Embedded Files
1998
Sinds wanneer ben je lid en waarom ben je toen lid geworden?
Na de openingsrit van de regio Noord-Holland in 1986, die ik samen met Frans Bodt had gereden, wilde ik bij Evert Vonk de toenmalige voorzitter van die regio, lid van de H-DCN worden. Ik moest echter lid worden van regio-Oost omdat alle in het buitenland wonende leden bij die regio ondergebracht waren. Gezellige regio en dus werd ik daar lid. Bij Pia en Ed en Ted van de Velden als ik me niet vergis. Ik was in die tijd in Langemannshof op de Noord Duitse Laagvlakte gestationeerd en Harleyrijders waren schaars in mijn omgeving. En je wilt toch een beetje in groepsverband rijden dus de H-DCN was een goeie optie, ook al was het wel altijd een hele rit naar Nederland, maar je bent jong en wilt wat.
Via de H-DCN bleek dat er toch nog best wel wat jongens hier in Duitsland lid waren van ons cluppie. In Stolzenau, Braamsche, Seedorf en ook nog wat Duitse leden in Hamburg zo bleek.
Wat was het eerste dat je deed voor de club en waarom deed je dit?
Na verloop van tijd leerde ik Fred Kater kennen die in Seedorf zat. En waarmee ik een paar keer op een regioavond in de omgeving van Arnhem was geweest. Fred had het idee om met de leden die hier in Duitsland woonden, 12 waren dat er in die tijd, een eigen regio op te zetten. Na een aantal vergaderingen met het hoofdbestuur in Nederland, en met de jongens hier, was dan eindelijk de kogel door de kerk en konden we een aspirant regio starten. We kozen voor Maart 1987 om Regio West-Duitsland van start te laten gaan. Toen was de club precies 25 jaar jong en dat vonden we wel leuk, toch.
Wat vond je het leukste en waarom?
We hielden nu onze eigen regioavonden en ons eerste treffen in de Harz. Er kwamen steeds meer jongens die hier gestationeerd werden en Harley reden of hier gingen rijden. En de regio groeide uit tot een volwaardige club die ook steeds meer aanzien binnen de H-DCN genoot. Ik was in die begin fase regiosecretaris en Fred de Boss. Na een aantal jaren hield Fred het voor gezien, en zoals dat in die tijd dan was schuift het bestuur een plekkie door en werd ik voorzitter van de regio en Marcel Stolker secretaris en Seth mijn vrouw deed de centen. Het waren geweldige tijden, waar ik best vaak aan terug denk. Bij ons was het altijd open huis en al die vrijgezellen van de kazerne kwamen bij ons over de vloer, om m’n nasi op te eten, hun motor of auto door mij te laten repareren en mijn bier op te drinken. Seth vond alles best en rekende in het weekend altijd met extra mondjes die gevoed moesten worden. Ron van de Bossche, Peter Dekker, Perry Schloesser, Nico Teekens, de Blauwe Piel, Maurice Buitenhuis, Dan Roos, nou ja noem maar op. Het was gewoon een te gekke tijd die ik niet had willen missen.
Welke rally/treffen kun je je nog goed herinneren en waarom?
We reden natuurlijk vaak naar treffens in Nederland. Wat me nog bijstaat is bijvoorbeeld de Int. Rally in Wolvega, op de drafbaan. En de treffens in Tolbert, de Alvestede Harley Barrens. Niet te vergeten Het Iseren Klap treffen van regio Groningen. Die van Utreg in Harry’s bar in Eemnes en bij de Laage Vuursche. En ook de Super Rally’s in Engeland, Denemarken, België, Frankrijk, Zweden en Noorwegen waren een gebroederlijk onderneming. Dan waren er nog de treffens achter het IJzeren gordijn in Polen en Tsjechië. Wat een avontuur, geweldig.
Kim, m’n dochter, plaatste na haar rit vanaf de Harley Days in Hamburg in juli van dit jaar een leuk bericht op Facebook: “de angst van nu, zijn de sterke verhalen van later.” Klopt we hebben heel wat sterke verhalen over het toenmalige Oostblok te vertellen :-)
Waarom heb jij (volgens jou) de Rob Stolker Ring gekregen?
Ik ben ongeveer 11 of 12 jaar actief geweest als regiobestuurslid. En heb toen het stokje aan Frans over gegeven. Maar waarom heb ik nou in 1998 de Rob Stolker Ring gekregen? Dat kun je misschien een beetje uit het stukje hierboven halen. En als je goed leest weet je ook dat je zo’n waardering bijna nooit in je eentje verdient hebt. Ik heb natuurlijk heel veel aan Sethje te danken. En ook aan de regioleden, die altijd klaar stonden als er wat georganiseerd moest worden of bijsprongen als er iets uit de hand dreigde te lopen. Denk ik maar aan de nieuwjaarsreceptie van 1997. Waar ik met m’n handen in m’n weinige haar zat omdat toezeggingen van slaapplaatsen op het laatste moment werden teruggetrokken. De Rob Stolker Ring heb ik te danken aan m’n enthousiasme, maar verdiend hebben we hem met z’n alle!
Gaf het altijd de voldoening die je verwachtte of viel het ook wel eens tegen?
Vele bestuurswisselingen zijn er tot nu toe geweest. En de regio heeft zich inmiddels, door de sluitingen van onze Kazernes hier, naar Nederland verplaatst. Door privé omstandigheden en m’n werk ben ik de laatste jaren maar af en toe op treffens en bijeenkomsten geweest. Daar zit nu weer verandering in. Kim heeft aan het begin van het jaar d’r rijbewijs gehaald en rijdt inmiddels op een dikke FatBoy door Europa. En daar wil ik natuurlijk zo veel mogelijk van genieten en kom ik dus weer vaker op treffens.
Wat is het verschil met de club van toen en de club van nu?
Ik vind niet dat de club echt veranderd is in de tijd dat ik lid ben. Ja oké, het clubblad is natuurlijk veel mooier geworden dan toen. Geen nietjes meer door de kaft en veel kleuren illustraties maakt het toch allemaal veel mooier. Maar de band met de leden onderling is als van ouds. En nog heel veel steeds dezelfde gezichten, alsof je nooit bent weggeweest. Leuk en tot gauw.
Ed de Jonge, lidnr. 2119
Terug naar de andere ringdragers
Page updated
Report abuse