FOOTBALL

Ομάδα ποδοσφαίρου (Real Madrid)

Η Ρεάλ Μαδρίτης (ισπανικά: Real Madrid, ισπανική προφορά: reˈal maˈðɾið) είναι ισπανικό αθλητικό σωματείο που εδρεύει στην Ισπανία και ιδρύθηκε ως ποδοσφαιρικός σύλλογος το 1902. Η "Βασίλισσα της Ευρώπης", όπως αποκαλείται, κατέχει 97 επίσημους τίτλους στις επτά διοργανώσεις που έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει σήμερα (Πρωτάθλημα Ισπανίας [35], Κύπελλο Ισπανίας [20], Σούπερ Καπ Ισπανίας [13], Ουέφα Τσάμπιονς Λιγκ [14], Σούπερ Καπ Ευρώπης [5], Ουέφα Γιουρόπα Λιγκ [2] και Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων [8]). Κατέχει το ρεκόρ των 35 τίτλων στη Λα Λίγα ή Πριμέρα Ντιβισιόν, αριθμό που καμία άλλη ομάδα δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει εντός Ισπανίας. Ο σύλλογος επίσης διατηρεί δεύτερη ποδοσφαιρική ομάδα, τη Ρεάλ Μαδρίτης Καστίγια.

Έδρα της ομάδας είναι το στάδιο Σαντιάγο Μπερναμπέου στη Μαδρίτη. Ιδιαιτερότητα της Ρεάλ είναι πως, σε αντίθεση με τα περισσότερα ποδοσφαιρικά σωματεία, ανήκει και διοικείται αποκλειστικά από τα μέλη της (socios), από το 1902. Στις 23 Δεκεμβρίου 2000, η Ρεάλ τιμήθηκε από τη FIFA ως «ο μεγαλύτερος σύλλογος του 20ού αιώνα». Στις διεθνείς διοργανώσεις έχει κατακτήσει 14 Τσαμπιονς Λιγκ, αριθμό ρεκόρ, 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 5 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ και 8 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων και είναι η καλύτερη ομάδα που έχει υπάρξει ποτέ στο άθλημα του ποδοσφαίρου.

Λόγο της τεράστιας και διαχρονικής επιτυχίας της, έλαβε το χαρακτηρισμό «Βασίλισσα της Ευρώπης» ή σκέτο «η Βασίλισσα». Τα τελευταία χρόνια παραμένει στην κορυφή των πιο πλούσιων συλλόγων του κόσμου με συνολικά έσοδα το 2007-08 ύψους 289,6 εκατ. ευρώ. Επίσης, αποτελεί μια από τις τρεις ομάδες που δεν έχουν υποβιβαστεί ποτέ από την πρώτη κατηγορία του Ισπανικού ποδοσφαίρου, μαζί με την Αθλέτικ Μπιλμπάο και τη Μπαρτσελόνα, με την οποία διατηρεί μακρόχρονη αντιπαλότητα. Οι μεταξύ τους αναμετρήσεις, γνωστές ως El Clásico, συχνά καθορίζουν την κατάληξη του πρωταθλήματος της χώρας τους και παρακολουθούνται από εκατομμύρια φιλάθλους ανά τον κόσμο.

Ιστορία 

Το ποδόσφαιρο εισήχθη στη Μαδρίτη από τους καθηγητές και μαθητές του Ινστιτουθιόν Λίμπρε ντε Ενσενιανθάδα (Institución Libre de Enseñanzada), μεταξύ των οποίων υπήρχαν και αρκετοί απόφοιτοι των Πανεπιστημίων της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ. Εν έτει 1895 ίδρυσαν την ομάδα Φούτ-μπολ Σκάι (Foot-ball Sky),[1] που αγωνιζόταν τα κυριακάτικα πρωινά στη Μονκλόα.

Το 1900 η ομάδα χωρίστηκε σε δύο διαφορετικούς συλλόγους, τη Νιου Φούτμπολ ντε Μαδρίδ (New Foot-Ball de Madrid) και την Εσπανιόλ ντε Μαδρίδ (Español de Madrid). Πρόεδρος της δεύτερης ήταν ο Χουλιάν Παλάθιος. Το 1902 η Εσπανιόλ ντε Μαδρίδ χωρίστηκε και πάλι, με αποτέλεσμα το σχηματισμό της «Σοσιεδάδ» Μαδρίδ ΦΚ («Sociedad» Madrid FC) στις 6 Μαρτίου του 1902. Πρώτος της πρόεδρος υπήρξε ο Χουάν Παδρός Ρουμπιό, ενώ πρώτος γραμματέας ο Μανουέλ Μεντία. Λίγο αργότερα, τον Χουάν Παδρός Ρουμπιό θα διαδεχόταν ο αδελφός του Κάρλος Παδρός.

Τρία μόλις χρόνια μετά την ίδρυσή της, η Μαδρίδ ΦΚ κατέκτησε τον πρώτο της τίτλο, το πρώτο από τα τέσσερα συνεχόμενα Κύπελλα Ισπανίας. Η ονομασία «Ρεάλ» (Real, που σημαίνει Βασιλική), της αποδόθηκε από τον Βασιλιά Αλφόνσο ΙΓ΄ στις 29 Ιουνίου του 1927.[2] Έκτοτε η ομάδα αναφέρεται ως Ρεάλ Μαδρίδ, αλλά οι οπαδοί της συνηθίζουν να την αποκαλούν και ως Μαδρίδ.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ντος Σάντος Αβέιρο (πορτογαλικά: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, προφέρεται: [kɾiʃˈtjɐnu ʁɔˈnaɫdu], γενν. 5 Φεβρουαρίου 1985) είναι Πορτογάλος ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως επιθετικός για την Αλ Νασρ και την Εθνική Πορτογαλίας της οποίας είναι αρχηγός. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους στην ιστορία του αθλήματος.[3][4][5][6] Είναι κάτοχος του ρεκόρ κόσμου διεθνών συμμετοχών και τερμάτων.[7][8] Σύμφωνα με τη ΦΙΦΑ είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών σε επίσημους αγώνες με περισσότερα από 807.[9]

Έχει βραβευθεί με πέντε τίτλους του Παίκτη της Χρονιάς της ΦΙΦΑ,[10] ισάριθμες Χρυσές Μπάλες[11] περισσότερες από κάθε άλλον Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή και είναι ο πρώτος Ευρωπαίος παίκτης στην ιστορία που κέρδισε τέσσερα Χρυσά Παπούτσια.[12]

Έχει κατακτήσει 33 τίτλους στην καριέρα του, συμπεριλαμβανομένων επτά τίτλων πρωταθλήματος, πέντε τίτλων Τσάμπιονς Λιγκ και ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Κατέχει τα ρεκόρ τερμάτων στο σύνολο των ευρωπαϊκών διοργανώσεων με 145 (όπου είναι και πρώτος σε συμμετοχές με 197), στο Τσάμπιονς Λιγκ με 140,[13] όπως και τα περισσότερα γκολ που σημειώθηκαν σε μία αγωνιστική περίοδο του Τσάμπιονς Λιγκ (17).[14]

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο πορτογαλικό νησί της Μαδέρα, και διαγνώστηκε με πρόβλημα στην καρδιά στην ηλικία των 15 ετών. Θεραπεύτηκε και ξεκίνησε την καριέρα του στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας, πριν υπογράψει με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην ηλικία των 18 ετών το 2003. Έκανε σπουδαίες εμφανίσεις με την ομάδα του Μάντσεστερ, αναδεικνύοντας το ταλέντο και την ποιότητά του, κερδίζοντας μεταξύ άλλων τρεις διαδοχικές Πρέμιερ Λιγκ, έναν τίτλο Τσάμπιονς Λίγκ και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Σε ατομικό επίπεδο κέρδισε την πρώτη του Χρυσή Μπάλα και το βραβείο Παίκτης της Χρονιάς της FIFA στα 23 του χρόνια. Το 2009 έγινε η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, μετακομίζοντας στην Μαδρίτη για να αγωνιστεί στην Ρεάλ Μαδρίτης για το ποσό των 94 εκατομμυρίων ευρώ. Στην Ισπανία είχε την πιο επιτυχημένη περίοδο της καριέρας του κατακτώντας 14 τρόπαια, μεταξύ των οποίων δύο τίτλοι της Λα Λίγκα, τέσσερις τίτλοι του Τσάμπιονς Λιγκ, δύο ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ και τρεις παγκόσμιες διοργανώσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων. Η τριετής παραμονή του στη Γιουβέντους συνοδεύτηκε από επιπλέον τίτλους αλλά μόνο σε εσωτερικές διοργανώσεις.

Σε εθνικό επίπεδο, το 2016 κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την εθνική του ομάδα, ενώ είναι πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος με 14 γκολ.[8] Ονομάστηκε ως ο κορυφαίος Πορτογάλος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών το 2015, από την Πορτογαλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική το 2003, όταν ήταν 18 ετών, και έκτοτε έχει συμμετάσχει σε 10 μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις.

Στην παρουσίασή του στο Στάδιο Σαντιάγο Μπερναμπέου, γέμισε το γήπεδο με 90.000 φιλάθλους να τον επευφημούν. Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, το πετυχαίνει στις 29 Αυγούστου 2009, με αντίπαλο τη Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, σκοράροντας με πέναλτι.[24] Σκόραρε σε καθένα από τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος με τον σύλλογο, τον πρώτο παίκτη της Ρεάλ που κατάφερε κάτι τέτοιο. Το πρώτο του χατ-τρικ το πετυχαίνει στις 5 Μαΐου του 2010, κόντρα στη Μαγιόρκα, εκτός έδρας. Στις 20 Απριλίου 2011 σκόραρε με κεφαλιά και χαρίζει στην ομάδα του το Κύπελλο Ισπανίας, κόντρα στη Μπαρτσελόνα.[25] Την αγωνιστική περίοδο 2010–11, ήταν πρώτος σκόρερ (Pichichi trophy) του πρωταθλήματος σημειώνοντας 40 τέρματα (σε 34 συμμετοχές), επίδοση που ήταν ρεκόρ στην ιστορία της Ισπανίας.[26] Την επόμενη χρονιά 2011–12 ξεπέρασε τα προηγούμενα επιτεύγματά του για να πετύχει νέο προσωπικό ρεκόρ με 60 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, από τα οποία τα 46 στο πρωτάθλημα (δεύτερος σκόρερ). Παράλληλα, είχε την μεγαλύτερη επιτυχία με την ομάδα στο πρωτάθλημα, καθώς βοήθησε τη Ρεάλ να κερδίσει τον πρώτο τίτλο της σε τέσσερα χρόνια, με ρεκόρ 100 βαθμών.[27] Στις 3 Οκτωβρίου 2012 πετυχαίνει το πρώτο του χατ τρικ στο Τσάμπιονς Λιγκ, επί του Άγιαξ στο Άμστερνταμ, με 1–4.[28]

Στις 21 Απριλίου 2012, πετυχαίνοντας κρίσιμο γκολ στο Καμπ Νόου, έδωσε στη Ρεάλ τη νίκη με 2–1 εις βάρος της Μπαρτσελόνα, που ουσιαστικά, οριστικοποίησε το πρωτάθλημα.[18] Στις 16 Απριλίου, αν και απών στον τελικό, πανηγύρισε το δεύτερο Κύπελλο Ισπανίας, με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα, το τελικό σκορ ήταν 2–1. Το καλοκαίρι του 2012, ο Ρονάλντο κατακτά και τον τελευταίο εγχώριο τίτλο που του απέμενε, κερδίζοντας το ισπανικό Σούπερ Κύπελλο σε βάρος της Μπαρτσελόνα, σκοράροντας και στους δύο αγώνες.[29]

Το 2013 ήταν μία ιδιαίτερα παραγωγική χρονιά με 69 γκολ σε 59 εμφανίσεις, το καλύτερο αποτέλεσμα τερμάτων στο τέλος του έτους. Έλαβε το βραβείο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς της ΦΙΦΑ, ένα συνδυασμό του βραβείου της Χρυσής Μπάλας και του Παίκτη της Χρονιάς της ΦΙΦΑ, για πρώτη φορά στην καριέρα του, αλλά υπήρξε έντονο παρασκήνιο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων με υποψίες νόθευσης της ψηφοφορίας.[30][31][32] Το 2013 ο ερχομός του Γκάρεθ Μπέιλ ισχυροποίησε την επιθετική γραμμή της Ρεάλ και μαζί με τον Καρίμ Μπενζεμά δημιούργηθηκε ένα από τα καλύτερα επιθετικά τρία του 21ου αιώνα.[33] Το 2014 ο Ρονάλντο έγινε ο παίκτης στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος που έφτασε γρηγορότερα τα 200 γκολ, σε μόλις 178 αγώνες ενώ στον ίδιο αγώνα έγινε ο παίκτης με τα περισσότερα χατ-τρικ στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος με 23.[34][35] Στην ίδια σεζόν ξεπέρασε τα 49 γκολ στα ευρωπαϊκά παιχνίδια με τη Ρεάλ, ρεκόρ που κατείχε ο θρυλικός Αλφρέδο Ντι Στέφανο.[36] Στις 29 Απριλίου του 2014, κατέρριψε το ρεκόρ τερμάτων σε μια σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ/Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης φτάνοντας τα 16. Στον ημιτελικό της διοργάνωσης, κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου σκόραρε δύο φορές στην αναμέτρηση με αποτέλεσμα 0–4 υπέρ της Ρεάλ Μαδρίτης, που της εξασφάλισε και την παρουσία της στον τελικό της διοργάνωσης.[37] Το επιτεύγματά του εκείνη τη σεζόν του έδωσαν μία ακόμη Χρυσή Μπάλα ως επιβράβευση.[23]

Τη σεζόν 2014–15, ο Ρονάλντο πέτυχε νέο προσωπικό ρεκόρ με 61 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, ξεκινώντας με τα δύο γκολ στη νίκη της Ρεάλ Μαδρίτης με 2–0 με αντίπαλο την Σεβίλλη στο Σούπερ Κύπελλο Ευρώπης. Ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για τρίτη φορά με 48 τέρματα (σε 35 συμμετοχές), που και αυτή ήταν ατομικό ρεκόρ για μία σεζόν και η δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στο ισπανικό πρωτάθλημα.[26][38][39] Το 2016 κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων σημειώνοντας χατ τρικ στον τελικό με αντίπαλο την Κασίμα Άντλερς (αποτέλεσμα 4–2).[40] Η χρονιά έκλεισε με την τέταρτη Χρυσή Μπάλα με ρεκόρ ψηφοφορίας και με την σφράγιση των 11 Τσάμπιονς Λιγκ της Ρεάλ, με την ατομική του διάκριση να επαναλαμβάνεται την επόμενη χρονιά.[41]

Στην Ισπανία είχε την πιο παραγωγική περίοδο της σταδιοδρομίας του και μεταξύ των ρεκόρ που σημείωσε είναι και αυτά με τα περισσότερα χατ τρικ στην ιστορία της Λα Λίγκα (34) και τα περισσότερα σε μια σεζόν (8) το 2014–15.[42][43] Το δεύτερο γκολ της Ρεάλ Μαδρίτης απέναντι στη Λεβάντε, στις 17 Οκτωβρίου 2015 ήταν αυτό τον έχρισε επίσημα κορυφαίο σκόρερ στην ιστορία του σωματείου καθώς ήταν το 324ο.[44] Συνολικά για την ομάδα της Μαδρίτης σκόραρε 450 γκολ (451 σύμφωνα με τη Ρεάλ[45]) σε 438 επίσημους αγώνες, έδωσε 131 ασίστ και παραμένει πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου.[46] Με 311 τέρματα πρωταθλήματος είναι δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της Πριμέρα Ντιβιζιόν.[47] Το 2017 ψηφίστηκε Παίκτης της Χρονιάς της ΦΙΦΑ για πέμπτη φορά και δεύτερη συνεχόμενη.[48] Τη σεζόν 2017–18 σκόραρε σε 12 συνεχόμενους αγώνες της Ρεάλ σε διεθνείς διοργανώσεις (στο χρονικό διάστημα 13 Σεπτεμβρίου 2017 έως 11 Αυγούστου 2018, οι 11 στο Τσάμπιονς Λιγκ), επίδοση που είναι ρεκόρ κόσμου.[49] Τη σεζόν εκείνη κατέκτησε το τέταρτο Τσάμπιονς Λιγκ της καριέρας του, ενώ ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης για έκτη φορά με τη Ρεάλ και έβδομη συνολικά, επίδοση ρεκόρ στη ιστορία της διοργάνωσης.[50]