เพลงเก่าเล่าร้อง

ลาวดวงเดือน
เพลงนี้เป็นการเฉลิมฉลองความงดงามของสตรีไทย ด้วยทำนองอ่อนหวานและไพเราะ เนื้อร้องเปรียบสตรีดุจดวงเดือนที่ส่องสว่างในยามค่ำคืน ความงดงามและอ่อนโยนของเพลงนี้ทำให้ผู้ฟังรู้สึกถึงความสุขสงบและความงดงามของผู้หญิงไทย เป็นเพลงพื้นบ้านที่มีอายุมากกว่า 100 ปี และได้รับความนิยมในช่วงรัชกาลที่ 5 โดยใช้ในงานสำคัญและพิธีต่างๆ การขับร้องของอาจารย์ขุนอินทำให้เพลงนี้มีความลึกซึ้งและเสน่ห์เป็นอย่างมาก

ไกรลาศสำเริง
เพลงนี้พาผู้ฟังเข้าสู่โลกแห่งจินตนาการของเขาไกรลาศ ดินแดนในเทพนิยายที่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตในตำนาน เช่น คนธรรพ์ พญาครุฑ และสัตว์ในป่าหิมพานต์ ทำนองที่สนุกสนานและเปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวาช่วยให้ผู้ฟังสัมผัสถึงความลึกลับและความงดงามของดินแดนนี้ได้อย่างเต็มที่ เป็นเพลงที่แต่งขึ้นในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น โดยมีการใช้เครื่องดนตรีไทยหลายชนิดเพื่อสร้างบรรยากาศที่เข้ากับเรื่องราวในเพลง

เทียนมีมี่
บทเพลงนี้กล่าวถึงความงดงามของคนรักที่เปรียบเสมือนดอกไม้งาม บทเพลงนี้เปรียบเทียบความรักที่บริสุทธิ์และงดงามเหมือนแสงเทียนที่ส่องสว่างในยามค่ำคืน ทำนองเพลงที่อ่อนโยนและอบอุ่นทำให้ผู้ฟังรู้สึกถึงความรักและความอ่อนโยนของความสัมพันธ์ เป็นเพลงที่ได้รับแรงบันดาลใจจากเพลงจีนเก่า โดยมีการนำมาผสมผสานกับทำนองไทยเดิมเพื่อสร้างความรู้สึกใหม่ให้กับเพลงนี้

เยี่ยไหลเชียง (เอาหัวใจไปฝากเธอไว้)
เพลงนี้เป็นการแปลงเนื้อจากเพลงดอกไม้กลางคืน มาเป็นเพลงที่กล่าวถึงการฝากความรักไว้กับผู้หญิงคนหนึ่ง ด้วยทำนองที่สนุก เพลงนี้ทำให้ผู้ฟังสัมผัสถึงความรักที่บริสุทธิ์และความคิดถึงที่หวังฝากไว้กับคนรัก เดิมทีเป็นเพลงจีนที่มีชื่อเสียงในยุคสมัยราชวงศ์ถัง และได้รับความนิยมในหลายประเทศในเอเชีย โดยมีการแปลงเนื้อเพลงให้เข้ากับวัฒนธรรมไทย

เขมรไทยโยค
เพลงนี้บรรยายถึงความงามของธรรมชาติไทย ด้วยทำนองที่เป็นเอกลักษณ์และเนื้อร้องที่มีความสวยงามทำให้ผู้ฟังสามารถจินตนาการถึงภูมิทัศน์ที่งดงามและธรรมชาติที่สมบูรณ์ได้ชัดเจน การบรรเลงของอาจารย์ขุนอินทำให้เพลงนี้มีความละมุนและเข้าถึงจิตใจเหมือนการลีลาศในจังหว่ะ Tango  โดยมีการปรับแต่งทำนองให้เข้ากับวัฒนธรรมไทย

Alvida
เพลงนี้ใช้สำเนียงทำนองอินเดียแต่งโดยคนไทย ครูสุพจน์ โตสง่า บิดาอาจารย์ขุนอิน เพื่อสื่อถึงการบอกลา ด้วยทำนองที่สนุกสนานและรื่นเริง ทำนองโดยนัยยะเป็นที่กล่าวถึงการอำลาทำให้ผู้ฟังรู้สึกถึงการอำลา จากกันแบบไม่เสียใจ แต่คงด้วยความคิดถึง