การค้นพบหลวงพ่อทองคำ

ความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อทองคำ จากคำบอกเล่าของคุณพ่อเคน คำเชียงตา ได้เล่าว่าสมัยก่อนนั้นตรงกรุ (สถูป) ที่ขุดพบพระจำนวนมากเป็นป่าทึบมีแต่สัตว์ป่าต่างๆ เช่น เสือ ช้าง วัว ควายป่า หมู่ป่า และงูนาๆ ชนิดมาอาศัยอยู่อย่างมากมายและไม่มีใครกล้าเข้าไป ตกตอนกลางคืนจะได้ยินเสียงงูจงอางร้องดังสนั่น วันหนึ่งนายพราน 2 คน เห็นหมูป่าวิ่งเข้าไปตรงนั้นก็เลยชวนกันไปดักซุ่มใต้ต้นมะม่วงใหญ่เพื่อที่จะยิงหมูป่า บังเอิญเจอหมูป่านายพรานได้ยิงหมูป่าตัวนั้นแต่ยิงเท่าไรลูกปืนก็ด้านหมด พอเดินออกมาได้ลองยิงปืนก็สามารถยิงได้ จึงได้ชวนกันกลับบ้าน วันต่อมาจึงได้ชวนชาวบ้านเข้าไปดูจึงได้เห็นว่ามีกรุ (สถูป) ที่บรรจุหลวงพ่อทองคำอยู่ และเกตุของพระผุดขึ้นมาบนดิน จึงได้ชวนกันมาถากถางป่าบริเวณนั้นทุกวันจนหมดและเวลาต่อมาได้ปรับปรุงให้เป็นวัด ชื่อวัดโพธิ์ศรี ในเวลากลางคืนทุกวันพระหลวงปู่เพิก นนท์บุไร ได้เล่าวว่าจะมีแสงสว่างเป็นดวงไปออกมาจากเกตุของหลวงพ่อทองคำแล้วออกจากวัดโพธิ์ศรี ลอยไปรอบๆ หมู่บ้านทุ่งฝนเพื่อไปดูแลปกปักรักษาชาวบ้านให้อยู่เย็นเป็นสุข ครั้งหนึ่งมีโจรขโมยเอาหลวงพ่อทองนาคขึ้นเกวียนไปตามถนนบ้านหนองเลียง (บ้านโนนสะอาด ปัจจุบัน) พอไปถึงกลางทางเกวียนหักขโมยจึงได้ยกหลวงพ่อนากลงไว้ข้างถนน ชาวบ้านได้นำกลับมาไว้ที่วัดเหมือนเดิม ชาวบ้านทุ่งฝนเคารพนับถือ ศรัทธาเลื่อมใสมาตลอดในรอบปีหนึ่งๆ จะมีการบนบาน 3 ครั้ง คือวันเพ็ญเดือน 3 วันเพ็ญเดือน 6 และวันเพ็ญเดือน 11 เมื่อบนบานแล้วเกิดความสุขกาย สบายใจ และสำเร็จได้ตามปรารถนา สิ่งที่จะนำมาแก้บนได้แก่ต้นกล้วยน้อย (ชาวบ้านเรียกบังสุกุลต้นกล้วยน้อย) ประเพณีนี้ชาวอำเภอทุ่งฝนจัดขึ้นทุกๆ ปี

พิธีหล่อหลวงพ่อทองคำ

พิธีหล่อมีคนสูบเตาหลอมอยู่ไม่ขาดระยะนับเป็นเวลา 7 วัน 7 คืน จนถึงวันที่ 8 พอถึงเวลาฉันเพลเหลือแต่หลวงตากับสามเณรน้อยทำการสูบเตาอยู่ ปรากฏว่ามี ชีปะขาวคนหนึ่งเดินทางเข้ามาขอสูบเตาช่วยหลวงตา และนิมนต์หลวงตากับสามเณรน้อยไปฉันเพล และแล้วสิ่งที่เป็นอัศจรรย์ที่ทุกคนในวัดเห็นก็คือ มีชีปะขาวกำลังสูบเตาอยู่นั้นมีจำนวนมากผิดปกติ เตาที่หล่อพระก็มีจำนวนมากขึ้น และทองได้ถูกเทลงในเบ้าหลอมทั้งหมดเมื่อหลวงตากับสามเณรน้อยกลับมา ก็ไม่เห็นชีปะขาวแล้วส่วนพระพุทธรูปที่ทำการหล่ออยู่นั้นก็เสร็จเรียบร้อย