd is, zonder gelijk een HOG uitstraling te willen hebben. Willen wij (op onze oude dag) ook nog genieten van de treffentjes en feestjes, willen wij onze meisjes ook nog mee krijgen naar deze gelegenheden, dan moet er ook een stukje kwaliteit en luxe geleverd worden. Soms weer back to basic is dan weer des te leuker.
Welke rally/treffen kun je nog goed herinneren en waarom?
Eigenlijk zijn het er te veel om op te noemen maar enkel zal ik er toch uit halen. Natuurlijk om te beginnen de treffens in de Harz bij Rheiner. Altijd klote weer (regen en soms zelfs nog sneeuw als wij in de Harz aankwamen) en hygiëne om te janken. Maar wij hebben daar zoveel lol gehad, met geen pen te beschrijven. Verder vond ik Tolbert ook een voorbeeld van wat er allemaal minder goed geregeld was. Uren op wacht staan zonder enige vorm van verzorging. In de ochtend het ontbijt waarbij je eerst een hele zwerm vliegen van het brood en beleg af moest slaan om je ontbijtje bij elkaar te sprokkelen. Klote weer. En ondanks dit alles een geweldige sfeer en feest. Een hele mooie SR hebben wij gehad in Zweden (ik denk rond 2004). Geweldige relaxte sfeer en goede stemming. Het mooiste voor mij blijft de SR 2007 in Nederland. Ik heb niet veel kunnen feesten en drinken maar ik heb zoveel mensen (bezoekers en vrijwilligers) gezien die genoten van onze SR, dat was geweldig.
Waarom heb jij (volgens jou) de Rob Stolker Ring gekregen? Wat betekent het ontvangen van deze ring voor je? Voel je het als een erkenning voor je inzet?
Dat laat ik graag aan de commissie. Ik vond het wel jammer dat Gert Daalhof niet gelijktijdig de RS kreeg. Helaas voorzag het reglement hier niet in maar ik vond dat een gemiste kans. Gelukkig heeft Gert hem later alsnog gekregen.
Ken je Rob Stolker, en zo ja, wat is jouw herinnering aan hem?
Nee, helaas niet. Daarvoor ben ik “te jong lid”. Maar Ingrid ken ik des te beter en ik heb de indruk gekregen dat zij en Rob wel op een lijn zaten. Als dat zo is zat het met Rob ook wel goed.
Terug naar de andere ringdragers
Page updated
Report abuse