Vernieuwde eed van Hippocrates

Petra De Sutter: De klassieke eed van Hippocrates is doordrenkt met het principe van het do no harm – het niet schaden van de patiënt. Maar de vraag is: Zijn we bereid om niet alleen de gezondheid van het individu, maar ook de gezondheid van onze gemeenschappen en onze planeet te beschermen? 

Een vernieuwde eed van Hippocrates zou kunnen zeggen: 

"Ik beloof te handelen in verbondenheid – met mijn collega’s, met mijn patiënten, met de samenleving, en met de natuurlijke wereld waarvan wij allen deel zijn. Ik beloof verantwoordelijkheid te nemen, niet alleen voor de gezondheid van de mens, maar ook voor de gezondheid van de planeet en haar bewoners, nu en in de toekomst." 

Deze belofte weerspiegelt een shift van individualisme naar collectieve verantwoordelijkheid. Het vraagt niet alleen dat artsen hun rol als zorgverleners serieus nemen, maar ook dat zij zich bewust zijn van de bredere gevolgen van hun werk – niet alleen voor de individuele patiënt, maar voor de gemeenschap en de wereld waarin die patiënt leeft. 

Het betekent dat we ons niet beperken tot het behandelen van ziektes of aandoeningen, maar dat we ons ook inzetten voor preventie,
voor gezondheidspromotie en voor het ondersteunen van duurzame en rechtvaardige systemen die de gezondheid van toekomstige generaties kunnen waarborgen. 

Een vernieuwde eed van Hippocrates is een oproep om de ethiek van zorg te verbreden. Het is een oproep voor zorgprofessionals om hun werk niet als een geïsoleerde praktijk te beschouwen, maar als onderdeel van een groter geheel. 

De vernieuwde eed herinnert ons eraan dat de geneeskunde niet alleen een beroep is, maar een morele praktijk. Het is een praktijk die in wezen draait om het dienen van het leven, niet alleen door medische behandeling, maar door de bredere waarden van zorg, solidariteit, en duurzaamheid te omarmen. Het vraagt dat we bereid zijn om het individuele ego opzij te zetten en ons te verbinden met een groter geheel – of dat nu de patiënt, de gemeenschap, of de wereld is.