Embedded Files
1999
De standaard vragen voor de Rob Stolker ringdrager kan ik niet meer vragen aan Ingrid.
Daarom heb ik een stukje geschreven over haar leven.
- Veerle Stolker -
Eind 1970 ging Ingrid als 18 jarig jong blond meisje op bezoek in Maarssen bij haar oudere zus Marijke. Marijke had toen verkering met Jan Swartjes en die woonde bij haar in de straat. Ze gingen samen daar naar toe en toen stond op de oprit een prachtige nieuwe Harley-Davidson. De mannen kwamen naar buiten struikelen om het ‘zusje van’ uit België te zien. Zoals het verhaal gaat viel Ingrid eerst voor de H-D en vervolgens voor de man die er op rijdt; Rob Stolker. Vanaf hun verkering ging Ingrid overal mee naar toe; rallys in Frankrijk, Polen, naar Noorwegen en Zweden etc. Zij haalde zelfs eerst haar motor rijbewijs en daarna pas die voor de auto. Ze was tijdens de rallys wel een verschijning met haar lange blonde haren en slanke lichaam. Omdat ze van de zon hield liep ze vaak in haar bikini over het terrein heen, wat menig Harley rijder een mooi beeld vond.
Drie jaar later, in 1973 trouwde ze en woonde ze samen in hun huisje op de Gezichtslaan te Bilthoven. Dit was een vaste plek voor vergaderingen, feesten en waar het clubblad in elkaar gevouwen werd. Samen met Rob was ze verbonden aan de club en draaide hun leven hier om heen. Ze waren ongeveer op elke vergadering, treffen en rally wel te vinden en hebben vele goede vrienden gemaakt in de H-D wereld. Haar eerste en enige motor was de liberator ‘43, Rob zei toen ze die kocht dat hij hem nooit wilde aantrappen voor haar, want dat gebeurde meestal die tijd: de man moest de motor voor zijn vrouw aantrappen. Maar Ingrid heeft altijd haar eigen motor aangetrapt en daar was ze trots op. In 1981 werd het gezin uitgebreid met mijn broer en een jaar later kwam ik er ook bij. De ElectraGlide werd uitgebreid met een zijspan en we konden nog steeds overal naar toe. Onze vaste vakantie plek was natuurlijk de camping in Frankrijk van Harry en Marly Riemersma. Ingrid zat dan samen met mijn broer en ik in het bakkie, achterop bij Rob of reed op haar eigen Liberator.
Toen Rob in 1993 overleed stortte de wereld van Ingrid in. Rob was haar soulmate en ze kon zich eigenlijk geen leven zonder hem voorstellen. Ze liet de H-D wereld voor wat het was en richtte zich op reizen en duiken, een andere passie van haar. Via Ger Dijkshoorn was ze al aan het duiken geraakt en nu wilde ze de onderwater wereld verder ontdekken. Mijn broer en ik gingen mee naar o.a. Egypte en Bonaire, waar wij gingen snorkelen en zij haar kop onderwater stak. Af en toe reed ze nog wel eens op de Harleys, ook nadat het zijspan eraf werd gehaald. Bijna elk jaar ging ze naar de ALV om de Rob Stolker Ring uit te reiken. Ingrid was trots toen ze in ‘99 de RS ring zelf kreeg. Deze ring droeg ze altijd, ze vond hem mooi omdat als je hem omdraaide het getal 66 werd en daardoor: route 66! De betekenis van de ring was natuurlijk bijzonder, ze kreeg waardering voor haar energie die ze in de club heeft gestopt. Zonder Ingrid kon Rob niet de persoon in de club zijn geweest die hij al die jaren is geweest. Nu nog hoor ik van de mensen die hun gekend hebben dat ze vinden dat ze beide zoveel hart en passie voor de club hadden.
Ingrids Liberator werd door Ger Dijkshoorn gerestaureerd naar een rood/zwart origineel exemplaar met een goud biesje. Hierop is Ingrid in 2002 nog naar het 750 jarig bestaan van de stad Breda gegaan tijdens de Harley dag. Ze is deze jaren weer meer gaan rijden, want in 2003 wilde ze naar het 100 jarig bestaan van Harley-Davidson in Amerika. Samen met Henk Janse (Arretje) is ze daar geweest en hebben ze 1000-den miles gereden op hun eigen H-D. Een stukje uit haar dagboek: “Dit wordt het jaar waarin ik mijn grote trip per motor in Amerika ga maken. 3 jaar geleden begonnen Henk Janse en ik over deze trip, zonder precies te weten wanneer het grote feest zou plaatsvinden.”
Om aan de afstanden te wennen reed ze tijdens Pinksteren dat jaar nog naar Tsjechië, allemaal ter voorbereiding op de grote trip. Achteraf vond ze het geweldig om op de Electra door Amerika heen te reizen, ongeveer 4 jaar later ging ze nog een keer voor een vakantie maar deze keer met een gehuurde Harley, samen met Hans en Aukje Biesbrouck. Tegelijkertijd ging Ingrid weer H-DCN treffens opzoeken, zoals de Herleykiedee’s waar ze meteen achter de tap dook als vrijwilliger. Vooraf aan de Super Rally Bussloo 2007 had ze ons samen opgegeven als vrijwilliger, we hebben een gezellige tijd gehad bij de ingang en ‘s ochtends tijdens het uitdelen van het ontbijt.
In februari 2008 kwam het verschrikkelijke nieuws dat de kanker in haar borst, na 18 jaar, was terug gekeerd en was uitgezaaid. Door Ingrid haar positieve houding en doorzettingsvermogen zijn er nog wel reisplannen gemaakt. Eerst kwam ze mij opzoeken in Cuba, omdat ik toen een half jaar op reis ging door Midden Amerika en niet terug mocht komen van haar. Ze kwam mij wel ‘even’ opzoeken. Later dat jaar zijn we samen nog een keer naar Cuba geweest en naar Egypte om te duiken. Voor de zomer 2009 stond al op de planning om samen met Paul Boering door Amerika te reizen op hun eigen oude liberators. Van 3 maanden samen werd het plan aangepast op 5 weken en daarna ging Paul alleen verder. Omdat Ingrid haar zicht in haar rechter oog verloor en ook kracht in haar been achteruit ging, stelde ik voor om mee te gaan om op de liberator te gaan rijden en Paul nam niet zijn solo maar het zijspan mee. Zo gezegd, zo gedaan en eind juli vertrokken we met zijn drietjes. Dit was zo’n geweldig mooie reis en een kers op de taart van Ingrids leven vol motor en reisverhalen. Waar andere zieke mensen achter geraniums weg kwijlen ging zij in een tentje slapen midden in de Rocky Mountains.
De allerlaatste rit van Ingrid hebben we met 100-den Harleys samen gedaan. Zelf reed ik voor het eerst met zijspan, dat was wel heel spannend maar ook heel mooi. Het was een prachtige dag samen met de H-DCN en vele andere vrienden en familie. Geen afscheid maar een feest, zoals ze dit zelf wilde hebben.
- Veerle Stolker -
Terug naar de andere ringdragers
Page updated
Report abuse